Tavus kuşu çok uzakta şimdi
postmodern bir ışık bile
            \\ değil ////

- halbuki hiç bir zaman hiç bir ^şeytan
bu kadar güzel olmamıştı -

/Sosyoloji acımasız:
          //uzak//
mitlerin yankı düzlemi
kinestesikle dudaklara uzak bir duruma kilitlendi./

(ve hem)

/Siyaset bilimi net:
Çokkültürlülük <Sıra ona gelmeden tüketildi.>
Kimlik politikaları <Ciddi mevzularda asılı kaldı.>/

- vucuduma
bir zaman
tavus kuşu dövmesi
yapmak isterdim // yapmadım.
Yine de zamanla ama
güneşin ne büyük
bir {düşünce} olduğunu kavradım. -

I

uzakta
çocukluğumun çitlenbik sesleri
bir zıvananın ucunda
kaçıyoruz
bekçinin ayak sesinden tıknefes
ilmek ilmek sökülüyor korku
Pierre’den Eyüp’e vardığımda
büyük bir yumağa dönüşüyor
patlangıç günlerim

II

uzak
lise çağımın devrimci türküleri
derdest edildi
coplandı integral
bıyıklı polis tarafından
kokusundan mı bilmem
almazdık kaçan topu Haliçten


III

uzak artık
Kapalıçarşı’da hanutçu sesleri
kebaplara sinmiş cızır cızır
Astarcı han öğle vakti
samanlar içinde yorgun düşmüşüm
karşımda kız arkadaşım Jennifer
kahvem orta endişeli
gazozda asit olmak istiyorum
her yudumladığında
uçak saati yaklaşıyor
tuhaf bir ağrı göğsümde
gidecek zaman dönmemek üzere
biliyorum
sancı dinsin istemiyorum

uzak şimdi uzak
çok daha uzak
umutlarım...


Vaha

Çorbam tuzsuz yavan olsun,
Tek sen ol da yanımda,
Dertler hep benim olsun,
Tek sen ol da yanımda.
Adın ağzımda balım olsun,
Yanakların gülüm olsun,
Canım sana feda olsun,
Tek sen ol da yanımda.

Senden başka sevmedim,
Bundan sonra sevemem,
Çok özledim de seni
Gel desen de gelemem.

Ayaklarım zincirli,
Ellerim bağlı değil,
Karnım çok aç ama,
Buyur etsen de gelemem.
Yollar buzlu, karlı
Mevsimlerden kış değil,
Mevsimlerden İlkbahar,
Olsan da gelemem.

Senden uzakta olsam cennette,
Olmuyor bir tanem, sensiz olmaz ki,
Hayaller kursam, düşlere dalsam,
Olmuyor bir tanem, sensiz olmaz ki,

Havalar ayaz üşüdü ellerim,
Almaz efkarımı sigarada küllerim,
Yalanım yok, Allah şahidim,
Olmuyor bir tanem, sensiz olmaz ki,

Tepeleri çevirmiş dağlar,
Kimin yâri yok ki ağlar,
Ben yârimden ayrılmazdım,
Mevla’m böyle yazdı yazar.

Kışlanın ardından tren geçer,
Sesi karanlığı boğup da geçer,
Bu ayrılık çok acıymış,
Günden güne gelir de geçer.