Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
194 · Jun 2023
De kampioenen
Daan Jun 2023
Zou dit gesprek al eens gevoerd zijn,
deze dag al eens beleefd.
Zouden anderen al geroerd zijn,
of zo gesidderd en gebeefd.

Zou dan niemand stil staan
bij waar ik lang in heb geloofd.
Zouden zij die heengaan
ook daar nog wachten in *** hoofd.

Het lijkt soms of ik als enige
die hersenkraker speel.
Misschien ligt dat niet aan anderen,
reflecteer ik zelf gewoon teveel.
Als je het antwoord niet wil weten, hoef je de vragen niet te stellen.
Zelfreflectie zonder inzicht, ervaring of verandering = piekeren
194 · Jun 2019
Verdacht
Daan Jun 2019
Kaarsen, geld, ik ben geboeid,
hier is wat vies,
wat louche'jes mee gemoeid.
voel je verlies
dat poesje heeft gestoeid
kies
met alle opties open
pik eruit wat nooit
meer mag gaan lopen.
194 · Aug 2017
Natural
Daan Aug 2017
I've said too much again, my guest,
like when I promised an ending
to that pending love request.
Promptly taking the stairs,
avoiding stares by gazing down
at my own feet.

In the bathroom I collect myself,
I get myself together. I am ready,
I am ready, this time I will get her.

I flush away the thoughts I'd rather
not have said out loud, I'd flush it all
to blend in with the crowd.

Yet when I go deeper, I would not,
reminding myself my integrity may
be the only treasure I have got.
I'll gladly take some bullets in some places to protect,
because my personal reflection exceeds
the image you detect.
194 · Feb 2020
The why
Daan Feb 2020
I, on and off, catch myself asking why
and hushing my worries by guessing: 'just try',
which fails to answer the question so wry,
what are we doing and does someone know why?

People have told me to just go along,
whatever happens, the bad makes you strong.
Others compared, saying: 'you have it sweeter
than most who are born and early on greet her.

Many have said:
'please, just go to bed'.
But that's where I cry:
'Thoughts, please, tell me why!'.

I reckon to crack on ain't no full-time solution,
there's many more worries, like death or pollution.
And sometimes my guess is: 'it's goals I should seek,
to chase after change, even just for a week.'

The passing of time, more delightful when doing,
asides the asks loved and the asks worth their booing.
It may easily be, it differs for many
or for some we don't know, there isn't even any.

Now when the asking is on,
I need it less gone.
When the asking is not,
I'm amused by the thought:
I'm probably doing
something worthwile.
And the 'no question, no bluing'
alone makes me smile.

Even if blurry, it all has it's aim,
there's just no instructions to life's little game.
Sometimes you ask: 'How do I live up?'
sometimes you reply.
They both have a purpose, so please do not give up
on asking the why.
There's ups and downs,
purpose and frowns.
My personal solution/long term goal is loving,
showing love and making others happy in whatever
way I can.

But it certainly is not particularly bad or good to question that sometimes.
Things don't have to be wholly bad or good.

Now and then, that's easily forgotten.
194 · Sep 2022
Omhoog gevallen ogen
Daan Sep 2022
We waarderen zo die sterren
die we zelf niet willen zijn.
We kijken dagelijks naar de lucht,
naar lichtjes, verbazingwekkend klein.

Waarom?

Mijn nek doet toch al pijn.
Mijn ogen prikken, jeuken
en op mijn rug kan je mini-ruzies steuken.

Die nieuwe stoelen zijn echt ongehoord.
Ik zeg het je
dat is erg-o-nomisch nu niet meer ver-
antwoord.
Als je aandacht maar aan z'n trekken komt.
193 · Apr 2019
Vol stijl
Daan Apr 2019
Is het stijlvol om jezelf te zijn,
jezelf zelf te vinden?
Je kan me uitvinden, opzoeken,
overnemen of wegstoppen.
Maar als je vooruitloopt op de zaak
is achterstand reeds in de maak.

Neem alleszins mee dat je bij mij
mag komen kloppen
voor een stap opzij
en warme koffiekoppen.
Stijlvol
193 · May 2019
Weg
Daan May 2019
Weg
Het is jullie allemaal vergeven,
zonde van vroeger of vandaag,
al is het maar voor even of
verdwijnen ze maar traag.

Los van alles sta je hier.
Wat kies je dan? Wat doe je?
Kies je voor klein bier of
gooi je fikse boeien
uit om anderen te redden?
Van mij mogen we wedden
dat ik mezelf weer in de luren leg.

Wanneer kan ik mezelf vergeven,
vind ik mijn eigen weg?
Wanneer leer je met jezelf leven,
voelt niet langer alles aan als pech?
isweg
192 · May 2019
Een grote soep
Daan May 2019
Denk jij ook soms aan de dood?
Voel jij ook het schaamrood
op de wangen bij het bespreken
van die wrange, wringende,
in de ogen springende
gevoelens die je liever zag
ontweken.

Dan ben je niet alleen, je kan die beesten
beter laten zweven, als wolken,
naar ze kijken, alstublieft niet laten
kolken tot ze velden laten draaien
en je levenslust meegraaien.
Geef het alstublieft niet op!
-Je gezicht spreekt taboekdelen
-Mr taboerine man
-Met een volle taboekentas
-taboegeroep in de zaal
-politie en taboef
-taboefkicks
-taboeren buiten!
-taboel zoeken
TABOE!
191 · Oct 2019
Dwars
Daan Oct 2019
Ik heb moeite met me zelf te uiten,
ween niet graag, geen traan, geen tuiten.
Af en toe moet op en open alles even buiten.

Ik heb pijn, gepieker, net als iedereen.
Waarom zouden anderen willen horen
over mijn probleem?

Omdat ze van je houden, niet weten
van je dwarsgezeten dagen, niet geklonken kreten
niet goed kunnen zien of omgeklonken leden
niet durven bekijken.

Als je zelf begint, kan je kiezen, ***, wanneer
het even diep zit in de verschuiving
van het Belgisch weer.
Daar praten mensen en luisteren.
Hier roepen mensen maar durven ze niet fluisteren
waarom ze soms verdrietig zijn.
191 · Apr 2020
Blijf nog even zitten
Daan Apr 2020
Dwing me, duw me naar
de luwte, de schaduw en de rust.
Stuur me met vijftien zegels daar-
heen waar het tij mijn voeten kust.

Ik wil geen zand tussen mijn billen,
wil geen stofjes in mijn oog.
Soms heb je niet te willen,
doet de natuur slechts haar betoog.

Ik wil geen zeem en zoet,
geen niks mag, alles moet,
geen lockdown of geen quarantaine
om ieders ziel te zien verdwijnen.

De waarheid is een harde plaats.
Ik kijk op naar zij die blijven zitten.
Dwing me weg
want ik mag zelf niet vertrekken
191 · Apr 2019
Sprookweerden
Daan Apr 2019
Hij bakte zoute broodjes,
blies en zoog van lage torens,
legde de eerste loodjes,
vatte paarden bij de horens
en stootte zich als koeien
aan dezelfde steen.
Hij hoorde zeemeerminnen loeien,
keek verder dan wat jij ziet
en liet, na zonneschijn, regen komen.
Toch geraakte hij er niet.
Alle wegen leidden naar dromen.
Komen ze toch nog van pas.
191 · Feb 2020
Vóór bestemming
Daan Feb 2020
Meisje, wachtend op de trein,
soms onzeker, bang voor wat
zou kunnen komen, bang
voor wat zou kunnen zijn.

Ze weet niet dat zij
een bron is van levensvreugd,
de bestemming die ze zelf niet ziet,
waar jongen zich danig op verheugt.

Nieuwigheden doen haar soms trillen,
plaatsen handen in haar haar,
zo ook zou ze wat gezelschap willen
dan staat jongen voor haar klaar.

Weldra heeft ze haar plaats gevonden
en genomen en leeft ze wederom
in een wereld vol met dromen.
We zijn onderweg en nieuwe dingen zijn even wennen.
Maar je kan het vast wel aan.
Je hebt het nog gedaan.
191 · Jul 2019
Omgekeerd
Daan Jul 2019
Normaal gezien van rechts
en links gezien als slechts
een fout van de natuur haar hand.
Maar ik heb ook nog recht op voorrang
zelfs al kom ik van een andere kant.
Als de kletsen de bocht om komen scheuren,
heb ik altijd nog mijn tweede ****.
De derde en de vierde kan je kussen
als je de voorkeur van een ander gaat betreuren.
Laat mensen zelf uitzoeken wie ze zijn.
190 · Feb 24
Zware kronen
Daan Feb 24
Pantoffels in de vroege na-
middag. Ik verwijt me: 'ga!'
en stel vast dat niets beweegt.
Mijn egoïsme weegt.

Ik twijfel tussen op en van het pad,
ga geregeld op mijn tenen staan,
staar naar de verdwenen maan.

Gaan is een lat met meerdere
meeteenheden, soms een botte schaar.
Ik zoek naar wat goed was in eerdere
dagen, zonder dat mindere terug te halen.

De dag is niet meer dan een paar verhalen.
Je kan ze enkel zelf afzetten.
190 · Jun 2019
Horror carnis
Daan Jun 2019
Doe mij maar gras op crackers,
Ik zet telkens veertien wekkers
Om te weten wat mag smaken
Mij zie je geen boterham
Met salami en choco maken
Pak de fiets, het houdt, het hout,
De spaken, ik moet braken
Van die biefstuk op een bedje van
En dat schreeuw ik van de daken
opdat iedereen het horen kan.
Oke groen(ten) is(/zijn) goed maar je hoeft het(/ze) niet in mijn gezicht te duwen.

Slaatje slaat je in je gezicht

Of of of. Ja oke
190 · Jun 2019
Namelijk
Daan Jun 2019
Rik Ben Frank,
Pietwat geLukkig
Daan de drAnke,
Bas latEric nukkIgor

Is het zo duidelijk wat ik wil betekenen?
De boodschap overstijgt de naam,
op mijn woorden kan je rekenen
zonder dat ik steun op faam.
Dat kan beter
190 · Apr 2019
Ongelukkig toeval
Daan Apr 2019
Terwijl die arme mensen
proberen te bezinnen
over afgewezen wensen,
regent het daar doodleuk binnen.
Zijn dat dan die Britse tendensen?
Die stakkers kunnen maar niet winnen.
Sijpelende twijfelaars
190 · Apr 2019
Liefs
Daan Apr 2019
Liefs aan alle mama's die leven bieden
en soms fijne dingen verbieden
voor ons eigen goed.

Liefs aan alle moeders die met zorg
*** kindje dragen, bedankt aan
alle vrouwen die mijn hart
kunnen behagen.

Maar ook bedankt aan alle voorbeelden,
zij die voor zichzelf opstaan of
berekende gokjes wagen.

Bovenal merci aan het rolmodel
van het verhaaltje dat ik hier vertel.
Dankje mama
190 · Jul 2020
Camille thee
Daan Jul 2020
Ik heb vroeger iets gevonden
in een zakje vol met kruiden.
Het steentje zat er ongeschonden
nieuwe tijden in te luiden.

Ze had prachtig golvend haar
en zat in dezelfde klas, hetzelfde jaar.
Ik was niet de enige die het die dag
niet durfde vertellen en het al langer zag.

Onze wanten gingen hand in hand,
jouw voeten naar een andere kant
en op maandagen denken we soms nog
aan je oude jonge-kokers-blog.

Ik ben tevreden met *** dat is verlopen.
Ik heb nu genoeg verdiend om andere thee te kopen.
Terug denken mag
maar het verleden? Dat is niet voor nu.
189 · Jul 2024
Op blijven
Daan Jul 2024
Ik heb moeite met vaarwel
te zeggen aan de dag.
Opblijven is het spel
dat ik niet spelen mag,
het snoepje
dat ik terug moet leggen.

Zuur-opbrekend onverzadigd,
smekend, ongenadigd,
wandel ik door oh-zo-drukke dagen
in een platgereden benenwagen
met een lege tank.

Ik roep dan, ik toeter en ik flikker
met die extra felle lampen.
Ik wou ze bewaren als een zonnesticker
maar zie ze keer op keer verdampen.
maart 24
als ik wist waar het aan lag, zei ik vast braaf gedag.
189 · May 2019
Over spannen
Daan May 2019
Over werk, over druk,
de overbemande,
uitgerokken, breedgespande,
spannen, spannende
doeken die ik
erom wind.
Ik heb lof nodig
ver lof
stof nodig
tot later, ooit of nooit meer
nadenken
in de auto
muziek te luid, om alles weg te spoelen
waar zijn ze gebleven
die kinderdromen, verrassingen?
Ze zijn gaan zweven, doelen,
om enkel een half uurtje
in het weekend
na te streven.
Routineteten
188 · Jun 2019
Gayte keepers
Daan Jun 2019
Jij mag binnen maar je kast
blijft buiten staan.
Kom wanneer je
het zelf allemaal ziet zitten,
het mag ook met een traan.

Je mag blijven maar je last
mag ook vertrekken.
Het is een liefdevolle sfeer
ga maar zitten, 't is een bekken.
Sedimentair, 't is reglementair
om nog wat te blijven plekken.
Alles mag
188 · Sep 2022
Als dan
Daan Sep 2022
Als ik jou zie, zie ik niets anders dan jou.
Niet meer, niet minder, jij, jezelf.
*** je lief bent voor de hond,
*** je in je eigen mooi-zijn secondelijks bestond.
En elke dag bestaat.
Dat je echt bent, ten aanzien mijn insziens, is
soms aanzienlijk onecht om in te zien.

Als ik jou knuffel, voel ik vliegende flodderende
fladderaars overal rond en in mijn buik.
Ik voel dan verse thee en broodjes met kaneel
en glunderende oorbellen die nog net niet je mondhoeken
vergezellen.

Ik doe mijn best om er te zijn, hopelijk niet te veel,
hopelijk nog fijn,
nog lang nog fijn,
nog lang dat schort met dat konijn, kokerellend
met mijn hart.

Als ik te binnen schiet
dat jij echt bij mij bent,
in dit leven, dan geloof ik niet
hoeveel apen in de ruimte hebben neergetypt om dit prachtige verhaal te schrijven. God en ja
en dan kan het me beklijven
als een natte regen plakboes, klevend door een windvlaag.
Je bent erin geslaagd, je vliegt en bent gevlaagd en
mijn raamkleppen kletteren, klappen en applaudiseren nog.

Ik krijg jou niet meer uit.
En vroeger was dat angstaanjagend
soms.
En nu,
als ik daar nu aan denk
dan wil ik nooit meer andersoms.
Soms soms soms
188 · Sep 2016
Unique
Daan Sep 2016
Release my ashes in the winds of mars.
Fill my head with facts and ancient wars.
Drop me off at buildings where I remain
for hours until there is nothing left to gain.

I'll wear a hat and a robe
like many others roaming our globe.
Carrying a ticket, hidden in my frontal lobe.

Once I hopped off my bike and closed its lock
I'll understand no one has the right to mock
me for my inconsistencies.

I intended to be me
so let me be.
188 · Jul 2019
Schaamrood
Daan Jul 2019
Zo heerlijk ongemakkelijk, dat
friemelen met briefjes,
die omhelzing die net wat
te lang begint te duren, je liefjes
voor de eerste keer, verlegen
giechelen en goochelen gemeden
van verdere familieleden.

Pak een stoel, schuif aan met een brede smoel,
geniet van het gevoel dat jou zo dadelijk overmant.
Wat heerlijk toch, zo ongemakkelijk,
zo werkelijk gênant.
op de wangen, lippen, tong,
toen ik voor mezelf een liedje zong.

Til er maar niet te zwaar aan. De rest is het al vergeten.
187 · May 2019
Verfrissing
Daan May 2019
Ik ben naar hier gekomen,
onvrijwillig, moeten vertrekken
per boot omdat men in
mijn oude wereld niet goed
met elkaar opschoot.

Nu hier, noemen ze me
vluchteling, willen ze me
niet in huis. Mag ik dan nergens
gewoon zijn, om mijn familie
rouwen? Waarom mag ik niet net als
jullie
een warme thuis opbouwen?
Frisjes, hier, niet? Wij vinden dat allemaal.
187 · Nov 2019
Gezever honderd
Daan Nov 2019
Mijlpalen zijn voor mij alen
die me doen verdwalen
op zodanig vele wijzes
dat ik me afvraag
waar blijven ze het halen.

Zeven honderd, wat een ding,
wat was dat, dat in de lucht hing,
een scheefgelopen baan
voor een ver hopende Daan.

Ik was altijd romanticus,
nu soms bitter realist,
naïef zal ik waarschijnlijk altijd blijven,
ik wou waarom dat ik dat wist.

Want zoveel is dat niet, besef ik
en dat valt me soms erg zwaar,
het voelt alsof ik weet wanneer
maar pas na de afspraak waar.
Zullen we dat afspreken?
187 · May 2019
Te vroeg
Daan May 2019
Verbetering stagneert,
hij vergeet te veel
van wat hij zonet nog heeft geleerd.

Dit is dan afscheid van een vader,
met links mijn moeder die
bijna verdrinkt in tranen
en rechts mijn tante die het allemaal
in goede banen
wil doen lopen.

Dat gedoe met papa en daarbij mama
zo zien wenen, zet mij aan tot denken.
Misschien moet ik nu dan ook maar huilen,
zal ik later  mijn onwetendheid weer
voor besef omruilen.
Als het allemaal eventjes teveel wordt en je niet eens meer kan beseffen welk nieuws je net gekregen hebt.
187 · Nov 2019
Jij ook ik of jij?
Daan Nov 2019
Ik moet mezelf leren maken,
zonder mezelf te kraken,
wat het is, productiviteit.
Al jarenlang zit ik in strijd
met angsten, die de bangste
tracht maar niet vermijdt.
Ik verwijt voornamelijk
mezelf, onnoemelijk
een ander.

Ik ben waarschijnlijk niet alleen
wanneer ik zeg
dat ik wil dat ik
verander.
187 · Jul 2019
Dampgolven
Daan Jul 2019
De lucht is paars, de wolken roze.
Oranje lijnen, neonlicht, gesloten,
blij zijn is hier uit den boze.

In het water reflecteren boten,
sloepen, wit geverfd hout en blauw
met stalen kettingen, touw,
vastgemaakt, geknoopt, koud
en warm, herkenbaarheid om van te houden
net iets meer of minder
dan je had gehoopt.
187 · Jun 2019
Uitgeput
Daan Jun 2019
Ik pers en duw, ik stuw
en dam de stam naar buiten.
Mijn adder onder het gras is sluw
en tam, na het finaal sluiten
van de rits, is mijn encore zoek.
In de spiegel zie ik een vlekje
op een onvermijdelijk plekje
en declareer ik zonder doek:
'Het laatste druppeltje is altijd voor de broek.'
De druppel die de emmer deed overlopen.
186 · Jun 2019
De diefkoper
Daan Jun 2019
Herder, verzamel je kudde.
Je bent veilig, stop met schudden.
Ik ben een triller, kan er niet aan doen,
ik kan niet stiller, ik moet luid,
in enkele rukken ben ik uit en
toch nog zo groen.
186 · May 2019
Stevoort
Daan May 2019
Wij zijn één vanwege vier,
vieren samen zijn al strijdend,
met plezier, uitsluiting vermijdend.
Wij zijn een dorp van kleuren
die samen roeren en op meer dan
duizend toeren, samen huizend,
de hongerigen naar samenhorigheid
moedwillig voeren.
Verbonden, solidair en vreugdevol!
185 · May 2019
Lijf en geleden
Daan May 2019
Ik heb besloten dat ik je niet meer haat,
dat ik je niet meer niet meer fijn vind.
Ik ben gesloten en 't is tijd dat ik het laat,
dat ik meer kijk naar wat ons bindt.

We hangen aan elkaar, wij zijn delen
wij zijn één. Ik heb eigenlijk niet te klagen,
wil leren houden van alle lagen,
alle rollen die je spelen kan.

Ongetwijfeld zal ik me wederom draaien
in mijn bed, dan deze keer met laaien
de positiviteit, de dagen ingezet.
Leed en ge leeft!
184 · Dec 2016
Elusive
Daan Dec 2016
She's still running, she's still going strong,
I'll always know what I did wrong
but I'll never get another shot.
That's just not the ending for my plot.

Are we different, are we playing,
are we seriously saying
we are meant to be
apart.

My breath visibly escaped my nose
my next question promptly arose.
Am I just like one of those,
Am I one without the need to close
the closest of agreements.

Another one has left,
the elusive deed of theft,
Inconsistently planned,
a workplace left unmanned.
Focus on a different locus
184 · Apr 2019
Volg me op
Daan Apr 2019
De eerste keer is altijd wat
onwennig, ongemakkelijk.
Toch lijkt het mij nuttig dat
ik geen onderwerp ontwijk
wanneer ik durf te dichten.

Bij deze wil ik jullie inlichten
dat ik toch heb moeten zwichten
en dat ik met veel devotie
mee zal doen aan schaamteloze
zelfpromotie.
Instagram @DaanVandelay
183 · Dec 2016
Hooked
Daan Dec 2016
I want to eat or drink you like our pumpkin soup,
our moments in something not that different from
an unconditional loop. Make it spiral upwards, come
join me in this journey to the corner of your mouth
and let mine travel south.
I aim to please, I wish to seize every thing,
every possibility
and leave us stuttering.
183 · Dec 2022
Tijd voor avontuur
Daan Dec 2022
Ookal voelt het langzaam, het leven
gaat zo snel van de grote-handen-zoektocht
naar geruststellend neerwaarts kijken.

Ik dacht dat ik mijn angst en beven
in't verleden had gelaten. Toch
zie ik ze in jouw oogkleur het palet verrijken.

Het verstoppen achter benen,
het schreeuwen en het wenen
van nog niet naar huis te willen gaan
zonder je knikkers op je nieuwe oude knikkerbaan.

Ik hoop.
Ik hoop dat je tevree'd en opgelucht leert
dat de angst al afneemt met de zucht,
zoals het leven, tijdelijk,
dat elk onwengevoel passeert.

Heb moed, brave jonge puzzelaar,
je hebt 't nu al meer dan je nonkel ooit,
alles bij elkaar.
't Is altijd voor de knikkers.
183 · Jun 2022
Houtje touwtje
Daan Jun 2022
Houtje touwtje
heen en weer,
schommelend
in de pollenbries,
schommelend tussen
winnen en verlies.

Houtje touwtje
los en vast,
sleutelend
aan hemellijven,
aan wat ongeroerd
zou moeten blijven.

Houtje touwtje
heeft geen naam,
heeft geen kaartje,
heeft een prijs
als hobbelen

in de wachtzaal

op het rommelpaardje.

Houtje touwtje,
het kon erger,
erger je maar niet.
Houtje touwtje,
ik vergeef je
zolang je in de toekomst
je eigen schommeling inziet.
Soms denk ik dat ik alles kan
Soms denk ik net weer niets te weten.
Soms voel ik me een halve man
en wil ik liefst alles vergeten.

Vergeef jezelf,
trek je op
aan de laatste inzichten.
182 · Jun 2019
Zelfliefde
Daan Jun 2019
Leer me kennen, leer
wat mij verwennen, kan
je mij neerpennen, vraag ik aan
mezelf.

Ja dat wil ik wel proberen,
heb ik net gedaan, denk ik,
ben dat.

Zo, zeg, hey, wat straf
en leuk en laf
dat jij zo vriendelijk bent geweest.

Het hoeft niet harder
als je voor jezelf leest,
wees tevreden, streef naar meer,
verzorg je toch een keer
en je geneest.
182 · Jun 2019
Smering en inslag
Daan Jun 2019
Het botert niet, vet, onaardig
tegen planten, kan niet horen,
luisteren naar carnivoren
in ivoren torens.

Kijk naar mij, ik ben gras
en bloemenlezend, broedt
het eitje uit in plaats van klutsen,
ben een ras apart, goed,
vaardig in de keuken, blutsen
berustende de lusten van de gutsende
kombuchamagen.

Het schimmelt in alle lagen,
ik drink ijs thee van lipton,
zonder de oren van je kop te zagen.
staan haaks op elkaar
182 · Oct 2019
Vrede nemen
Daan Oct 2019
Ik vind het jammer
om jaloers te zijn
maar kan het soms
niet onderdrukken.

Het klimaat is klammer
als ik, klein, met mijn
focus op iets doms,
zeg dat het mij ook zou lukken.

Ik geef het je na, leg schuld aan eigen.
Je hebt goed gewerkt, ik ook maar anders
en moet niet steeds naar mezelf neigen.
Sorry dat ik jaloers was. Je hebt het verdiend.
Ik kom er misschien ook wel maar dat is nu niet relevant.
Het is voor iedereen beter als ik daarmee vrede kan nemen.
181 · Jul 2020
Beter dan niets
Daan Jul 2020
Ik wou dat ik de visserskoning was
en elke vis kon vangen.
Ik wou dat ik kon lopen en pas
als anderen allang niet meer, m'n handdoek op moest hangen.

Kon ik maar wormen graven, verzamelen en verkopen,
was ik maar wereldkampioen in hopen.
Als ik kon zien in donker of glijden door de lucht,
gewoon slechts één talentje had, al was ik erdoor berucht,
dan zou ik eindelijk gelukkig zijn.

Van dat laatste is toch één ding waar
en neen het is niet dat van dat vliegen.
Ik ben de allerbeste
in mezelf beliegen.
achja, misschien in een volgend leven
181 · Dec 2016
Issues
Daan Dec 2016
Let it be, it's not that big of a deal
I trust you'll know how to seal
the past and let it go.

You're stronger than you think
You'll see the weaker link
destroy it and be free.

You can be anything you want to be
so turn it back around
and get your feet back off the ground.
181 · Apr 2019
Omhoog kijken
Daan Apr 2019
Ik zie zoveel dat beter is,
ikzelf lijk wel een mop.
Wanneer ik weer zoiets zie,
zoek ik *** leeftijd op.

Ze hebben vakantiehuizen,
lijken vanonder muizend,
werkverzuimend geld te verdienen,
hebben volgers bij de duizend
en ik maar in de tienen.

Maar ik moet mezelf blijven,
hoef geen nieuwe stijlen
in te lijven, wijlen Daan
zou dan veel mooier staan,
die opent potjes geleien
om zijn moeder te verblij'en.
Deze week uitgezonderd
want ik zit nu in de honderd.
181 · Aug 2021
Sportief gedrag
Daan Aug 2021
Staat de micro uit?
Dan zal ik je eens vertellen,
in jouw zakje doen die duit
een gewezen oordeel vellen.

Ik vermoed dat enkele vrouwen,
waar ik nooit bij ben geweest,
alleen van foefjes houden
en niet poepen op een feest.

Er is er zelfs eentje bij,
die groter is dan ik,
voldoende reden voor mij
en dat ik er op mik.

Maar dat moet niemand we-
ten eerste ik was zat,
ten tweede ik meende dat maar half,
ik lulde zomaar wat.

En tenslotte, al zakkend van schaamte in de grond,
dacht ik g*dverdomme dat die kutmicro uit stond.
180 · Sep 2020
Het bal
Daan Sep 2020
Stokjes en ballen, jezelf
in een vierkant laten vallen,
groen tegen wit, rood tegen blauw,
mag ik deze dans van jou?

Wit met zwarte stippen,
bruin met rode lippen
en een koppel benen, lang en recht,
waar je u tegen zegt.

Trillende kousen, lange netten
en opletten wie waar zijn voeten zetten
kan en waar je handen moeten.

Je haren vast, je veters strak
en een iemand met een kleine hak.
Alles komt goed als je je hoofd erbij houdt, koel, dan bereik je samen het juiste doel.
Wat zijn jouw doelen in het leven?
180 · Mar 2019
Verdwaald
Daan Mar 2019
Gebukt onder het zoeken,
half verloren, half gevonden,
door de natuur verslonden,
vlucht je van jezelf weg.

Gekeken in alle hoeken,
deels behouden, deels verzonden,
voor een hele duur, verbonden,
onderbroken en plots terug
herenigd.
Sheru is een leeuw.
180 · Feb 2023
Joost
Daan Feb 2023
Een muts, een stretcher zonder hand-
vaten en een frigo bovenstoe met kant-
en-klare maaltijden, vier maal vier door-
rijden om twee straten verder parkeer-
plaats te zoeken en googelen waar neer-
waarts meer plaats te vinden is in vol-
gebouwde, niet-te-weten *** toe, gebieden.

Ze zouden de domme mens moeten verbieden.
Vele vliegen in één klap, dan zou ik rap verdwijnen.
Alles is beter dan je hele dagen lang in het donker in één kamer weg-
kwijnen.
Wie weet
179 · Apr 2022
Kubus
Daan Apr 2022
Te kort schieten is in part
onmogelijk, te lang, te hard
onnodig hoog gebuk.

Ik kan niet meer doen dan wat ik kan.

Dan ligt het niet aan mij in se
eerder het samen passen van ons twee.
En rond gaatje waar een cilinder door moet maar we hebben geen cilinders meer.

Stop met duwen en stretchen.

Nu is het wel mijn verantwoordelijkheid om dat ook te stoppen als het zo zou zijn.
Next page