Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Arzular aynı...
Ay ve Güneş yerinde,
Durdu duruyor.
Rıhtımdan gözyaşlarıyla,
Her an bir gemi kalkıyor,
Zamanla...
Aşklar ve güller,
Nasıl soldu, soluyor,
Umutlar yoksul,
Vefa hain,
İnsanlık öldü, ölüyor...
Geriye ne kaldı ki?
Yüreğimdeki sessizliği,
Boğarcasına susturmak,
Parsel parsel haksızlık,
Diz boyu sıradanlık,
Paylaşmak yerine;
Hesap sormak,
Fedakârlığa bu mudur vefa.?
Sende kalsın, benimdir cefa.
Ama bir seslenirsem,
Bir haykırırsam,
Ama bir esersem,
Şahlanırsam serserice,
Ne yapabilirsin ki ?
Hem de kime.?
Adalet istiyorsam bir parça,
Sadece kendime değil, herkese
Aman kimse duymasın,
Adalette yok, merhamette,
Zaten kimin neyine gerek.
Karın da doyurmuyor,
Bir parça ekmek;
Her şeye bedel.

Zor oyunu bozar derler,
Benim zorum kendimle,
Bir de yalaka insanlar,
Otur oturduğun yere;
Sen kimsin be adam,
Her şeye tamam, o kadar,
Kaderime razı olmuşum;
Bakalım nereye kadar..?
Her şeye tamam dersen senden iyisi yok…

— The End —