Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Karapatang Ari 2016
WMSU MABUHAY ESU
DONWARD CAÑETE GOMEZ BUGHAW


Kung isa-isahin ang nangakaraan
Simula no'ng ika'y aking niligawan
Hanggang sa dumating ating hiwalayan,
Maikuk'wento ko ng walang alangan.

Unang kita palang, napaibig ako
Sa isang babae at Nimfang tulad mo;
Puso ko'y nahulog ng di napagtanto,
Siguro'y pakana ito ni Kupido.

Iyong itinanong, "Ikaw ba si Donward?"
Ako'y napatigil nang dahil sa gulat
Ako ay lumingo't ikaw ay hinarap,
Aking itinugon isang tango't kindat.

Nang ako'y lumabas na sa isang silid
Hindi ko mawari't ikaw ay nawaglit;
Ako ay nalumbay sa nasahing pilit
Ano't ang tadhana ay nagmamalupit.

Gusto ko pa namang ika'y makilala
Paanong nangyari't agad kang nawala,
Hindi tuloy kita natanong o sinta
Sa iyong pangalan na pang-engkantada.

Aking inusisa ang aking sarili:
"May pag-asa pa bang makita kang muli?
May tadhana kayang magtatagpo uli
Sa ating dalawa kahit na sandali?"

Hanggang isang araw, nang aking makita
Iyong kaibigang naglakad mag-isa
Agad kong tinanong kung ika'y nagsimba
Marahan n'yang sagot nasa tuluyan ka.

Pagkatapos niyon tinanong ko na s'ya
Sa iyong pangalan na may pagkad'yosa
Agaran niyang sagot, "Devina Mindaña,
Ang buong pangalan ng aking kasama.

Nagpatuloy kami sa pagkuk'wentuhan
Habang naglalakad sa tabi ng daan
Hanggang sa dumating ang aming usapan
Sa punto na ako ay kanyang mabuk'han.

Diretsahang tanong ay 'may gusto ka ba,
Sa kaibigan kong nanuot sa ganda?'
Sagot ko'y mistula isang tugong parsa,
Naging dahilan ko'y, 'Naku, wala! Wala!'

Imbis na makuha, siya ay natawa
At nang tanungin ko'y naging sagot niya:
"Subukan mo nalang ang ligawan siya
At baka maantig, batong puso niya.

Ni minsan ay hindi siya nagkaroon
ng isang siyota, pagkat umaambon
ang pangarap niyang gustong maisulong
ang makapagtapos at ang makaahon."

Pagkasabi niyon, ako ay nangusap:
"Diyata't parehas kami ng pangarap,
Kapwa puso namin ay nangangagliyab
Sa iisang nais na para sa bukas."

Nagpatuloy kami sa aming usapan
Hanggang sa tuluyang siya'y namaalam.
"Ako'y ikumusta sa 'yong kaibigan,"
Wika ko nang siya'y tumawid sa daan.

Nagpatuloy ako sa aking paglakad
Hanggang sa marating ang nagliliwanag
nating pamantasang nagtatahang huwad
ng dunong at puring nanahanang likas.

Nagdaan ang gabi't umaga na naman
Pagsulat ng tula'y aking sinimulan,
Yaong tulang handog sayo kamahalan
Nitong si Balagtas, Donward ang pangalan.

Ang iyong pangalan ang naiititik
Niyong aking plumang espadang matulis;
Ang tinta ay dugong may hinalong pawis
Nitong aking huli't wagas na pag-ibig.

Ngunit sa kabila, niyong aking katha
Aking nalimutan ang lahat ng bigla
Maging pangalan mo, sintang minumutya
Kung kaya't nagtanong uli ang makata.

"Siya ang babaeng aking naibigan,"
Pagkukuwento ko kay Jesang huwaran
Nang ika'y nakitang naglakad sa daan
Kasama ang dal'wa mo pang kaibigan.

At nang naguluha'y aking itinuro,
Pagkatapos niyo'y siyang aking sugo;
Si Jesang huwaran ay parang kabayo,
Ika'y sinalubong ng lakarang-takbo.

Agad kang tinanong sa iyong pangalan
Katulad ng aking naging kautusan.
Nang ika'y tawagin -- o kay saklap naman
Di mo man lang ako nagawang balingan.

Nang aking tanungin si Jesang huwaran,
Nang siya'y nagbalik sa pinanggalingan,
Kung ano ang iyong tunay na pangalan:
"Devina Mindaña," kanyang kasagutan.

Hindi lumalao't hindi nakayanan
Ng puso kong ito, ang manahimik lang;
Kaya't nagsimulang ikaw ay sabayan,
Kahit hindi pa man kilalang lubusan.

Ewan ko kung bakit ako'y tinarayan,
Gusto kong magtanong, pero di na lamang;
Sa sungit mo kasi'y baka lang talikdan
At bago aalis ay iyong duraan.

Subalit, lumipas ilang linggo't buwan
Tayo'y nagkasundo't nagkausap minsan;
Insidenteng iyo'y di ko malimutan,
Malamyos **** tinig, aking napakinggan.

Nang ako'y tanungin sa aking pangalan,
Sa telepono ko'y sagot ay Superman;
At nang mukhang galit, agad sinabihang,
"Huwag kang magalit, ika'y biniro lang."

Agad kong sinabi ang aking pangalan
Baka tuloy ako'y iyong mabulyawan:
"Si Donward po ito," sabi kong marahan,
Pagpapakilala sa 'king katauhan.

Patuloy ang takbo ng ating kuwento,
Ang lahat ng iyo'y aking naging sulo,
Sa papasukin kong isang labirinto;
Sa isang kastilyong nasa iyong puso.

Hanggang isang gabi, mayroong sayawan,
Napuno ng tao ang gitnang bulwagan;
Ang aking sarili'y hindi napigilan
Na ika'y hanapi't maisayaw man lang.

Ngunit ng matunto'y hindi nakaasta,
Ang aking nasahin ay naglahong bigla;
Imbis na lapita't dalhin ka sa gitna,
Ay hindi na lama't ako'y nababakla.

Aking aaminin ang kadahilanan,
Takot na talaga ang pusong iniwan
Na baka lang uli't ito ay masaktan
Tulad ng sa aking naging kasaysayan.

Kaya't hindi ako nagpadalos-dalos
At baka pa tuloy yaon ay mapaltos;
Ang mabulilyaso'y mahirap na unos
Nitong aking pusong may panimding lubos.

Akin pang naitanong sa isang pinsan mo
K'wento ng pag-ibig na tungkol sa iyo
At kung maaaring ikaw ay masuyo,
Naging tugon niya'y: 'Ewan ko! Ewan ko!'

"Huwag ikagalit kung ika'y tanungin,"
Sabi ng pinsan **** maalam tumingin
Di sa kanyang mata na nakakatingin,
(Kung hindi'y sa kanyang talas na loobin).

Aking naging tugon doon sa kausap,
Yaong binibining aking nakaharap:
"Hindi magagalit itong nakatapat
Hangga't ang puso ko'y hindi nagkasugat.

Pagkatapos niyo'y kanya ng sinabi
Ang ibig itanong na nangagsumagi
Sa kanyang isipang lubhang mapanuri,
Ang kanyang hinala ay ibinahagi.

"Ikaw ba'y may gusto sa kanya na lihim?
Huwag **** itago't ng hindi lusawin
Ang laman ng puso at iyong pagtingin
Ng iyong ugaling, pagkasinungaling!"

Pagkatapos niyo'y agad kong sinagot
Tanong niyang sadyang nakakapanubok
At ipinagtapat yaong aking loob
Ng walang alanga't maski pagkatakot.

"Ako nga'y may gusto sa kanya na lihim,
Subalit paanong siya'y maging akin
Gayung tingin pala'y akin ng sapitin,
Ang lumbay, ang hapdi't kabiguan man din?"

"Di ko masasagot ang 'yong katanungan,"
Naging tugon niyong butihin **** pinsan,
"Tanging payo ko lang ay pahalagahan,
Huwag pabayaa't siya ay igalang."

Aking isinunod nang kami'y matapos
Ay ang iyong ateng wari d'yosang Venus;
Agad kong sinabi habang napalunok
Yaong aking pakay at nang s'ya'y masubok.

Imbis na tugunin yaong aking pakay,
Ako'y di pinansin kung kaya't nangalay
Dalawa kong mata sa kanilaynilay
Ako'y nanghihina't puso'y nanlupaypay.

Aking iniisip sa tuwi-tuwina
Ay ang pangalan mo, mahal kong Devina;
At ang hinihiling sa bantay kong tala,
Hihinting pag-asang makapiling kita.

Kaya't hindi ako nakapagpipigil,
Iyong aking loob na nanghihilahil
Aking inihayag sayo aking giliw
Ng walang palaman at maski kasaliw.

Tandang tanda ko pa no'ng makasabay ka
Papuntang simbaha'y sinusuyo kita
Hanggang sa pagpasok ako'y sumasama
Kahit hindi alam ang gagawin sinta.

Bago nagsimula ang misa mahal ko,
Ang aking larawa'y iniabot sayo;
May sulat sa likod, sana'y nabasa mo,
Yaong pangungusap ay mula sa puso.

Di kita nakitang ako ay nilingon,
Sapagkat atens'yo'y naroong natuon
Sa isang lalaking pumasok na roon,
At sayo'y tumabi hanggang sa humapon.

At nang nagsimula'y umalis na ako,
Pagkat ako itong walang sinasanto;
Baka tuloy ako magsasang-demonyo
Sa aking nakitang katuwaan ninyo.

Hindi ko malaman kung bakit sumakit,
Nanibugho ako, ano't iyo'y salik?;
Ano nga ba ito't tila naninikip?
Lintik na pag-ibig, puso ko'y napunit!

Napaisip ako habang naglalakad
Hanggang sa isip ko'y nagkakaliwanag;
'Manibugho sayo'y hindi nararapat,'
Napatungo ako sa sariling habag.

Ilang saglit pa at akin ng pinahid
Luhang sumalimbay sa pisnging makinis
At saka nangusap ng pagkamasakit:
"Wag kang mag-alala't di ko ipipilit."

"Itong pag-ibig kong nagniningas apoy,
Nasisiguro kong hindi magluluoy;
Ngunit, kung hindi mo bayaang tumuloy,
Mas mabuti pa ang puso ko'y itaboy!"

Nang ako'y magbalik doon sa simbahan,
Sa dami ng tao'y di kita nasilayan;
Ngunit, nang tanawin sa kinauup'an,
Naroong Devina't kinaiinisan.

Nanatili ako't hindi na umalis,
Di tulad kaninang lumabas sa inis;
Ako'y umupo na at nakikisiksik,
Kahit patapos na ang misang di ibig.

Hindi ko nga ibig, pagmimisang iyon
At maging pagsamba't gano'ng pagtitipon;
Pagtayo't pagluhod di ko tinutugon,
Pagkat ako itong walang panginoon.

Araw ay lumipas mula ng masuyo,
Ika'y sinubuka't nang hindi malugo
Itong aking pusong namalaging bigo
Sa loob ng dibdib, namugang tibo.

Iyong naging tugon ay nakakapaso,
Masakit isipi't maging ipupuso;
Yaong tumatama'y animoy palaso,
Narok sa dibdib, sugat aking tamo!

Sa kabila niyo'y di pa rin sumuko,
Tanging ikaw pa rin ang pinipintuho;
Kaya't wag isiping ito'y isang laro,
Pag-ibig kong ito'y hindi isang biro.

Hanggang sa dumating gabing aking asam,
Sa lilim ng mangga, bago ang sayawan
Ay iyong inamin ang nararamdaman,
Ating tagpong iyo'y di malilimutan.

Ipinagtapat mo na ika'y may gusto,
Ngunit di matugon itong aking puso,
Sapagkat ikaw ay mayroon ng nobyo
Di mo kayang iwa't ayaw **** manloko.

Aking naging tugon sa iyong sinabi,
Ay handang maghintay at mamamalagi
Hanggang sa panahong ikaw ay mahuli,
Makita't malamang di na nakatali.

Sa mukha'y nakita, matamis na ngiti
Niyong Mona Lisang, pinta ni Da Vinci;
Ako'y natigilan ilan pang sandali,
Nang aking matanaw, gandang natatangi.

Bago pa nag-umpisa'y pumasok na tayo,
Sa hinaraya kong dakilang palasyo,
At sa lilingkuran tayo ay naupo,
Niyong maliwanag, loob ng himnasyo.

At nang magsimulang musika'y tumugtog,
Ika'y namaalam at para dumulog
doon sa bulwaga't makikitatsulok,
ng sayaw sa indak dulot ng indayog.

Bago pa marating ang gitnang bulwagan,
Ako'y sumunod na't di ka nilubayan
Hangga't di pumayag sa 'king kagustuhan
Na maisayaw ka at makasaliwan.

Lumipas ang gabi't umaga'y sumapit,
Ang araw at linggo'y tila naging saglit;
Ako'y nagtataka't biglang napaisip,
Ano at ang oras ay mukhang bumilis.

Hanggang isang gabi nang aking tanungin,
Sa iyo, o, mahal kung bibigyang pansin;
Hanggang kailan mo pagdudurusahin;
May pag-asa pa bang nadama'y diringgin?

Iyong naging sagot sa katanungan ko:
"Di na magdurusa't ngayo'y maging tayo."
Ang rurok ng saya ay aking natamo,
Lalo pa't sinabing mahal mo rin ako.

Sa kadahilanang gustong masiguro,
Aking naitanong kung iyo'y totoo;
Baka mo lang kasi ako'y binibiro,
At kung maniwala'y sugatan ang puso.

Iyong ibinalik, ating gunitain,
Doon sa manggahan 'sang gabing madilim;
Ipinagtapat mo ang iyong damdamin,
Ngunit, di nagawang puso ko'y tugunin.

Pagkat mayroon kang sintang iniibig,
Iisang lalaking namugad sa dibdib;
Di mo maloloko't iyong inihasik
Sa paso ng puso't bukirin ng isip.

Pagkatapos niyo'y sinabi sa akin,
Na ating pag-ibig, manatiling lihim;
Aking naging tugo'y 'sang tangong lampahin
Pagkat aking isip, gulong-gulo man din.

"Sigurado ka ba sa'yong naging pasya?"
Ang muli kong tanong, bago naniwala
Sayo aking mahal na isang diwata,
Yaong aking ibig at pinapantasya.

Iyong naging tugon sa aking sinabi:
"Kung ayaw mo'y huwag, di ko masisisi;
Ano pa't puso mo'y sadyang madiskarte,
Baka may iba ng pinipintakasi."

Agad kong sinabi sa iyo mahal ko:
"Ano at kay daling ikaw ay magtampo,
Nagtanong lang nama't ako'y naniguro
Baka mo lang kasi, ako'y nilalaro.

Lumipas ang gabi't umaga'y sumapit,
Unang araw natin ay lubhang mapait,
Pagkat di nakayang ako ay lumapit,
Sayo aking sinta't ewan ko kung bakit.

Ilang sandali pa't hindi nakatiis,
Sa pagkakaupo'y tumayo't lumihis
ng landas patungo kay Musa kong ibig,
pagkat aking puso'y lubhang naligalig.

Muli kang tinanong kung pasya'y totoo,
Di na mababawi't di na mababago;
Iyong naging tugon sa katanungan ko,
Pisngi ko'y hinaplos, sabay sabing 'oo.'

Kay sarap marinig, salita **** iyon,
Iisa ang punto at maging ang layon;
Para bang lagaslas ng tubig sa balon,
Ibig kong pakinggan sa buong maghapon.

Matapos ang pasko'y siyang araw natin,
Na kung gunitai'y araw na inamin,
tinugon ang puso at binigyang pansin,
at saka sinabing, ako'y mahal mo rin.

Aking gabing iyo'y narurok ang saya,
Ngiti niyong buwa'y nakakahalina;
Ibig kong isulat ay isang pantasya,
At ikaw Devina, yaong engkantada.

Araw'y nangaglipas, daho'y nangalaglag,
Ano at ang oras tila naging iglap;
Siyang araw natin ay muling lumapag,
Ano at ang panaho'y tila naging lundag.

Iyong regalo mo'y hindi malimutan,
At maging pagbating ibig kong pakinggan,
Sa bawat umagang araw'y sumisilang
At kung maaari'y mapawalang-hanggan.

Ngunit nang magdaan ilang araw't linggo,
Naging malungkuti't di na palakibo;
Puso ko'y mistula isang boteng tibo,
Nabiyak sa dusa nang itatuwa mo.

Sa tuwi-tuwina'y napaisip ako,
Talaga nga kayang tapat ang puso mo?;
Ulo ko'y sasabog, bulkang Pinatubo,
Bakit ba't isip ko'y nagkakaganito?

Ilang araw kitang hindi tinawagan,
Pagkat labis akong nagdusa't nagdamdam;
Malakas kong loob ay di nilubayan
Ng kapighatia't maging kalungkutan.

Tayo nga'y mayroong isang kasunduan,
Di maikaila't sinasang-ayunan
Ngunit, ang itat'wa'y di makatarungan,
Alalahanin **** ako'y nasasaktan.

Ako'y wag itulad sa makinang robot
Na di nakaramdam maski anong kirot;
Ako ay may pusong nakakatilaok,
Pumipintig baga'y putak ng 'sang manok.

Kaya't nang sadyain sa tinutuluyan,
Ika'y kinausap at pinagsabihang:
"Sakaling darating ating hiwalayan,
Huwag magpaloko sa kalalakihan.

At saka-sakaling sayo'y may  manligaw,
Isipin mo muna't wag agad pumataw;
Pasya'y siguruhin bago mo ibitaw,
Ang iyong salita, nang di ka maligaw."

Unang halik nati'y hindi malimutan,
At kahit na yao'y isang nakaw lamang,
Pangyayaring iyo'y di makaligtaan,
Naging saksi natin ay ang Taguisian.

Tila ba talulot ng isang bulaklak
Labi **** sa akin na nangangagtapat;
Animo'y pabango yaong halimuyak,
Ng iyong hiningang sa halik nangganyak.

Ika-labinlima, araw ng Pebrero,
Hindi malimutan ating naging tagpo;
Sa iyong tuluya'y nagkasama tayo,
Doon sa Kwek Kwekan, nagdiwang ang puso.

Ako'y isang taong lubhang maramdamin,
Ang hapdi at kirot siyang tinitiim;
Puso ko'y tila ba 'sang pagong patpatin,
Sa loob ng dibdib sakit ang kapiling.

Kaya't nang makitang may kasamang iba,
Marahang lumason sa puso ko sinta
Ay ang panibugho't sakit na nadama;
At para maglaho, alak ay tinungga.

Sa ika-tatlumpu, na araw ng Marso,
Akin pang naalala pagbisita sayo,
Sa inyong tahana't mapayapang baryo,
Nagmano pa ako sa ama't ina mo.

Ibig kong ang lahat ay di na magtapos,
Masasayang araw nating lumalagos
Sa isip, sa puso't maging sa malamyos,
Na kantahi't tulang aking inihandog.

Ngunit, nang lumipas ang ika-limang araw
mula nang makita't sa inyo'y madalaw
ay isang mensahe ang lubhang gumunaw
sa aking damdami't marahang tumunaw.

Animo'y balaraw yaong tumatama,
Nang ang mensahe mo ay aking nabasa;
Gusto kong umiyak, gusto kong magwala,
Ngunit, anong saysay gayung wala na nga?

Kung isaulan ko itong aking luha,
Masasayang lama't walang mapapala;
Kaya't kahit ibig, ako ay tumawa,
Wag lamang masadlak yaong pagdurusa.

Kung ang kalayaa'y siyang ibig sinta,
At ang saktan ako'y ikaliligaya
Aba'y payag ako't ikaw na bahala,
Basta lang ang akin ika'y liligaya.

Kay sakit isiping tayo ay hindi na,
Ngunit, kung ito man ang itinadhana,
Aba'y pag-ibig ko't pag-ibig mo sinta,
Di makakahadlang sa ibig sumila.

Mahal ko paalam sa ating pag-ibig,
Mahal ko paalam, kahit na masakit;
Mga alaala'y huwag ng ibalik,
Burahin ng lahat sa puso at isip.


~WAKAS~
Ang tulang ito ay handog ko para kay Devina Mindaña.
k e i  Jul 2020
7/25
k e i Jul 2020
“minahal mo ba talaga ako?”

pakawala ko sa buntong-hiningang tanong. higit isang taon ding namalagi sa isipan ko.

“minahal mo man lang ba ako?”

pag-ulet kong tanong nang manatili siyang tahimik. iniangat ko ang mga mata ko para tignan siya. isang taon na mula ng huli naming pagkikita. iba na ang gupit ng buhok niya ngayon. mas nagmukha siyang seryoso dahil don.

ilang minuto pa ang lumipas bago siya sumagot. nanatili ang tingin niya sa labas.

“minahal kita. higit pa sa alam mo. marahil, higit pa sa naparamdam ko.”

“pero bakit ganon? ikaw yung huli kong inisip na manghuhusga, pero sayo pala mismo manggagaling.”

“ikaw yung higit na pinagkakatiwalaan ko sa lahat, pero ikaw rin yung bumali” matipid siyang ngumiti. ramdam ko yung pait. walang emosyon sa kaniyang mga mata.

napailing ako. eto nanaman. mga salitang pinakawalan namin nungg gabing natapos kami-ang kaibahan lang, sa personal ngayon at hindi sa tinig lang.

“mali ka. hindi mo ko minahal. hindi ako, kundi yung bersyon ko sa isip mo. hindi ako, kundi yung ako na nabuo mo sa imahinasyon mo.”

“minahal kita. sobra-sobra. kaya lang, nagbago ka. nung una, paunti-unti, hanggang sa pakiramdam ko, ibang tao na yung nasa harap ko. siguro dahil, nalingat ako, dahil di ko binuhos lahat ng atensyon ko.” saglit niya kong binigyan ng tingin na parang nahihirapan.

“dahil di naman siya nawala talaga diba? sabi mo noon, may mga pagkakataong magkasama tayo pero siya yung iniisip mo.”

hindi siya makasagot, pero bakas sa mata niya na tama ako. nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko. matagal na yon. ayos na rin ako. sadyang iba pa rin pala kapag harap-harapang sabihin sa’yo.

“pero hindi naman ganun ang pagmamahal. hindi naman porket nagbago, dapat nang sukuan. kase lahat naman nagbabago. kahit ikaw, narasan ko ang ilang beses **** pagbabago. pero kahit ganun, pinili ko pa ring manatili. para sa’yo. para sa’tin”

“patawad. alam kong ako yung naging dahilan kung bakit umalis ka noon, alam kong napagod ka. pero hindi ko inakalang ganun-ganun mo lang ipagpapalit. na ganun ka kabilis magkakaroon ng bago.”

“hindi kita pinagpalit! hindi ko tinapon yung isang taon!”

mabilis kong kinalma ang sarili ko. ganitong ganito rin yung mga sinabi niya noon. ganun pa rin pala ang tingin niya. na binasura ko lang lahat. na parang mas mabigat pa yung naramdaman niya sa isang beses na pinili ko ang sarili ko kaysa sa kung paano niya pinaramdam na kahit ako yung naroon para sa kanya, kahit kailan di magiging sapat.

“bago ako umalis, sinabi ko sayo kung bakit. umasa akong ipapaintindi mo kung bakit nagbago yung pakikitungo mo, umasa ‘kong mapapansin **** nasasaktan na ako. umasa akong pipigilan mo ko, na sasabihin **** 𝘢𝘺𝘶𝘴𝘪𝘯 𝘯𝘢𝘵𝘪𝘯 ‘𝘵𝘰. pero niisang salita, wala akong narinig. malamang iisipin ko, wala lang lahat nang ‘yon. kase hinihintay mo lang naman talaga kong umalis diba? ayos lang sayo kung manatili ako o hindi. ako kase yung nasa tabi mo. sanay ka na kamong iniiwan. sinubukan ko naman eh. sinubukan kong maging iba sa kanya base sa mga kwento mo tungkol sa kanya. kahit ang hirap. pero kahit ano namang gawin ko, ganun pa rin iniisip mo. na mawawala ako. kaya wala na rin akong ibang magawa kundi lumisan. kase sa pananatili ko, naubos ako. naubos na ata lahat ng isasakit bago pa man ako magpaalam. kahit nung nasa tabi mo pa ko, wala na akong maramdaman. kaya hindi mo ako masisisi kung mabilis. gusto ko lang namang mawala yung pagkamanhid. kasi kung may nakuha akong explanasyon o kahit isang salita galing sayo, alam **** hindi na ko tumuloy sa kabilang dako ng pinto, na mas pipiliin kita ulet-handa akong isantabing muli yung sakit.”

may ilang luhang nagpumilit na tumakas sa gilid ng mga mata ko. agad ko ring pinunasan ang mga ito. bigla nanaman bumalik ang mga ala-ala na akala mo hindi taon ang lumipas, parang kahapon lang. kasabay nito ang panandaling panunumbalik ng sakit.

“naniwala ako sayo nung sinabi **** ako lang. na walang iba. pero ang sakit nung ilang linggo lang pagtapos natin, may iba na agad sa tabi mo. may iba ka na agad kasama’t kayakap. may iba nang nagpapangiti sayo.”

kita ko ang pagkuyom niya sa kaliwa niyang kamay gaya ng ginagawa niya dati sa tuwing may bumabagabag sa kanya.

“tapos na tayo nun. gaano katagal ba dapat akong magluksa? kahit naman nung nasayo pa ako, mabilis mo ring binawi yung sayang pinaramdam mo nung una. na una pa lang, kahit ako na yung naroon, kasama mo pa rin siya sa isip mo. minahal mo lang ako kase ako yung nasa tabi mo. kaya wag mo akong sisihin kung ginusto kong sumaya ulet.”

“sana binungad mo na agad yun nung humingi ulet ako ng isa pang pagkakataon. hahayaan naman kita. kung nalaman ko lang ‘yon, hindi na kita ginulo pa. pinatay ko na dapat lahat ng naipong pag-asa sa utak ko, na pwede pa.”

“ang malas ko lang talaga, pagdating sayo, kaya kong itigil lahat. nung ginusto **** bumalik ako, umaahon na ko paunti-unti eh. kahit paano, nakakahinga na ko ulet. lahat sila sinabing wag na kitang pansinin, na sarili ko naman muna sa pagkakataong ‘to. akala ko mali lang sila ng paghusga, kase hindi ka nila kilala katulad ng pagkakakilala ko sayo. wala eh, nagparamdam ka lang, naapektuhan nanaman ako. pagdating sayo, ang tanga-tanga ko. ganun na lang kita kamahal. hindi lang isang beses; umulet pa ko. ayun lang naman kase yung kailangan ko, yung marinig na gusto mo pa, na gusto **** ayusin.”

“inaayos naman na natin nu’n diba? nagiging masaya na tayo ulet. nakikita ko kung pa’no mo sinusubukang bumawi. kaso wala, nung malaman **** sinubukan kong kumilala ng iba hindi mo matanggap. traydor ako, sabi mo. at sa pagkakatong yun, ikaw naman yung nang-iwan. akala ko wala na akong mararamdaman. na ayos lang, nangyare na ‘to, naulet lang, nalampasan ko na ‘to. pero hindi, mas masakit pa pala. tangina sobrang sakit. kase ayun na yung hinihingi ko, tapos binawi nanaman kung kelan hinding-hindi ko inaasahan. tangina.”

“siguro nga kaya hindi naging maayos ‘to kase hindi ko inayos yung nakaraan. hinayaan kong sundan ako ng multo niya, hinayaan kong saniban ng nakaraan yung kung anong meron tayo. na hanggang ngayon hindi pa rin ako tuluyang makalaya.” mahinang sabi niya. ramdam ko yung pagsisisi sa boses niya.

“sana naiayos mo na yun ngayon. sana mas maayos ka na ngayon. sana mapatahimik mo na yung mga memoryang patuloy na humahabol sa’yo. sana naghihilom ka na. sana, hindi na maranasan ng mahal mo ngayon yung naranasan ko.”  

sa loob ng isang taon, natutunan kong tanggapin lahat-mula sa mga memorya hanggang sa pa’no kami nawakasan, kung pa’nong di naman siya talaga naging akin lang. hindi naging madali pero kinailangan. sa huli, wala naman talaga akong magagawa. nangyari na yung mga pangyayari. nagkapalitan na ng mga masasakit na salita. naubos na namin ang isa’t-isa.

“nung tuluyan nang nawala yung tayo, wala akong naging iba at wala nang susunod pa. mas gugustuhin ko na lang na mag-isa. kase yung sakit na dala-dala ko bago pa man kita nakilala, hindi ko namalayang naipasa sayo. sobra sobra na yung pinsalang nadulot ko. tama na. ayos na yung ako na lang yung nagdurusa.”

“-alam kong kahit ga’no ko pa gustuhing ibalik yung oras para itama lahat ng nagawa kong mali, hindi na pwede. said na. siguro hanggang doon lang talaga tayo. sa ganito siguro talaga tayo maiuuwi. tama na.” pagpapatuloy niya.

sa puntong ‘to, naiyak na rin siya. kumuha siya ng panyo at pinunas sa kanyang mukha.

“baka nga. baka hindi talaga pwede.” bulong ko.

tinignan ko ulet siya, sa kahuli-huling beses. ilang minuto kaming nabalot ng katahimikan, nakatingin pareho sa kawalan. siya ang naunang tumayo sa kinauupuan.

“alam kong hindi mabubura ng ilan mang ‘patawad’ kung ganito kita sobrang nasaktan. pero gusto ko lang ulit humingi ng patawad.”

pinanood ko ang palayo niyang pigura hanggang isa na lang siyang maliit na tuldok at tuluyang nawala. pinakiramdaman ko ang sarili ko. humingang malalim.

isang taon na yung lumipas. halos ganito rin yung nangyari noong gabing iyon. ang pagkakaiba lang, noon, mas pinapangunahan kami ng emosyon. isang taon na pero ngayon ko pa lang talaga patuloy na maibabaon. kinailangan kong marinig ulet. ngayon, totoo ngang tapos na. wala na. natuldukan na.
Andrei Corre Feb 2016
Wala akong alam sa pag-ibig
Ngunit nang ikaw ay nahagip
Alam kong ikaw na 'king iniibig
Binigyan **** katuparan ang panaginip
Na dati'y tinatamasa lamang sa pag-idlip

Wala 'kong alam sa pag-ibig
Bawat hinagpis kong pinunasan ng 'yong palad
Ang mga labi **** nagsilbing liwanag na hubad
At kulay sa buhay kong mapanglaw
Kaya nga sabi sa sarili, ikaw na nga, ikaw

Wala 'kong alam sa pag-ibig
Kaya hinayaan kong mabulag mga mata kong singkit
Na ikaw lang ang tinatanaw, walang pakialam sa sakit
Kahit pa nung araw na hindi ka na lumapit
Mga taghoy ko'y pilit kong iniimpit

Wala 'kong alam sa pag-ibig
Kahit malabo na ang pag-iisip
Pinilit kong takbuhin ang distansya natin
Kahit alam kong walang makukuha ni silip
Sa paghabol sa taong ayaw na sa'kin

Wala 'kong alam sa pag-ibig
Musmos pa nang ika'y humangos sa'kin
Wala 'kong alam sa pag-ibig
Dinamdam ko ang pagtulak mo sa'kin
Wala 'kong alam sa pag-ibig
Tinanggap ko lang mga salita **** hagupit
Wala 'kong alam sa pag-ibig
Tinalo ng luha ko ang ulan ng bagyong mabagsik
Wala 'kong alam sa pag-ibig
Noon ay akala ko ikaw na ang nangyari sa'king pinakamasakit

Wala 'kong alam sa pag-ibig
Pinanood lang kita sa pagtakbo mo
Nabingi lang ako sa mga pangako mo
Marami ring oras ang inaksaya ko sa'yo
At mahaba-haba rin ang nasulat kong 'to

Ngayong natuto na akong tumayo sa mga paa ko,
Ang punto ko lang ay napakawalang hiya mo!
Eindeinne Moon Aug 2023
Alam kong hindi ang pangalan ko
Ang unang tatawagin mo,
Ang unang bibigkasin mo,
Ang maaalala mo.

Alam kong hindi ang pangalan ko
Ang unang papasok sa isip mo,
Ang unang maiisip mo
Sa tuwing naririnig mo ito.

Alam kong hindi rin ang pangalan ko
Ang lagi **** bukambibig sa mga kaibigan mo,
Hindi rin ako ang laman ng mga kwento mo, Ang una **** matatakbuhan sa tuwing may problema ka.

Mas lalong hindi ako ang hanap-hanap ng mga mata mo,
Ang kinababaliwan mo,
Ang magiging kabiyak mo sa tamang panahon. Hindi lang ako naglakas ng loob na sabihin sa’yo noon.

Na gusto kita.
Hindi ko naman ginusto na magkagusto sa isang katulad mo,
Hindi ko naman pinilit o para bang ako ay nagpabaya,
Ngunit alam ko, na hindi magiging ako.

Ang una **** tatawagan sa tuwing nag-iisa ka,
Alam kong hindi ang text o tawag ko ang una **** sasagutin.
Hindi rin ito ang laging inaabangan mo,
Alam kong kung paano mo ako tingnan ay iba.

Iba kung paano mo siya tingnan,
Iba kung paano mo siya mahalin,
Kung paano mo siya alagaan,
Alam kong hindi ako ang mundo mo.

Ngunit huwag mo nang pangarapin pa
Na mamahalin ka rin niya,
Ngunit hindi naman pala.
Ngunit, alam ko na hindi na pala ako.

Ang unang iikot at tatakbo sa isipan mo araw-araw,
Alam kong hindi ako ang iniisip mo araw-araw. Alam kong kaibigan lang ang tingin mo sa akin, Alam kong parang kapatid lang ang pagtrato mo sa akin.

Alam kong hindi ang kamay ko ang unang hahawakan mo,
Alam kong hindi ako ang unang lalapitan mo At unang hahanapin mo pagkadilat ng mga mata mo.
Alam kong hindi ako ang unang yayakapin mo.

Alam kong hindi ako ang una o kahuli-hulihan na liligawan mo.
Alam kong hindi ako—oo,
Noong una pa lang alam ko na,
Na hindi ako ang tinitibok ng puso mo.

Ang iyong unang sinisinta,
Alam ko noong una pa lang
Tinatak ko na sa isipan ko
Na wala akong puwang ni minsan man diyan sa puso mo.

Alam kong ang bawat pagtingin mo sa akin
Ay iba sa kung paano mo siya tingnan.
Siguro, naisip mo rin na habang tinitingnan mo ako,
Ay siya ang naiisip mo.

Kung paano mo siya kausapin,
Kung paano ka magmalasakit sa kanya,
Kung paano mo siya tratuhin—
Ay iba sa lahat,
nabubukod-tangi nga ba sa iba.

Ni minsan hindi ko inisip o hiniling
Na ibalik mo sa akin ang pagmamahal na ipinaramdam ko sa’yo.
Ni minsan hindi ako nagdalawang-isip na katukin yang puso mo.

Baka sakali lang matanggap at mahalin mo rin ako.
Baka sakali maisip mo rin na bigyan ako ng pagkakataon.
Ni minsan hindi ako humingi ng kahit anong kapalit.
Ni minsan hindi ko inisip na habulin ka.

Na lumuhod sa harap mo at magmakaawa, Dasal lang ang kakampi ko.
Na sana huwag kang magmahal ng iba,
Na sana walang ibang naghihintay sa’yo.

Na sana ako na lang ang mamahalin mo,
Na sana dinggin na ng Panginoon ang hiling ko. Alam ko na hindi ako ang gusto mo.
Noong una pa lang alam ko na.

Kahit hindi mo sabihin,
Ramdam ko naman Ang mga panlalamig na trato mo sa akin,
Ang pagbabalewala mo sa akin.

Alam kong kahit kailan wala akong laban sa kanya,
Kahit kailan hindi kita magawang pilitin.
Ayaw kong ipilit sa’yo na ako ang piliin
Dahil alam kong siya ang gusto mo.

Alam kong hindi para sa akin ang mga ngiti mo,
Alam kong hindi ako ang gustong makausap mo,
Alam kong hindi ako ang gusto **** makasama,
Ang gusto **** makitang tumawa.

Kahit kailan hindi ako magiging siya,
Kahit kailan hindi ko kayang palitan siya
Diyan sa puso mo.
Kahit kailan hindi ko magawang turuan ang puso mo

Na ako ang mahalin mo,
Na ako ang pipiliin mo.
Kahit kailan hindi ako ang nakikita mo
Sa tuwing magkasama tayo.

Hiniling mo na sana siya na lang ang kasama mo,
Na sana siya na lang ang nakausap mo
At ang nakakaintindi at nakikinig sa’yo.
Kailanman magkaiba kami.

At kahit bali-baliktarin man natin ang mundo, Kahit ikumpara mo man ako,
Hindi siya magiging ako
At hindi rin ako magiging siya.
Update: Hindi naging sila kasi iba ang nagustuhan ni girl while wala na akong update kay guy if may girlfriend na ba sya.
Johnny Noiπ Oct 2018
|||||||||||| Shahid? '||||||||||||||| E, no '||||| ||||| || E Nigeria and Nigeria ... Mascarading Buckethead's team had really come in February. In 1894, Becky joined the consulting firm, and in 1894 Ferrari was given a monthly, monthly payment from Hong Kong on the subject of six conductors, monopoly, ****** and the old United States. "Guzdono" "Goldie Lips in the winter of November 1 to 12 will be shown in the winter, and all legs of mythical style will be displayed in front with the feet." The bright girls have a clear confusion. "The funniest fun, yes, the most durable quality in the early morning of Circe is the durable quality of the museum. It was easy, too easy to open a bottle of drinking water. Indeed, the Jewish people were against Jewish positions; The long and narrow roads on the road indicating that Savonarola was now looking for us. Three of Brazil's three top hotels are reflected in the three most popular ideas: their most popular idea: Volume 3, Wotan, Votima, And after every two years, my husband Art (Jane), & my dear friend, 12x100 tons with his children, At the top of the mountain, we teach 19 percent of the weight of 1292g or 1929 grams, which is what I say, where is the train to Co2? At the age of 50 at Matka Kawa-Kawi, Utomo Folk [50]? Do you need India | Ronan and Winter [1979] - from 879 to 1791.9, 179, and in Canada and all the new locations in the United States (595): A type of video game designed right in Spain will be tossing around Madrid via Paul and his new Asian lover Lauren. ||||||||||||| Shahid? '|||||||||||||| E, no '|||||| |||||||||||| Shahid? '|||||||||||||||| Na, am '||||| ||||| | Nigeria to Nigeria ... Mascarading Buckinghead Bucks arrived in February. In 1894, Becky took part in the consulting company, and in 1894 Ferraribegan received each month, from Hong Kong to six companies; monopoly, afanc and the United States. "Guitar" Goldie's newspaper on November 1 to 12 will show all horses in winter without clothing, stitched feet and clicking high on the barn over the top of the dough and move on! "Beautiful women have clear clarity of confusion, and they argue with each other in different stages of the whole:" It's nice, yes, "the most certified Circes is important in the morning as if blamed during the night while quietly resting on the emotional hunter ... which was too overwhelming and easy to open. "Judge, Urum and chul, three parts of Brazil reflect the beauty of girlfriends; There are three ideas: popular, their popularity: Volume 3, Vine Monthly, and after two years old, my husband, Art (Jane) and my tony 12x1 friend and children at the top of the mountain, we found 19 per cent of 1292g from 1929 when he folded it, so I say, where Co2 is 50 years living in a Coffee House, Utomo Folk [509] | From 879 to 1791.9, 179, Canada and some new locations in the United States (595): Where a new type of Spanish-styled video game drew the best players from Madrid, Barcelona and around the world; script written by Paul during visits to Wales to see Sally, her new Asian-Welsh love.||||| ||| In Nigeria and Nigeria ... The Masked Buckethead's Team was in real need come February. Later, in 1894, Becky joined a Consulting Firm and also in 1894 Ferrari was given the monthly monthly payment from Hong Kong in the XIXth Century, for a Semiconductor, Monopolies, the ******  and the former Old United States, as a "Guzundo," in November said Goldy Lips might return for 1 to 12 show that winter, and have the legendary genre features all legs in front. The bright daughters have a clear illusion. Funny sense of humor, Yeh, Circe's most durable quality in the early morning dawn and the early days of peace talks. It was easy and simple to open a bottle of drinking water in the museum. Indeed, Jewish positions existed against Jewish positions. Have you noticed the miracle that God does not have the gods? The long, narrow streets of the narrowest streets indicate that Savonarola is now looking at you. The three hotels in Brazil reflect three parties: their most popular fantasy: Volume 3, Vetan, VOTIMA, and after every two years, my husband Artie (Jane), my beloved friend, with his sons, has made 12x100 tons of silence from the top of the mountain Teaches 1229 grams or 19 percent of weight weighing 1,929 grams. Do what I say. What is Carrot to C02? At the age of 50 at the Motka Kava-Kwi, Uttamo Foko [...]? Do you need results for this event? India | Ronan and Winters [1979] - 899 to 171 799, 1719 and in all new locations in Canada and the United States (595): One-of-a-kind video games designed in Spain are only by Paul Wells, tooling around Madrid in his new yellow rover, the Lauren. |||||||||||| Shaheed? '|||||||||||||| E, no 'no ||||||| |||||| ||| With Niger and Nigeria ... I want to see the Masked Bucket Team in February. Becky later concluded a contract with a consulting company for 18 weeks and Ferrari in 1894, sells 19th century Hong Kong on Semi-Semiconductors, Motorola and BBs, and a good United States in the United States, A month later, on a Monday (in the week), for instance, as a 'Guzduno' whereas [R] in November, it is allowed to return from 1 to 12; Interactive *** Theater's winter tone of golden lips is stupidly original looking to have the beautiful lips of her feet, before it, the luminous daughters have a clear illusion. There was a feeling of humor, yeh, when Sirius' near-sighted boys sighted what was seen as the simplest and easiest-to-see-the-art menu of drinking water companies in the early dawn of dawn at the early dawn of peace talks. As a fact, the fact that the Jews out protesting were of anti-Jewish standing were there before the scene. Did you see the wonders that mean God is without goddesses? The long-lasting streets of the long-term narrow streets of the narrow streets show Snooch is looking for the right right now. Three-way party in Brazil's three choice hotels reflect the best-known imagination: Volume 3, Vetan: VOTIMA and want to spend every two years to see that Arthur's own Husband (Jane) with his sons girlfriend, my Naam, silk leaves mounted and slipped in. Getting 12x100 tons, try to close 12% or 19% 1.929 kilos, and teach Christ and 5-1 brothers. What did he do with ten women? Allow me to do what he says. Which Co2 is Carrot? Umberto Eco is close to the Synagogue, and at the age of 50 is writing in Motocaqua-qua [...]? Do you need to see the replay of the event? India | Ronan and Winters [1979] come from 899 and 171 to 799, 1719, and in Canada and all new U.S. locations "(595)" is the Number: Only Paul Wells from the Spanish video games outside the year 6712DM is at work on his new yellow rover the Lauren ... |||||||||||| Shaidan? '||||||||||||||| :) E, 'No No' | ||||||| |||||| ||| who has the Niger and Nigeria fields ... I want to see the masked ball's team of hos in February. Becky after 18 weeks using a good corporate consulting company went in with Ferrari in 1894, observing from Hong Kong on Mid-range FM, Motorola and BB, telling them about the great states of the United States in the United States, after months, on a Monday (for about a week), for example, he returns to Jaws while in November [R] so far as it is allowed, he plays from 1 to 12; Choosing three options: VOLUME 3, V-VETAN, VOTIMA and wanting to devour every two years of age that he saw, Aristotle took my boyfriend with Naam's children to his wife (Jane), leaving the silk on the mountain. Taking 12x100 tons, trying to close 1929 km to 12% or 19% and teach the brothers in Christ to 5-1. What did he do with ten women? Let them do what he called them to do; Co2 Who has the carrots? Umberto Eco is close to the Synagogue at age 50 when writing for girls in Mozambique [...]? Do you need the results for the event? India's | Hip Ship [c.1979] is arriving in 1719-899 and 171-799: the number of new locations in Canada and throughout the United States together in total "(595)": doing 671.2M per year outside the Spanish video games of Paul Wilson lonely in his yellow Ralph Lauren. |||||||||||| Shaidan? '|||||||||||||||| :) And, 'No No' | ||||||| |||||| ||| who owns all the Niger and Nigerian shops ... I want to see the strike on the Masked ball in February. Becky after eighteen weeks using a good telecommunication company to reach Ferrari in 1894, watching himself from Hong Kong over MRFM and seeing Motorola and B.B., telling them about 1 big United States State in the United States: And after a month, Monday (about a week), for example, returning to J.Law in November [R] so far. Allowing her to play from about 1 to 12; selecting 3 choices - VOLUME 3, and VAVETAN, VOTIMA wants to eat everyone every two years, Aristotle taking my boyfriend with Naam's children to his wife (Jane), and leaving the remainder of the coriander in a hill. 12x100 tons trying to cover 1,929 km, 12% or 19% and then train the brothers in Christ at 5-1. What did he do with ten women? Intimidate them to do what he called them to do; Co2, Who has carrots? Umberto Eco is near the Synagogue at the age of 50 writing to young girls in Mozambique [...]? Want answers for the event? India's | Hip Ship [c1979] is coming into port at 1719-899 & 171-799: The Number of new locations in Canada & across the United States together are "(595)" = 6-7x1.2M for Paul Wilson's Spanish Language Ralph Lauren Video Games alone. |||||||||||| Shaidan? '||||||||||||||| :) And, 'No No' | ||||||| |||||| ||| who has both Niger and Nigerian fields ... I want to see the Masked ball team in February. Becky after eighteen weeks finding a good corporate consulting firm and with Ferrari in 1894, observed from Hong Kong over MidRFM, seeing Motorola and BB, and telling them about 1 big United States State in the United States, after months, one Monday (for about one week), for example, he back to Jaws while in November [R] up to now allowed to play from 1 to 12; Choosing 3 choices - VOLUME 3, Vv-VETAN, VOTIMA & wanting to devour every two-year-old he saw, Aristotle took my boyfriend with Naam's children to his wife's (Jane), leaving the silk on the mountain. Hauling 12x100 tons, trying to close 1929 km at 12% or 19% and teaching brothers in Christ at 5-1. What did he do with ten women? Let them do what he called them to do; Co2 Who has carrots? Umberto Eco is near the Synagogue at the age of 50 writing to girls in Mozambique [...]? Need the results for the event? India's | Hip Ship [c.1979] is coming on 1719-899 & 171-799: The Number of new locations in Canada and across the United States together total "(595)": Making 671.2M per year off Paul Wilson's Spanish Ralph Lauren Video Games alone.


||||||||| The New Belmont Case ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| leading to Niger and Nigeria's black "Garage girls" ... I want to see the Carnival in Maskala with Becky, after 18 seconds we will play a smart communicator, and Ferrari in 1894, watching the block from Hong Kong and FM, saw funny Motorola and B. startling the son of 1 of America's top wand makers: [R] 1 month later Mendoza (after 1 week), for example, went back to J.Law in November [R] and others. Opportunity to play from 1 to 12 Options; 3 - Option 3 and AV ZETAN, VOTIMA wanting to consume one person in two years, Aristotle was with my stuff and a female Naram's English vaginal ****** transport (Jane), on the left side of the calories and the second Mt. 12, 100 tons of stimulus hunts 1,929 liters, 12% or 19% and teaching your brothers in Christ 5-1 What do with ten female carcasses, what would [Co2] carrots do? Umberto Eco standing alongside the Synagogue is 50 years old, and women are written to in Mozambique [...]? Results of the event? India. | Also, the Hip Ship [c.1979] is 1719 899 - 171 799: The name of the new city in both Canada and the USA is "(595)" = 6-7 1.2M salary trend provided by Paul Wilson from Spain and Ralph Lauren.

|||||||||||| Shaidan? '|||||||||||||||||:) And, 'There are No' | ||||||| |||||| ||| who owns all of Niger and Nigeria's auto body shops ... I want to see the strikers at the Masked ball in Feb. Becky, after 18 weeks will use a good communication device to reach Ferrari in 1894 looking at himself from Hong Kong over the FM wire and seeing Motorola and Mr. B., and warning them of the 1 largest United State in the United States: And after 1 month, Mendoza (for about a week), for example, returning to J.Law in November [R] and so forth. Allowing himself to play from 1 to 12 options; choosing option 3 - VOLUME 3, with AV ZETAN, VOTIMA wanting to consume one whole person every two years, Aristotle puts my baggage with Naram's kid in the ****** of (Jane), what's left of calories are a mountain. 12x100 tons of effort to cover 1,929 kilometers, 12% or 19% and to teach the brothers in Christ 5-1. What did he do with ten women? scare them into doing what he called them over to do; to Co2, What's a small carrot? Umberto Eco is near the Synagogue at the age of 50 writing to the girls in Mozambique [...]? Results of the event? India's | Hip Ship [c.1979], at 1719-899 & 171-799: The area code of every new city in all of Canada and the United States are collectively "(595)" = 6-7x1.2M Downloads by Paul Wilson in Spain and Ralph Lauren alone.

Best of all corals, Loa and me, it's | | | | | | | | | | : | | | ||||||| '' ||||||||||||||| |||||||||||||| Fifi ... | | | | | | | | Mr. Cal? | | | | | || | | | | | .. || | | | | 1 Honor's Masked Looks - This is not a coincidence. 5 I'm tricking the car, not the seller. The seller will bargain; I would have had an address with what I called. Now she sells sticks. 1. I paid a lot of Latin for this ******; Jungo Ono Fernando getting rich on the reputation of his book; Great Britain, 1894: **** ******* Becky merged with the University in the 18th year, sticking firmly to a young girl with STK moisture. The video banned by ******* Dodge LLC, LLC as its general manager and Jasmine's creator - without - RSS - & Search RSS - Social networks ... ||||||||||||| \ || / ||| I was the first child in Hong Kong before the truth, allowing America to stay online in the United States, and I won 12 to 1. And Mendoza in England [Lunar Luna 1]. Sir, minimize these hayrides' HDR numbers. How are you? -:. Vī.vī. - NM. Class, House, Motorola, SSP, and many women hit on Tom. What do you need to do with something better than the glorious sport? Giao Hoi # 6; For example, giving literature to Noah and the children in Vatican City. Ten years ago it was not too far off; The mother of gray-hair is doing what they asked for. For ****** and you. Indian House is actually only 6. Bwa. First of all, this is CCA, mentioned earlier by TMV, when there was a ****** and unpredictable future: Why? Not even C. Chung Thaller is Aristotle's Stone. Any stone? Those who have had ****** relations with Lung Ng among the English knights have already survived. Vehicle VA (Gina's) - Female power = Consumer forces. Boi. The glory to others. 12 Matthew: A. ****** empties the lift in February 1929, 100-19 and 12%: GE Facilitates the Eyes of Africa | | | || It was Christ. | | | | | | .. || | | | | | | | | | Q: Who am I? Their sacrifices were murdered with ten pieces and I came to the 1st of Jericho. For the first time you have so much; For the west, the shadows are not ten, and lay me takes. However, from Mozambique to Saigon, there is nothing to eat from the kayak kits. It was banned from the ******'s nightly bookshop or shortened for Adelechia. The 50-story residential building was the glory of the [O'Leary] company; Is there a check for you for getting results? India || Also, "Do not Sing 1 Singing"? Productivity is the integrated price in the new one. The wealthier people of Canada and the United States have already slipped away to Loch Ness. 899 1979 (595) 1719-1799: 6-7 Recreation: Gate, 1.2 m. Chung, because I put in the Agghott Kush's voltage. Hi, Christopher Wilson and Ralph Lauren of Spain | | | | | | i.e.
See Also See Also See Also See Also: See Also ||||||| '' |||||||||||||| |||||||||||||| Fifi. Also see Pak Cak? See also Also See See Alsoh | See Also See Also See Also See Also See. || See also See also 1 Belleza's Masked - It's no coincidence. I can make a dear, not a re-seller. Sellers come soon; I have an address with what I called. Now sell the rods. 1. Also very Latin to this vein; Jung, Fernando saw his book; United Kingdom, 1894: **** ******* Becky united at University 18, friends from the STK Pool. Video Obstructs Dvostrukova LLC LLC Dodge, LLC, as General Director of Jazmin Creator - No - RSS - RSS & Images - Networking Sozializing ... ||||||||||||| \ || / ||| It was the first child in Hong Kong before the truth, allowing Americans to play online in the United States, and I have 12 to 1. Mendoza Croatia [lunar month 1]. Sir, read the HDR numbers of these terrible. How does it go? -:. Vī.vī. - NM. Class, Home, Motorola, SSP and many women who saw Tom. Do you need better than noble sports? Giao Hoi # 6; For example, they dominate Noah's literature and children in the Vatican. Two years ago he was not alone; The gray mother did what she wanted. For the ****** and you. The house is actually the 6th government. Inessessuals, that is AUZATEN, are from TEAM-****** because they are incredibly ******: why? Not like Chung Thaller Stone Aristotel. What rock? ****** *** survived, Pluto Ng and the English cavalry. VA vehicle (Gina) - female power = consumer power. Glory to others. Matthew 12: In February 1929 ****** at 100-19 with 12% spending: GE blows around Africa See also See also | | That's Christ. See Also See Also See Also See Also ||| See also See also See also P: Who am I? And their sacrifices were killed ten, and I came to Jericho. Did you do it for the first time? In the West, people are not in the shadows of ten people. Still, from Mozambique, for warning, no one can eat from the gathering. This is forbidden from the Adelechya's Nightclub of bees for bees. 50 Ladies Celebrity House [O'Leary]; Can you see the results? India || Besides, "Sing song of singing"? Productivity is a new integrated price. The wealth of Canada and the United States was foreseen by Locke. 899 1979 (595) 1719-1799: 6-7 kinds of Port, 1.2 the m-theory of Chung because I gave to the tension of Agghott Kush. Hi, Christopher Wilson and Ralph Lauren from Spain See also See also See also See also: see ||||||| '' |||||||||||| ||||||||||||| Would you like a pair of socks to watch? See See See See Also See. || 1 Bella's MASK - This is not an agreement. I can not make a way for a meddler. Soon I'm in an address addressed. Now, sell the staff. 1. In addition, Jung saw his book in a very literal light, Fernando. 1894 in the UK: **** ******* Becky, 18 friends from the STK squad joined the University. Video Blocks Dust stroke LLL Dodge, LLC, CEO Jasmine, Creator - No - RSS - RSS and Photos - Network Susan, We ... |||||||||| \ || / ||| Previously, Hong Kong's first child was allowed to play in America. I, Mendoza Kyrgyzski 1 (lunar month 1) 12 to 1. Sir, read the HDRR data. How is it going? -:. In most of the women who saw Virtual ****** non-m Class Home, Motorola, SSP, and Tom. Do you really need sports? GeoHouse # 6; For example, in November, Vatican literature and children dominate the Vatican. She was not alone two years ago. What did the mother do with her? ****** and you. The house is actually six governments. Why breathe them, that is, AU ZETAN, VOMITAS why they are extremely ******, why? Chung's bag was not like Aristotle's stone. That stone? ******, puppy and English calorie. VA vehicle (gene) - female = consumer users. Second glossy Matthew 12: 1929 February, ******, 100-19 and 12% Expenditure: GE, GE around the world. | It is the Christ. See also ||| Look at me: Who am I? Ten of them were killed and I returned to Erno. What did you do for the first time? In the shade of the ten Westerners. However, no one can add to preventing attacks with Mozambique. It is banned in beef flying or in beef. 50 women's trips [East]; Can you see the results? India || In addition, "Singing, Singing?" New combined performance indicators have seen Canada and the United States of America. 899 1979 (595) 1719-17 99: 6-7 types of portico, 1.2 m lime, I gave 1 to Voltage Eagle. Hello, Christopher Wilson and Ralph Lauren of Spain See also: see ||||||| '' |||||||||||| ||||||||||||| Would you like a pair of socks to watch? See See See See Also See. || 1 Bella - MASK - This is not an agreement. I can not make a way or a meddler. Soon I'm in an address addressed. Now, sell the staff. 1. In addition, Jung saw his book in a very literal light, Fernando. 1894 in the UK: **** ******* Becky, 18 friends from the STK squad joined the University. Video Blocks Dustestrocova LLL Dodge, LLC, CEO Jasmine, Creator - No - RSS - RSS and Photos - Network Susan, We ... |||||||||| \ || / ||| Previously, Hong Kong's first child was allowed to play in America. I Mandovza Kyrgyzski 1 (lunar month 1) 12 to 1. Sir, read the HDRR data. How is it going? -:. In most of the women who saw a V-v-v non-m-theory Class Home, manufactured by Motorola, SSP, and Tom. Do you really need sports? GeoHouse # 6; For example, in November, Vatican literature and children dominate the Vatican. She was not alone two years ago. What did the mother do with her? ****** and you. The house is actually six governments. Why breathe them, that is, AUZETAN, VOTIMA why they are extremely ******, why? Chung's bag was not like Aristotle's stone. That stone? ******, puppy and English calorie. VA vehicle (gene) - female = consumer users. Second glossy Matthew 12: 1929 February, ******, 100-19 and 12% Expenditure: GE, GE around the world. | It is the Christ. See also ||| Look at me: Who am I? Ten of them were killed and I returned to Erno. What did you do for the first time? In the shade of the ten Westerners. However, no one can add to preventing attacks with Mozambique. It is banned in beef flying or in beef. 50 women's trips [East]; Can you see the results? India || In addition, "Singing, Singing?" Newly combined performance indicators have seen to Canada and the United States of America. 899 1979 (595) 1719-17 99: 6-7 types of Portobello with 1.2 m lime; I gave 1 to the Voltage Eagle. Hello, Christopher Wilson and Ralph Lauren of Spain

|||||||||| Black held: "I want to see my life in New Belmont ||||||||||||||||||||||| ******, Niger, Nigeria || ... Maskala's carnival where Becky made it to the team's games starting at 18; there was a communicator, now vendor and Jung, the truth of Fernando in 1894 is a sufficiently humorous movie; filmed right to video, blocks see UK Dusty estrogen enriched culo; LLC Lincoln Publishers, not Jasmine, CEO and Founder's friend; STK - RSS Pictures - Susan, and the network is ours. .. |||||||||| first time, Hong Kong and RPM and Motorola B, the first son of a woman. #6 - American Trees HDRR Mendoza for 1 month (Sat 1) Ge 12 playback options 1. YA for reading examples almost every November in the City's History paging, etc., within two years of non-human activity where it's Quarter to Quarter in Wishes, AV ZETAN, VOTIMA Aristotle's Spirituality avoids pumping the contents of calories while English females consume Naram's transported (genes) from another heaven, Matthew 12: Feverish arias sung in 1929 Littler than 19% of the cost of 100 and 12 through .. teach the world and say that your Christ is Dear to ideas: Who am I, ten of them are dead, fr.HLA is the official fun, what do you do? Western Umbria's self-esteem prompted a surge in Mozambique's Senegalese. Mavericks 50 years old one of the selections of banned women [...]? And the results of the event? India || Furthermore, 'The ship, the ship?' I communities in Canada and the United States (595): 1719-1979 index 899--171,799 new: The trend is 1.2M 6-7, Lacy 1, Christopher Wilson and Ralph Lauren Spain.

|||||||||| Black held: "I want to see my in Belmont ||||||||||||||||||||||| mg Niger Nigeria || ... carnival in Maskala with Becky is a pain, the game only 18 seconds finds a communicator, now vendor and Jung fanatic; the truth of Ferrante back 1894 is sufficient, selling the humorous movie's film rights to sellout for blocks and seeing the UK's Dusty estrogen coves; L.L.L.Lincoln Publishers, not Jasmine's, but the CEO & Founding friend of STK-RSS Pictures RSS [Rich Site Summary; originally RDF Site Summary; often called Really Simple Syndication, a type of web feed which allows users
to access updates to online content in a standardized, computer-readable format]- Susan's new network and now ours... |||||||||| first in Hong Kong and PM, Motorola and B., the first son of woman #6 - American trees' High-definition [RR] for 1 month with Mendoza's (Sat 1) 12 1 GE playback options. For example the backside of J.Law. For example it's nearly | November in the History of the Greek city, etc., and within two years the person is 3 & 3 makes wishes 'AV ZETAN, VOTIMA'; Aristotle's Spirit stuff avoids the pump & traverses the contents of calories left by Naram's female English vaginal transports ( genes): the second, Matthew 12: Feverish ovular ions c.1929 a Liter, which cost 19% .. 12 100 in the world, and they teach Christ is your brothers idea #5: Who am I, ten of them are dead, p.2 carrot state; Oh, what do you do? The Cambrian In the West, giving self-esteem to a surge in Mozambique's Synagogues. Mavericks 50 years old and women moving from written extracts [..]? The results of the event? India. || Furthermore, the ship, this is the ship? "The cities in Canada and the United States (595)" 1979 1719 899--171,799 new title: 6-7 A trend 1.2M, Lacy 1, Paul Wilson and Ralph Lauren in Spain.

|||||||||| Shahid? '|||||||||||||| E, no '|||||| |||||| ||| With Nigeria and Nigeria ... I want to see the Masked Bucket group in February. Later, Becky contacted the consulting company for 18 weeks, and Ferrari in 1894 sold Hong Kong XIX century on semiconductors, Motorola and BBs, as well as the good old United States, on a month by monthly basis to be paid quarterly by check every Monday (weekly)made out to, for example, "Gonzo Gesundheit," , while in November [R] is allowed to return from 1 to 12 Winter Tones of Golden Lips, and an interactive *** theater that is a stupid original in that it wants to have lovely legs in front of which the luminous daughters have a clear illusion. Feeling the sense of humor, yeh, Sirius was to a greater degree the easiest, easiest in the world to start drinking water in the museum at the earliest dawn of dawn and the early dawn of peace talks. In fact, the fact was Jewish positions against Jewish positions were in place. Have you seen miracles that mean that God is without goddesses? Long streets of long narrow streets of narrow streets show that Snooch is looking at you right now. A three-way party in three Brazilian hotels reflects the most famous of imaginations: Volume 3, V Vetan, VOTIMA, and you want to spend every two years going to see that my own husband Arthur (Jane) is with his sons, my Naam's friend, gathers silk from the leaves in the mountains, getting 12x100 tons, trying for close to 12% or 19% 1,929 kilograms and teaching Christ and his 5-1.2 brothers what to do with ten women. Let him do what I say. What is Co2 to a Carrot? Umberto Eco, about 50 years old, when he is writing in Motocaqua-qua [...]? Do you need the results for the event? India | Ronan and Winters [1979] - from 899 and 171 to 799, 1719, and in Canada and in all the new places in the United States "(595)" is the number: only Paul Wells of the Spanish video games outside the year 6712DM is at work on his new yellow Rover, the Lauren.
Eugene  Aug 2017
Hiram
Eugene Aug 2017
"Hoy! Bata! Magpapakamatay ka ba?"

"Magpapakamatay ka nga e. Buhay nga naman o!"

"Sigurado ka na ba sa gagawin mo, bata? May maghahahanap ba sa iyo kapag nawala ka? May magluluksa ba sa bangkay mo kapag namatay ka?"

"Bata ka pa. Alam kong marami ka pang pangarap sa buhay mo. Kung may magulang ka pa at mga kapatid, sana naiisip mo rin sila. Sana mararamdaman mo rin ang mararamdaman nila kapag nalaman nilang magtatangka kang magpakamatay. Isipin mo bata."

"Kung desidido ka na at sa isip mo ay wala ng nagmamahal sa iyo, sige.. ituloy mo ang pagpapakamatay mo. Basta iyong pakatandaan na sa bawat yugto ng ating buhay, minsan lang tayo binigyan ng pagkakataong itama ang kung ano mang pagkakamaling nagawa natin. Wala tayong karapatang wakasan ang buhay na ipinagkaloob sa atin ng Maykapal. Sige, bata. Mauna na ako. Advance rest in peace."

Dinig na dinig ko pa ang paghampas ng malalakas na alon sa baybayin nang mga sandaling iyon. Naalala ko pang nababasa na rin ang aking mukha sa bawat tubig-alat na dumadampi sa akin noong mga panahong tinangka kong magpakamatay.

Gusto kong wakasan ang aking buhay.
Gusto kong malunod.
Gusto kong tangayin ng mga alon ang aking katawan.
Gusto kong mapuno ng tubig-alat ang aking ilong at bunganga hanggang sa mawalan na ako ng hininga at unti-unting bumulusok pailalim sa kailaliman ng dagat.

Ngunit... ang salitang binitiwan ng isang taong iyon ang nagsilbing leksiyon sa akin na pahalagahan pa ang aking buhay at ang mga taong nagmahal sa akin.

"Kung desidido ka na at sa isip mo ay walang nagmamahal sa iyo, sige, ituloy mo ang pagpapakamatay mo. Basta iyong pakatandaan na sa bawat yugto ng ating buhay, minsan lang tayo binigyan ng pagkakataong itama ang kung ano mang pagkakamaling nagawa natin. Wala tayong karapatang wakasan ang buhay na ipinagkaloob sa atin ng Maykapal."

Noon, akala ko ang pagpapakamatay ang solusyon upang takasan ko ang dagok sa aking buhay. Nawalan ako ng tunay na ina. Namatayan ako ng ama. Pinagmalupitan ako ng aking madrasta. Hindi ako minahal ng mga kapatid ko sa ama. Kaya naglayas ako at napadpad sa baybaying dagat at doon ay naisipan ko na lamang na magpatiwakal.

Nawalan man ako ng magulang pero alam kung may nagmamahal pa rin sa akin. Hindi ko sila kadugo pero lagi silang nariyan para palakasin ang loob ko. Sila ang mga tinatawag kong mga kaibigan.
Pagkatapos ng nangyari noong pagtatangka ko ay ipinagpatuloy ko ang aking buhay. Sa tulong ng aking mga kaibigan ay nagtagumpay akong maging masaya.

Hindi ako nag-iisa. Tinulungan din nila akong magbalik-loob sa Diyos. Ang mga nagawa nila ay isang napakalaking biyaya sa akin.

"Kung sa tingin mo ay hindi mo na kaya, magsabi ka lang. Kaming bahala sa iyo," naalala kong sabi ni Jem.

"Kaibigan mo kami. Huwag kang mahiyang magkuwento sa amin. Promise, makikinig kami," pag-aalo sa akin noon ni Jinky.

"Hindi lang ikaw ang may pinakamabigat na suliranin sa mundo, Igan. May mas mabigat pa sa pinagdaraanan mo. Tiwala lang na makakayanan mo ang lahat," kumpiyansa namang wika ni Kuya Ryan.

"Kalimutan mo ang mga bagay na nagpapadagdag lang ng kalungkutan diyan sa puso mo. Tandaan mo, ang Diyos ay laging nakaakbay sa iyo. Nandito ako. Narito kaming mga kaibigan mo. Tutulungan ka naming bumangon," nakangiting saad ni Charm.

"Huwag ka na ulit magtangkang magpakalunod sa dagat ha? Kapag ginawa mo ulit iyon, kami na ang lulunod sa iyo. Ha-ha. Biro lang. Lakasan mo ang loob mo. Hindi ka nag-iisa," ang loko-lokong wika ni Otep.

Sa tuwing maalala ko ang mga kataga at salitang galing sa mga tunay kong kaibigan, panatag palagi ang loob ko na hindi ko na uulitin ang nangyaring iyon sa buhay ko. Papahalagahan ko ang hiram na buhay na ipinagkaloob sa akin ng Maykapal. Gagawin ko ang lahat upang maging masaya.

Narito ako ngayon sa Manila Bay at naglalakad-lakad. Gusto ko lang sariwain ang mga alaalang naging tulay noon upang pahalagahan ang buhay ko ngayon. Hindi man lamang ako nakapagpasalamat sa taong sumaway sa akin noon. Kung may pagkakataong makita ko man siya ay taos-puso akong magpapasalamat sa kaniya.

Pinagmasdan ko ang karagatan. Wala pang isang minuto akong naroon ay may nahagip ng mga mata ako ang isang babae na dumaan sa harapan ko. Patungo siya sa mabatong bahagi. Tila wala siya sa kaniyang sarili.

Nilingon ko ang paligid. Wala man lamang nakapansin sa kaniya. At wala ngang masyadong tao na naroon nang mga oras na iyon.

Mukhang magpapakamatay yata siya. Alam ko ang eksenang ito. Kung dati ako ang nasa posisyon niya, ngayon naman ay ang babaeng ito. At dahil ayokong may mangyaring masama sa kaniya, ako naman ngayon ang gagawa ng paraan para matulungan siya.

"Miss, magpapakamatay ka ba?" hindi niya ako nilingon.

"Magpapakamatay ka nga. Sigurado ka na ba sa gagawin mo?" lumingon siya sa akin at kitang-kita ko ang luhaan niyang mukha.

"Alam ba ng pamilya mo ang gagawin mo? Alam mo ba ang mararamdaman ng ina at ama mo kapag nawala ka? Sa tingin mo ba ay tama ang gagawin mo?" nakita kong napabuntong-hininga siya na tila nag-iisip sa mga ibinabatong tanong ko.

"Napagdaanan ko na rin iyan at diyan din mismo sa mga batong iyan ako dapat na magpapakamatay. Pero... hindi ko itinuloy. Alam mo ba kung bakit?" tumingin siya sa gawi ko at nagtama ang aming paningin. Parehong nangungusap.

"Ba-bakit?" nauutal niyang tanong sa akin.

"Bakit? Dahil wala tayong karapatang wakasan ang buhay na ipinagkaloob sa atin ng Maykapal. Ang buhay natin ay mahalaga. Sana maisip mo iyon. Hindi pa huli ang lahat para itama ang mga bagay na sa tingin mo ay mali o nagawa mo. Hiram lamang ang buhay natin. Magtiwala ka, Miss. Mahal tayo ng Panginoon. Mahal niya ang buhay natin. At alam kong mahal mo rin ang buhay mo," iyon ang mga huling katagang binitiwan ko saka ako tumalikod sa kaniya.

Hindi pa man ako nakakahakbang ay narinig kong tinawag niya ako. At nang lumingon ako ay bigla na lamang niya akong niyakap.

**

Ang pangalan niya ay Yssa at siya lang naman ang babaeng tinulungan ko tatlong buwan na ang nakararaan. Siya lang naman ngayon ang kasintahan ko. Pareho kaming nagtangkang wakasan ang aming buhay, ngunit pareho din naming napagtantong hiram lamang ito at dapat na mahalin namin. Sinong mag-aakala na kami ang magkakatuluyan sa huli?
Kasabay ng aking pagpikit
Ang pagsilip ko sa panaginip sa aking isipan.
Namumukod tangi ang Iyong kagandahan
At Ikaw ang nag-iisang kumikinang sa aking paningin.

Napapasilip ako
Sa likod ng lahat ng napakagandang palamuti,
Pagkat nariyan pala ang tunay na may-akda ng lahat.
Pagkat sa kabila ng naghihiyawang palakpakan,
Sa kabila ng mga ngiting bumabandera sa aking harapan --
Ang dahilan ng aking kalakasan.

Pagdilat ko'y tila bukang-liwayway na,
Hindi kumupas ang Iyong kagandahan.
Muli kong kinapa ang aking bulsa,
At muling naghagilap ng anumang umiingay sa aking kalupi.
Dahan-dahan kong pinakiramdaman
Ang magaspang na katauhang gawa sa pilak.
At buhat sa pagkakamulat,
Ay dahan-dahan akong pumikit
Na tila ba sumasabay sa unang pagpatak ng ulan.

Nangungusap sa aking konsensya
Ang tinig **** matagal ko nang hanap-hanap.
At sa naudlot na istorya sa entablado'y
Nagpatuloy ang aking paghahanap.
Hinahanap ko kung saan nagmumula
Ang tinig **** humihele sa akin
At nagbibigay galak sa puso kong
Uhaw sa malasakit at pag-ibig na tunay.

Nasaksihan ko ang paglisan ng bawat katauhang
Kailan lamang ay nasa akin ang pagtingin,
Ngunit ang lahat pala sa kanila'y
Syang palamuti at hindi tunay na kabahagi
Ng aking istorya.

Patuloy silang nalusaw
Gaya ng krayolang nilalaro ko sa apoy
Noong ako'y paslit pa lamang.
Na ang akala kong bubuhay sa pinipinta kong larawan
Ay hindi pala sapat sa magandang imaheng
Aking nasasaklawan sa aking imahinasyon.

Kusa silang naglaho na tila ako'y tinakbuhan lamang
At marahan akong napaluhod buhat sa aking kinatatayuan.
Gusto kong magsalita, gusto kong may masambit..
Gusto ko silang pigilan sa paglisan
Pagkat hindi ko ninais na mapag-isa
At patuloy na mangulila sa pagmamahal.

Kung pwede lang na sa gitna ng katahimikang ito'y
Kaya kong marinig ang sarili kong boses.
Kung pwede lang sa gitna ng aking paghihintay at pagsusumamo'y
Wag muna silang kumilos at aking mahanap
Ang tinig na akala kong susundo sa akin
Buhat sa paglimot ko sa aking sarili..

Namukod-tangi ang boses na aking hinahanap,
Naririnig ko na ang Kanyang mga yapak
Na tila ba patungo at palapit na sa akin.
Ngunit hindi ako makagalaw buhat sa pagkakayuko.
Ni hindi ko na masilayan pa kung sino ba ang paparating.
At dahan-dahan pa rin ang pagpadyak
Ng Kanyang sandalyas patungo sa akin.

At habang Siya'y lumalakad,
Ay dahan-dahan ding nagbago ang senaryo
Na aking kinalalagyan.
Narinig ko ang napakalakas na pagpaubaya ng alon,
Ang tunog ng kampanang magaan sa aking pakiramdam,
At ang mga humiheleng tila mga anghel
Na naging mitsa ng pagtatayo ng aking balahibo.

"Nasaan na nga ba ako?" Tanong ko sa aking sarili.
At muli kong narinig ang mga nagpupuring anghel
Na tila ba walang katapusan ang kanilang galak
At ako'y nadadala kung saan.

Hindi ko pa rin mabuksan ang aking mga mata
At wala akong masilayan maliban sa dilim
Na pilit kong nilalabanan at alisan.
Hinahanap ko pa rin ang tinig Nya
At nais kong tanggapin ang bawat salita mula sa Kanyang bibig.

Maya-maya pa'y narinig ko
Ang isang pamilyar na boses na tumawag sa aking, "Anak."
Habang ang aking kamay ay hawak-hawak pa rin
Ang pilak na muli ko sanang itatapon sa balon..

"Anak, halika na.. sabi ng doktor, may donor ka na raw.."
Sambit ng aking ina habang ako'y akap-akap
Sa kanyang mga maiinit na mga bisig.
Kusang tumulo ang aking mga luha
At sya nama'y humagulgol sa saya.

Walang salita ang sinambit naming dalawa,
Ngunit ang kanyang yakap ay humigpit.
At naramdaman ko ang kanyang mga luhang
Dumadampi sa aking balikat at sa aking damit.

At sa mga oras na iyo'y
Ang kanyang yakap ay higit pa sa lahat ng yakap sa mundo
Ang luha nya'y tila ba binabalot ng isang hiwagang
Nagpapakalma sa aking paghihirap.
Ang gaan ng aking pakiramdam,
Ang saya ng aking kalooban.

At doon ko natagpuan ang aking hinahanap,
At sa aking muling pagmulat
Kung saan may liwanag nang maaaninag,
Alam ko kung kanino na ako muling lalapit pa..
Alam ko, hindi ko man nasilayan ang lahat
Ngunit ang pakiramdam na iyo'y
Habambuhay kong nanaisin
At pasasalamatan.
unknown  Aug 2017
SANA
unknown Aug 2017
nais kong simulan ang aking tula sa isang katanungan,
"bakit mo ako iniwan?"
dahil ba sa ugali kong hindi maintindihan?
dahil ba sa itsura kong hindi kagandahan?

bakit mo ako binitiwan?
bakit mas pinili mo ang lumisan?
bakit mga pangako mo'y iyong kinalimutan?
bakit ka lumihis ng daan?

mahal, sana'y sagutin mo't huwag kang magalit,
kung marami akong tanong sayo na bakit,
hindi ko parin kasi talaga matanggap yung sakit,
sagutin mo naman, baka sakaling tumamis ang mapait.

hindi kita matanggal sa puso't isip ko,
at dahil sa takot ko na baka maulit ang pag-alis mo,
ipinagkatiwala ko ang puso ko sa ibang tao,
kaysa ang maniwala muli sa mga salita mo.

sa bawat paggalaw ng kamay ng orasan,
sa bawat pag-ihip ng hanging amihan,
sa bawat pagsilip ni haring araw,
tila puso ko'y nanatiling naliligaw.

paulit-ulit sa aking isipan,
tama ba ang aking napagdesisyunan?
kasiyahan sa iba ay dapat bang subukan?
nagbakasali na hindi ko ito pagsisihan.

sumubok ako, nagtiwala sa mga salitang naghatid ng panandalian ligaya,
nagpadala ako sa mga pangakong "ikaw lang at wala ng iba",
pero nagkamali ako, pare-pareho lang pala kayo,
sa una lang kayo pursigido.

mahal, nais kong alalahanin mo,
lingid sa kaalaman mo na makakalimutin ako,
pero inaamin ko, ni minsan hindi ka nawala sa isip ko,
oo mali 'to, pero masisisi mo ba ako?

bakit ramdam ko parin ang sakit ng iyong paglisan?
bakit hindi kita kayang bitiwan?
bakit sa bawat oras ng aking kalungkutan,
ikaw, ikaw ang nagsisilbing dahilan ng aking kasiyahan?

ang unan ko'y basang basa na ng luha,
mata ko'y tuluyan ng namaga,
alam ko na wala na akong dapat kapitan,
kung kaya't sanay matutunan ko ng ika'y bitiwan.

mahal, wala akong karapatan para sabihin na ako'y iyong balikan,
dahil minsan na kitang pinagtabuyan,
kaya hinihiling ko na sana sa iyong muling paglisan,
kasabay nun ay ang unti unti kong pagtahan.

patawad sapagkat hindi na tama ang aking nadarama,
patawad sapagkat alam kong tayo'y tapos na,
patawad sa mga salitang hindi na maibabalik pa,
patawad, patawad sa pagpili ko noon na lisanin ka at wag ng lumingon pa.

labis ang naramdaman kong lungkot,
labis din ang poot dahil hindi kita malimot-limot,
subalit sa mga panahong naghihilom na ang kirot,
saka ka naman muling susulpot.

lubos akong nagalak,
puso ko'y nabusog sa iyong salitang mabubulaklak,
nawala ang patalim sa puso ko na nakasaksak,
nang ikaw sakin ay kumambak.

subalit hanggang kailan kaya mayroong "tayo"?
hindi ko maalis ang takot sa puso at isip ko,
hindi ko maalis ang nadarama kong silakbo,
na ang dapat na "tayo" ay mapalitan muli ng isang "kayo"

hanggang kailan mo ako muling mamahalin?
hanggang kailan mo ako muling yayakapin?
hanggang kailan mo muling ipaparamdam ang apoy ng pag-ibig?
o papatayin na lamang ito muli ng malamig na tubig?

natatakot ako sa mga bagay na hindi inaasahan,
na baka magbago ang iyong isipan,
natatakot ako sa mga pwedeng maging dahilan,
dahilan ng iyong posibleng paglisan.

kasi minsan mo na akong isinantabi,
minsan mo na kong trinato na parang walang silbi,
minsan mo ng binasa ng luha ang aking pisngi,
at minsan mo na rin pinunit ang puso ko sa iyong mga sinabi.

natatakot ako mahal ko,
nais kong magtiwala muli sa mga salita mo,
paumanhin, subalit natatakot ako,
natatakot akong iwan mo ulit ako.

sana'y sa ating karanasan sa nakaraan,
manatili ka sa aking tabi at huwag lumisan,
sapagkat ikaw ang aking kalakasan,
subalit ikaw rin ang aking kahinaan.

ikaw, ang pumapawi sa aking uhaw,
ikaw, ang nagbigay direksyon sa puso kong ligaw,
ikaw, ang dahilan kung bakit ang puso mula sa bintana ng kaluluwa'y dumungaw,
ikaw, ang nagbibigay sigla sa akin araw-araw.

hinihiling ko na sana sa oras na magbago ang ihip ng panahon,
magbago ang direksyon ng mga alon,
tumaliwas ang lahat ng bagay sa dapat nilang posisyon at direksyon,
mag-iba man ang huni ng mga ibon,

sa oras na ikaw ay aking muling tanungin,
isa laman ang isasagot mo sa akin,
"huwag kang matakot at mangamba,
mahal na mahal kita"
ig: seluriing
twt: seluring
fb: seluring
follow meeeeee!

— The End —