❤️❤️❤️
LOVE

Loved You I should have, as much as I loved him, perhaps,  even much more;

But we humans have attraction more for things physical, so wrong went my ratio, my score.

Physical attraction won over the abstract one; thus, sadly, the crust won over the core.

With him away, now, my mistake realise I; my love should have been skyward,  not at the level of the floor.

Sorry I am, to transgress; for me to closer come to You, please, O please now open the door.

AWAIT I, FOR YOU TO ENVELOPE ME IN YOUR WARM LIGHT; UPON ME, PLEASE YOUR LOVE POUR.

Armin Dutia Motashaw

On Kargil .... Today 26th July...

मानो सफेद चादर थी बिछाई, उसमे घुल गया गरम लाल;

इस लाल खून बहाके, सो गए उस चादर पे, अनेक माँ ओ के लाल

देशकी मिट्टी को पावन कर गए, यह बहादुर देश के लाल

क्या कहें, शब्द नहीं है, जो मरमिटे, अपनी बिविका सिंदूर मिटाके लाल

नमन हमारा हर शाहीदको, जो अपने खुनसे रंग गए माता को लाल

Armin Dutia Motashaw

CIRCUMSTANCES

CIRCUMSTANCES, OFTEN CHANGE ONE'S FATE.

LIFE, THAT'S WHY,  IS A TEACHER GREAT;

Circumstances ours, us a lot of lessons teach.

Understand only then we, in difficulties, whom to reach.

Distinguish we can from this change; between iron and gold.

During difficulties, fall off the stones n iron; pressure they can't hold.

Or flow away quietly, stealthily, as  do from a body,  some harmful germs.

Whereas the gold n platinum, it's diamonds n precious stones holds firm.

Few, very few people, in need, actually stand by you, as firm as rocks.

In today's commercial world, sweet-talk, in plenty, does sell;

But circumstances, truth reveal; they, lessons of truth, in a way, tell.

Once we know n differentiate between gold n iron; diamonds n stones;

Carefully sieve them out with care great; about this, making no bones.

Armin Dutia Motashaw

सुजे ना

सूजे ना शब्द सही, लिखूं मै क्या

सूजे ना सुर कोई, गावू मै क्या ?

पूजा अर्चना के लिए, जागे ना भाव ;

भजन रचु मै कैसे, मांगू तेरा सुझाव।

हे मा शारदा सरस्वती कृप कर मुझपर;

रची जाए न मुझसे, रचना तुझ पर।

ओ मां दे आज कुछ ऐसा वरदान ;

सुर और शब्द बहे ऐसे, मूर्तिमें आ जाए जान ।

आस्था और विश्वास दृढ़ हो जाए ;

कुछ ऐसा हो चमत्कार, कि गंधर्व भी गाए ।

दे दे मुझे मा, आज यह वरदान ;

मेरे श्रृद्धा भरे शब्द करे तेरा अवलोकिक बयान।

Armin Dutia Motashaw

अमर

वक्त गुजरता गया, पर दर्द और बढ़ता गया ;

प्यार का दर्द मिटाने में, समय नाकामयाब रहा

सब कहते है, समय बड़ा बलवान, ताकतवर है ;

समय हर घाव भर देता है, पर प्यार शायद समय के परे है ।

यह एहसास मिटाने से कभी भी नहीं मिटता

शायद इसी लिए कहा गया है, के प्यार अमर है

Armin Dutia Motashaw

A MARTYR'S CRY

Died I, most willingly, for my Mother land

Bothers no one weather in water or sand.

Left behind were my beloveds, parents, kids, wife.

No one will ever understand their sorrow n strife.

A soldier for his nation, gives his all.

He fights unto his breath last, n then falls.

People I wish so indifferent n callous were not.

Respect they would every soldier who valiantly fought.

O God in Heaven, this respect, to them, please teach.

For our Army, a prayer, compassion, respect some, I beseech.

Armin Dutia Motashaw

आज दिल है बहुत उत्सुक और बेचैन

थोड़े भीगे हो गए है यह व्याकुल नैन

खो गया है दिल का सुकून और चैन

दाता, किसे सुनाऊं मैं फरियाद, कटती नहीं है रैन ।

प्रभुजी, सुख शांति की मांगू तुझसे देन ।

Armin Dutia Motashawk

🪁🪁🪁🪁🪁

नीली, पीली,  लाल, सफेद, गुलाबी, केसरी, रंगबिरंगी होती हैं  य़ह नाजुक सी पतंग

पर मचल कर छुना चाहती है बादल को, आसमान को; उसे देखने वाले भी रह जाते है दंग

इस नाजुक सी पतंग को,  उसकी डोर को,  रखनी होगी मजबूती से तंग;

और कभी कभी देनी पड़ती है, मांजे को ढील,  तभी जीती जाती है यह बाजी, यह जंग

मेहनत करनी पड़ती है, ज़हमत उठानी पड़ती है, बैठे बिठाए काम नहीं होगा, छोड़ना पड़ता है पलंग

उड़ती है ऊंची हवा के साथ पतंग, पर डोर काटते ही गिर भी जाती है, " बच्चे, सावधान ", कहता है यह मलंग

Armin Dutia Motashaw

True values lie within us, deep.

Do not them, in there, uselessly keep.

Bring them out, let them into public peep.

Let our virtues spread n into others seep.

Armin Dutia Motashaw

THAT SHOULDER

Oh I very much miss that shoulder of yours, my darling Mum.

On which I comfort myself could, to an extent some.

Mum, I really miss that ever loving delicate shoulder;

Though so fragile, delicate n weak; it was a strong boulder.

In happiness n sorrow, it was my loving support;

Fragile though, it held my head like a strong fort.

Ma, I miss that shoulder every time I want to cry my heart out.

Today, is one such day Ma; I often suffer from many a bout.

Armin Dutia Motashaw

Come, when will you come?
It has been years, quite some.

Very sorrowful is my state;
Tired I am, yet eagerly await.

Years have passed, but my desire doesn't end.
At least sometimes, a message to me, do send.

Dream I wish to, of you every night.
But to sleep, every night I struggle n fight.

It's my yearning, n your indifference,
there is no communication, only silence.

Tell me darling, how can we reach the shore
Tell me sweetheart, what for us is in store ?

Armin Dutia Motashaw

GREEN FINGERS.

Oh ! how I wish, I had fingers green.
The world would be a little more green n clean.
For oxygen levels increase would, from my trees green.

A miracle would happen, several times, in the day.
For every seed I dropped, would spring n grow, from the clay.
Plenty of emerald green grass, would turn to golden hay.

Fruits different, delicious n luscious would, my trees bear;
If watered them we n  showed we, our love and care.
No one,hungry would go, there would always be fruits to share.

Flowers varied, all around, I would plant;
In gardens, fields, in all deserts n  valley's slant;
Roses, lilies, Jasmine, mogra, all colours, every perfumed plant.

Ahura kind, if not through me, appoint people some.
Rich green and colourful very, will be the outcome.
This starving world, O Lord, your help needs some.

Armin Dutia Motashaw

पूछती हूं

आज तो पूछ ही लेती हूं तुझसे के तुने क्यू बनाया प्यार

और वोह भी ऐसा, जिसका कर न सके लोग इज़हार

हो तो जाता है पल भर में यह, पर जवाबमे मिलता नहीं इकरार

ऐ मालिक मेरे, इस प्यार ने कर दिया है लोगो का जीना  दुश्वार

जीवन भर तड़पते है, घूमते हैं बेचारे बन के बेकरार

बिना खड़ग, बिना गोली, यह करता है सीधा दिल पे वार

बर्बाद हो जाता है इंसान, हो जाता है अपने ही शरीरसे तड़ीपार

प्यारमें, बन के औरोका, खुदसे हो जाता है पराया; भूल जाता है संसार

जवाब देना ही होगा तुझे; तुने क्यू बनाया यह एहसास, जिसे लोग कहते है प्यार ???

Armin Dutia Motashaw

Dark, very dark is the night
Only stars twinkle, no moonlight.
The darkside of nature, is set to fight.
But O Lord, protect us; win may the white.

Sayeth the Lord," within you, is the light".
Enlighten yourself; shine it will bright.
So look I deep within; n a fire ignite.
Now everything is crystal clear n bright.

Armin Dutia Motashaw

तेरे बिन जीना भी क्या जीना;
आजा, के दिल ने तुझे हर पल याद किया।
न कोई खुशी, न बहार, तेरे बिन बस एक बुत बन के, बेजान जीवन जिया।
जान बूझकर जीवन भर खुशी खुशी, तेरी जुदाई का, हसकर जहर पिया ।

हर रात ने, शीतल चांदनी ने भी जलाया; स्वप्नों में भी बुलाया पर स्वप्न ही नहीं आया ।
स्वप्न आता भी तो कब और कैसे, नींद ने है नहीं मुझे इस सुख से नवाजा ।
तेरे बिन जीना, क्या खाख है जीना; पल भर हस न पाना, क्या इसे कहते हैं जीना ?

Armin Dutia Motashaw

ઓ પાક ઈરાન શાહ, ઓ શાહોના શાહ, નમન હોજો તુજને હઝારો હઝાર

આં જગમાં છે તું અમારો મીનોઈ અને નેકીનો  મોટો આધાર

આશિષ થી તારા, કોમની કર ઉન્નતિ અને વસ્તી વધાર.

ઘર ઘર વધે પારસી પનું, યકીન જાગે, કોમની પ્રગતિ અને નેકી વધાર.

Armin Dutia Motashaw

भुल जा

ऐ दिल, तु कहना मेरा मान;

भुल जा सब दुख भरे दास्तान ।

बन जा इन सारे दुखो से अंजान ;

भुला कर दुखोको, बन जा एक मस्त इंसान

खुश रहना सीख तु, यही है जीवन की रीत

दुख से किसिका वास्ता नहीं, सब को है खुशी से प्रीत

यह जहांमें, मिलेगा न तुझे, दुख बांटने वाला मीत

यहां होती नहीं है कोमल दिलों की जीत ।

Armin Dutia Motashaw

Our Behaviour

Oh Ahura !!!
what's drastically wrong with us ??? Instead of appreciating, we criticize

Instead of seeing the beauty of someone's thoughts, we see the pocket's size

Someone's rise, their achievements, happiness, in us jealousy arises

With such a mindset weak and low, how do you ever expect to Heaven rise???

Try n rise higher than your ownself; try to increase your own abilities; watch then, how you rise.

Armin Dutia Motashaw

ઓ વક્ષુર એ વક્ષુરાન હર એક રીતે મુબારક હોજો તમને આં સાલ

તમને તો ખબરજ છે,  અમારા આજના દર્દનાક હાલ.

અહરેમાને બિછાવી છે દુનિયા પર એક મજબૂત જાલ.

ફસી રહ્યા છે ઘણા લોકો; બહુ ભયાનક છે એની આં ચાલ.

તું તો છે આં સમર્ગ જગ નો તારણહાર, સદાકાળ (થી)

ચર્ચા તારી, છાઇ છે ચહું દિશામાં, સાલો સાલ (થી)

તો હવે રાહબર મારા, રાહ દેખાડવા જલ્દીથી આવ; થોડો વખત ફાળ

ફરી એક વાર પ્રાથના કરું છું, મુબારક હોજો તમને આં સાલ.

Armin Dutia Motashaw

OH THIS HEAT

Wish there were very many cool, clean swimming pools;

Where spend we could, vacations away from cuties n schools.

Like buffaloes, dip and sit we would; and ourselves cool.

Sitting there, **** a gola we could; at this thought, my mouth does drool.

Nature I do not blame, it's our own doing; this terrifying heat !!!

If careful we can be; further destruction avoid; it we can beat.

Greens, trees if we increase and pollution try to control;

If water we preserve, use of plastics, fumes, heat we reduce.

Dividends rich, truly valuable, we can hope to deduce.

Armin Dutia Motashaw

જમશેદ ની ફરજ

માં બાપ ના ગયા પછી વડીલ ભાઈ બહેન કુટુંબ સંભાળે ;

પણ તેં તો એ ફરજ ફગાવી દીધી, માળો છોડી ઉડી ગયો બીજી ડાળે.

માં બાપ, ભાઈ બહેન તરફ હોય છે આપણી એક ફરજ.

કદી ચૂકવી સકતા નથી આમ બી આપણે, એમનું કરજ.

હતો તું તો પ્રેમાળ, સદા આપતો બધાંને હૂંફ અને પ્યાર

તે તો કદી ફરજ ને સમજી નહિ હતી એક બોજ, એક મુસીબત કે વ્યાપાર.

અચાનક એવું તે શું થયું, કે થયો તું આં ફરજ થી દૂર

કોણે કર્યો તને આમ કરવા મજબૂર ?

સદા ખુશ રેહજે ભાઈ મારા, ભલે રહે તું કબીલા થી દૂર.

તું તો હતો એક વખત,  આં પ્રતિષ્ઠીત કબીલા નો ગુરુર.

અગર પાછા ફરવાનું થાય મન, અગર દિલ ઝંઝોડે તને, અંતર જગાડે કોઈ સાધ;

તો ખટ ખટાવજે બારણું ઘરનું, યાદ રાખજે, લોહી ની સગાઈ અને ભાઈ બહેનની પ્રીત હોય છે ગાઢ.

Armin Dutia Motashaw

PLEEEEEEEEASE JOIN MY GANG

Temperatures are rising, summer is almost at the door

This heat scorching is going to create an uproar.

To water provide to animals n birds, put a basin on the floor.

Bless you they will, from their heart's core.

Imagine yourself craving for water, in the heat; your throat sore.

Just a little effort and animals n birds of thirst, will die no more.

Armin Dutia Motashaw

પંખીડા મારા

પંખીડા મારા માળો છોડી, સિધર્યા પોતાને ઘર;

સુનું સુનું લાગે છે પાછું આજે, મારું આં ઘર;

ઉડી ગયા પંખીડા, રહી ગયાં, હું ને મારો વર.

ચેહલ પહેલ હતી, ચેહકતું હતું મારું આંગણ અને ઘર,

કિલોલ હતો, મૌજ હતી, સુનાપણ થી લાગે છે થોડો ડર.

મોટા થઈ, પંખીડા તો કરવાનાં જ લાંબી સફર;

પછી શા માટે ફરે છે તું  ઉદાસ; ઊઠ્ઠ, તારું કામ કર.

મોટા થઈ પંખીડા ઉડી જાય; છે એ તો કુદરત નો કાયદો અફર.

સ્વીકાર તું આં સચ્ચાઈ, ભલે લાગે એકલતા; તું ન ડર.

ભગવાન, તે બનાવ્યો હશે આં કાયદો; તો તુજ કાંઈ કર.

Armin Dutia Motashaw

काश

काश यह नीचे बताया हुआ, सच हो जाता

हर बहन को उसका बिछड़ा हुआ भाई मिल जाता

काश हमें वापस वो पुराना प्यार मिल जाता

ऐ पैसों के पीछे भागती हुई दुनिया तेरा सुधार हो जाता ।

ओ रंग बदलती दुनिया, यह व्यापार बंध हो जाता

भाई बहन का पावन प्रेम हमेशा जीत जाता

Armin Dutia Motashaw

મારો તુફાન મેલ

એના આવવા પહેલા હોય વાતાવરણ બહુ સુસ્ત અને શાંત

જાણે છાયું હોય ચારે બાજુ એક કઢંગું એકાંત.

એ આવે એટલે મચાવતો આવે ચારો તરફ શોર ગુલ;

કરે ધમાલ અને આપતો રહે એ બધાંને, ખરી ખોટી હુલ.

અવાજ આવે, એટલે સમજી જવાનું કે આવ્યો છે મારો તુફાન મેલ.

એના માટે, જીવન છે એક કદી ન ખતમ થનારો મજાનો ખેલ.

મારા નાના મીઠ્ઠા જાન, તું જગાવે જીવન માં ઉત્સા, ઉમંગ અને આનંદ.

પ્રસરાવે ખુશી ચો તરફ, મારા કાન્હા; ખુશ છે તારા યશોદા મૈયા અને નંદ.

આપું તને અનેક ભલી દુઆઓ અને કરું ખૂબ વહાલ.

સદા રહેજે અને રાખજે જગ ને તું, સુંદર અને ખુશ ખુશાલ.

તને સદા ચાહનારી, તારી માં

Armin Dutia Motashaw

मीरा रानी

दुःख से थी वो दीवानी

आंखो में भरा था पानी

थी छाई, भरपूर जवानी

व्याकुल थी बहुत मीरा रानी ;

हो चुकी थी वो मनमोहन की दीवानी ।

मुखसे गाती थी वो गीत, दीवानी

नाच रही थी लेके इकतारा; थी जो एक महारानी

प्रेम में नट नागर के, बन गई मस्तानी ।

उदा की नज़र से थी वो अनजानी

प्रीत में, मनमोहन की हो चुकी थी दीवानी ।

मौत से था नहीं उसे खौफ; जीवन तो है, आनी जानी

मनमोहन में खो चुकी थी वो दीवानी

याद रखिएगा यह प्रेम कहानी

प्रेम ने बना दिया था एक रानी को दीवानी ।

कृष्ण की थी वो दासी, प्रेम प्यासी, मीरा रानी ।

Armin Dutia Motashaw

गाने हज़ारों गाए हिन्द की इस बुलबुल ने

आज पूजा, अर्चना, नमाज़ कीजिए उनकी खैरियत के

गाती है सारी दुनिया उनके सुरीले गितोके गुणगान ;

दुनियां को है आप पे नाज़; हो आप, हिन्द की आन बान शान।

स्वास्थ्य में उनके आए, जल्द से जल्द सुधार

मांगिए दुआ उनके अच्छे हो जाने की बार बार

Armin Dutia Motashaw

तुम्हारी

संसार छोड़ कर, मीरा बनी तोरी दासी,

राधा भी जनम भर रही प्यासी,

तेरे बिना यहां भी छाई है उदासी

मै भी हरी दर्शन की हूं प्यासी ।

हर कोई तुम पर है वारी, मेरे  गिरिधारी

दर्शन कब दोगे, नज़र कब आओगे मुरारी

याद रहे कान्हा, मै भी हूं तुम्हारी;

एक बार, बस एक बार पुकारो, कहके "प्यारी"

Armin Dutia Motashaw

खिलाने वाला खुद भूखा, यह कैसा न्याय
बिचारे खुद भुखसे बिलक बिलाक के करते हैं हाय हाय

नदियों का जल नहीं मिलता उन्हें, तरसते हैं, कब आए बरसात ।
जमीन सुकी, आसमान में नहीं बादल, चिंता रहेती है दिन- रात ।

चलिए किसानों को दे हम, हमारा थोड़ासा साथ ।
भारत के किसानों और वीर जवानों कि तरफ बढ़ाए अपना हाथ ।

Armin Dutia Motashaw

એ દિવસે અમાવસ ન હતી પણ અચાનક ચાંદ અદ્રશ્ય થઇ ગયો,

અરેરે, એ એકદમ ઘનઘોર વાદળોમાં ન જાણે ક્યાં ખોવાઈ ગયો.

આમ તો અમાવસ એક દિવસ સુધી રહે, પણ મારો ચાંદ તો ખોવાઈજ ગયો

રાત અંધારી, રાહ અણજાણ, સવાર પડશે કે નહીં, એટલું બી બતાવી ન ગયો

એ તો જતાં જતાં, મારું સ્વસ્થ, શાંત જીવન સાઉ અસ્તવ્યસ્ત કરતો ગયો

કહ્યું મને ઘર છોડીને ક્યાંય જતી ના, તો તું, ક્યાં ચાલી ગયો?

અચાનક, અમાસ વગર, મારો ચાંદ ઘનઘોર ઘટાઓ માં ખોવાઈ ગયો

Armin Dutia Motashaw

ઈરાન શાહને સાલ મુબારક હોજોજી

સાલ મુબારક તમને, ઓ શાહઓ ના શાહ, ઈરાન શાહ.
પ્રેમ ભર્યા વંદન કરે છે તમને આરમીન મોટાશા.

સ્વીકારજો એ પ્રેમથી, આપજો આશિષ અનેક.
કોમ થાય શ્યાની, સુદ્રઢ, શક્તિશાળી અને એક.

ખૂબ થાય પ્રગતિ કોમની; થાય બાળકો ડાહ્યા ને સદગુણી.
ધરમ તરફ હર પરસીને જાગે લાગણી પ્રેમ ભરી, કુણી.

બાળક ઉધરે એવાં, જે બને કોમ માટે મિસાલ.
પારસી ઝરથોસ્તીઓ ની વસ્તી વધીને, ફરી એકવાર થાય વિશાળ.
અેદુનબાદ.

Armin Dutia Motashaw

GURU PURNIMA

Be it Teacher's Day or Guru Purnima, accept my salutations please

Day by day, as older I get, my respect for seers, only does increase

For you all are that huge tree, that gives us shade n cold refreshing breeze.

Every parent and all our teachers, us initially teach n painstakingly mould.

If need be, for our own good, they may, us gently correct or even scold.

As parents n grandparents, our responsibility increases ten fold.

So let us into them all good things instill, n a good character build.

First of all, they have to good humans be, whatever may be their work-field.

Parents, grandparents teachers, Gurus it is we, who have their fate  sealed.

We build must a Nation, with values very high, and a character very strong.

It is our divine duty, that they don't go astray; not to let things slip or go wrong.

Teach them we must, to take care of the environment, on the way, all along.

Armin Dutia Motashaw

You and only you have been my love since I was eighteen
Almost half a century, that has been.
And yet, during this time,hardly you, I have seen.

Love you why so much; I do not know
My love to you, I cannot express or show
Ask I, to the Lord, this seed, why did He sow?

Armin Dutia Motashaw

ચૂપકીદી

હસતી રમતી હતી એ, સદા મુખે હાસ્ય રહેતું ખિલખિલાટ.

ગમતો બધાને એનો હસતો ચેહરો , જાણે હોય ખીલેલો માહતાબ .

પણ કરમાઈ ગયો એ ધીરે ધીરે, રેહવા લાગી એ ચૂપચાપ

લાગણી એની હતી ઘવાઈ, રડમસ હતો ચેહરો સોહામણો.

માહતાબ પર છાઈ અમાસ, સુંદર મુખડો કરમાયો

પણ ખાનદાની એ બાળાએ ઉફ તક ના કીધી કોઈ દિવસ

દુઃખ ચૂપચાપ સેહતી ગઇ, અંદર ઘૂટ તી ગઇ દિવસ રાત.

કોઈ સામે, કદી લાવી નહિ એ, એના દુઃખી મન ની વાત.

શું કહી શકો તમે, શું હતી એના દુઃખી મન ની વાત?

શા કાજ અપનાવી લીધી હતી એને ચૂપકીદી દીન રાત ?

Armin Dutia Motashaw

HELP ME TO BEAR

Forget cannot I, your lovely lush green curtains,

This blank, reminding me of life and how everything is so uncertain.

this month filled with lavender flowers, would be every bough.

I wonder, without them all, now live I will how ?

The month next my Champa

देव दीवाली की पूर्णिमा

ए चांद, आज तुझे देखते ही चढ़ रहा है मुझे मदहोशी का नशा

पुर बहार में है तु, और समुंदर के ऊपर, बादलों में है जा बसा;

बड़ा खूबसूरत लगा तु,  बादल की ओट से जब तु हसा

बनाया है तुने आज बड़ा ही दिलकश और नशीला नज़ारा;

खुले नील गगन में आज मुझे नहीं दिखता है, एक भी सीतारा ।

यहां से लगता है तु बड़ा तेजोमय, खूबसूरत, और प्यारा ;

तेरी कला बनाती है इस जग को एक अति सुंदर खेला ।

पर पुछु तुझे, " क्या तु भी मेरी तरह है उदास और अकेला" ?

पिया बिना हूं मै उदास; भले जग है लोगो से भरा एक मेला ।

चांदनी से तेरी, करते रहना इस धरा को सुंदर और शीतल

तेरी चांदनी से खिलते रहे यहां सुंदर सुगंधित कमल

मिलता रहे हमें तेरा नज़ारा और शीतलता का फल ।

सदा करना तु  प्रेमीओका जीवन मधुर और सफल

Armin Dutia Motashaw

DISCARDED

Sadly,  we so very selfish are; know this you, it's  not new.

By man,  if not needed,  God would be discarded too.

We worship Him,  more so, because we need him.

That's why, of my poem; today,  this is the theme.

Think and let me know,  if He granted us everything,

what would be our tendency, in His praise how many would sing?

Our very own example let us first take;

Introspect, think n truthfully a decision make.

Truthfully, from  the bottom of your heart, decide, dear ladies and gents.

Why do we, our children love more than we love our parents?

Our parents so much have done for us, so  selflessly.

Worked for our wellbeing they have endlessly.

Yet when we have to choose between both; opt we, for our children. Why?

Sadly it's almost always our children,  say this I with a sigh!

Delve deep down; into your heart; not just at the crust.

Like it or not, accept this bitter fact we must.

Similarly,  think deeply; if you had everything you desired;

Would you love God as much, or of  prayers you would be tired?

Your answer need not be to anyone, revealed;

In your own heart, you  can keep it sealed.

Armin Dutia Motashaw

Came into my life you stealthily, quietly;

Captured me and my very existence silently.

I perhaps wasn't up to your standard; why did you then trespass ?

and may I know, with whose permission, did you walk pass ?

Now closed have the doors and I cannot let you out.

Yet, it's I, who is restless n suffers, who struggles like a trout.

Often with this struggle, tears pour down from my eyes.

How long will this struggle, this fight last, don't know this I;

Armin Dutia Motashaw.

इशारे

हवाए रुख बदल रही है, अब घुटन सी होने लगी है;

प्राणवायु कम हो जाने से, हवा कुछ जहरीली हो रही है ।

स्वच्छ आकाशमें, न जाने अचानक बादल कहां से आ गए हैं

मेरा चांद छुप गया है, सितारे भी मुंह फेर रहे हैं

बदलाव के समय का, शायद, यह कोई इशारा है

अब वक्त क्या बतलाएगा; यह सोच के उलझन सी होती है !

दिये की अचानक लौ थरथरा रही है; कंपकपा रही है ज्योति ;

क्या यह लौ, तूफ़ान आने का कोई संकेत दे रही है हमें ?

मालिक मेरे, हमेशा महफूज़ रहे आशियाना मेरा

इस भूमि पर, इस घर पर, सदैव आशीर्वाद रहे तेरा

पावन यह भूमि है, मेरी मां के असितत्त्व का यहां है एहसास

इसे संभालेगा तु; रखेगा सुरक्षित, मुझे है पूरा विश्वास ।

Armin Dutia Motashaw

जन्म दिन की बहुत बधाई हो आपको  लता मंगेशकर जी

कोयल से भी  मीठा है  आप का गीत ;
गुंजता है कानो में आपका संगीत
सुनाते रहिये , हम सुन्ते ज़ायेंगे
संग संग थोड़ा गुन गुना येंगे

खुश रहैं सदा यही दुआ मांगेगे

આં સાલ, શું  નવરોઝ કે  શું  ખોરદાદ સાલ;

આજુ બાજુ, આખી દુનિયા માં, ચારો તરફ છે  બબાલ;

દુખ, મૉત, માંદગી માં જ  વીતી રહ્યુ છે આં સાલ.

આવી પરિસ્થિતિ માં તમાચો મારી ગાલ રાખવો પડે છે લાલ

માલિક મારા, ઓ  ખુદા મારા, સુધાર અમારા બગડેલા હાલ.

તારી નથી કોઇ મિસાલ, તું તો છે કમાલ

Armin Dutia Motashaw

इंतज़ार

चांद खिला है आज, पुर बहार,

देख उसे दिल हो रहा है बेकरार

याद आया है मुझे, मेरा
प्यार ।

सितारों की मानो निकली है बारात,

बड़ी दिलकश है यह रातों की रात,

पिया, काश मिल जाता मुझे तेरा साथ !!

ठंडी हवा बदन गुदगुदा रही है;

फूलों की सुहास हवाओं में घुल रही है ।

लगता है मुझे, घड़ी मिलनकी, यही सही है ।

आज प्रीतम से होगी मुलाकात,

होगी प्रेम भरी मीठी मीठी बात;

यूहीं इन बातों में, निकल जाएगी सारी रात ।

पतझड़ भी हो जाए बहार,

जब हो तेरी बाहों का हार।

यही तो है प्यार, जिसका है मुझे इंतज़ार ।

Armin Dutia Motashaw

MEMORIES

Memories are treasures of the heart;

Of our existence, they are an integrated part.

Enter they deeply our heart n mind, like a sharp dart.

Precious, them I tenderly look after n carefully cart.

And often bring them out I do, in the form of this  art.

Hold them dearly I do; though that's not a move smart.

Good memories, I can't let go; of my existence, they are a part.

Armin Dutia Motashaw

રચના

હળખાયલું કૂતરું જોઈને, હર્ધૂત કરે એને બધા.
બિચારું, એ શું કરે ?

ગધેડાનું નસીબ પણ કેવું, બોજો ઉચકે અને ઉપરથી બિચારું દીફા ખાય.

બલડ્યો ચલાવે ગાડી, ખેંચે હળ; માર ખાવો છે એનું નસીબ.

ઘોડો બી ચાબુક ખાતો જાય, એને માલિક ની અેડી બી વાગે; નસીબ બિચારાનું.

ગાય જેવી ઘરડી થાય, એનો બી બુરો થાય હાલ.
કોઈ બિચારી આં માતાને કરે ન વાહલ.

માનવ ની ફિતરત છે આવી, કામ બી કરાવે અને ધુત્કારે પણ.

મુંઘા પ્રાણીને , મજબુર માનવને એ બહુ પજવે, વિના વાંકે કરે પરેશાન.

બીજાની વ્યથા ન સમજે, ન સમજે મજબૂરી. તેં, ઓ માલિક, શાં કાજ કરી દયાહીન માનવની રચના?

Armin Dutia Motashaw

Even if rich ; of relations take care
Happiness n sorrow with them share
With them,  your assets don't compare
This lead may to jealousy, poisoning the air.

Suspicion n ego make a deadly pair
Your misunderstandigs sit down n share.
Clear your doubts giving a chance fair
Relations are more important than money, DO TAKE CARE.

Armin Dutia Motashaw.

एक रात की बात

"चार दिन की चांदनी, फिर अंधेरी रात,"
सचमे, बड़ी सच निकली यह बात ।
चांद आया था, लेके तारों की बारात,
पर, आया न कुछ भी उस बिचारे के हाथ ।
उसकी दुल्हन, आयी न उसके साथ
थामा न प्रिये ने प्रीतम का हाथ ;
होके निराश, लौट आई बारात ।
प्यार ने फिर एक बार, खाई मात ।
हे विधाता समझ में आती नहीं यह बात;
क्यों होता है यह, बिचारे प्रेमीओ के साथ ?
हंसिल होता नहीं प्यार, लग जाता है आघात ।
पूनम की आश में उसने फैलाए थे दोनों हाथ,
क्यों छा जाती है जीवन में अमावस की काली रात ?

Armin Dutia Motashaw

OH TO BE OLD !!!

When we grow old, the body so weak becomes; suddenly hurts  everything.

Mobility becomes a problem major n wish we, someone for us things could bring.

One cannot easily wear his clothes, button them or tie shoe strings.

A good singer in youth, now almost croaks or notes low, hardly sings.

Memory foresakes him; oh my !! Each time he forgets something.

Oh My God he mournfully says; "what did I just ask you to bring" ?

More money he spends at the doctor n on medicines he has to cling !!!

Food there may be plenty; but forbidden he is, to eat most of the things.

If eats he what he likes, complications arise; his favourite he can't home bring.

Armin Dutia Motashaw

TODAY ON  SANJAN DAY

ધરમ કાજે છોડીયું જયારે ઇરાન, દિશા હતી ધુંધળી, સાવ અંજાન

આવ્યાં હતાં જયારે બેસહારા બની, છોડી માદર વતન ઇરાન,

આપ્યો હતો સહારો જાડીરાણાએ, પહોચીયા જયારે સંજાણ.

ઓ પારસા-પુત્રો યાદ રાખજો આં ઇતિહાસ વડવાઓ નો મહાન;

આપ્યો હતો ત્યાગ મોટો, છોડ્યો હતો કિનારો, જોખમ માં નાખી પોતાનો જાન

ફરજ છે આપરી, કે જાલવિયે એમની આન બાન અને શાન.

અર્પણ કરી શ્રધ્ધાંજલી એમને, આપીએ વચન, વધારવા આબાદી ને કોમનું માન.

Armin Dutia Motashaw

FAREWELL

Very excruciating was this night in Jan 2006; really chill;

To see you breathless, almost suffocated and helpless feel.

Even the oxygen flowing in, help you could not, neither an injection or pill.

Helplessness at its peak; going through a losing battle; waste was this drill.

With all the medical aids, comfort you, we couldn't; though everyone was on their heel (s).

To say that final good bye, the time had come; which almost made us ill.

The pain hasn't gone, my heart still aches, sorrow I still feel.

Good bye Mom is all I could say, with tears streaming down my cheeks, upon the frill.

Armin Dutia Motashaw

શું આં સહી છે ?

આમ તો માનપૂર્વક કહે તને ગૌ માતા;

પણ ક્રૂર બહુ હોય છે, તારો પાલક દાતા.

તારું બિચારું વાછરડું, ટીપા દૂધ માટે તરસે;

જ્યારે દૂધ, દહી, ઘી માલિકના ઘરમાં વરસે.

થાય જ્યારે ઘરડી તું, નકામી એમને લાગે.

ખોરાક ન આપતાં, તારાથી દૂર તારો માલિક ભાગે.

છોડી દેય તને રખડતી, રઝળતી, પૈસા બચાવવા પોતાના

અથવા કસાઈ ઘર છોડી આવે મરવા; આપે નહિ તને ચારો કે દાણા.

સાચેજ એકલ્પેટો, મતલબી ને ક્રૂર હોય છે માનવ.

પોતાનો મતલબ હોય ત્યારે, ઘડી ભરમાં બની જાય છે દાનવ.

આં માનવ તરછોડે છે પોતાના માં બાપને, સગાં સ્નેહીઓ ને

તો તને માતા કેહવા ખાતર કહેનાર, ક્યાં પાળવાનો પોસ્વાનો તને?

Armin Dutia Motashaw