TINDOG NGA MAY KALAG

Ginhawa sa kabuntagon nga malinawon,
Pasagdi ang kasakit nga mahimong lawom.
Sa hilom madungog ang hungihong sa hangin,
Naghatod'g paglaum sa matag kasakit nga gisul-ob.

Pangitaa ang bituon sa panganod nga itom,
Kahayag nga magahatag og paglaum nga husto.
Ang tanang landong mohawa sa kahayag,
Kon magpabilin ang kaisog nga tinuod ug walay kahadlok.

Muturok sa yutang giingon nilang walay paglaum,
Motubo nga bulak, matam-is nga baho sa kahumot.
Ang mga liki mahimong agian sa grasya,
Nga mopahiuli sa tanang kasakit ug kasuya.

Pagkupot sa tingog nga imo gayud,
Ayaw kahadlok, ipakita ang tinud-anay nga buot.
Ang kalibutan mosulay ug pagsulay,
Apan ang kamatuoran magapabiling halangdon nga lig-on.

Isulat ang sugilanon gikan sa dughan,
Ang mga damgo nga gipangandoy sa tanan.
Ang imong pulong, sama sa siga nga magdan-ag,
Maghatag og siga sa kalibutan nga magadan-ag.

Tindog bisan gahi ang dalan,
Ang imong kalag lig-on, mas lig-on pa sa yutang kalasangan.
Ang kasingkasing nga may tinuoray'ng kaisog,
Dili malangan, bisan unsa pa ang hagit nga mag-aplikar ug kahimtang.

#JaymeMArnejo #BALAKNiJayme #PoetryOfTheSoul #InternationalPoetry #PoetryForPeace #VoicesOfTheWorld #CebuanoPoet #BisayaVerse #GlobalPoetry #HealingThroughPoetry #PinoyPoetryPride #WorldPoetryDay #SpokenWordInternational

“Bebe padila”
Ingon niya sa akua

“Namiton kag tongue?”
Pangutana nako

“Ou”
Sabat niya

So gihimo nako as per request sang akong kasing kasing,
Nidasok, nitiyog akuang dila sa sulod
Up down kag sideways
Helicopter na sad ang akuang dila

Namitan man siya, nanamitan man ko

Nidako na akuang totoy,
ganahan na jud ko magdasok dasok sa iyaha

Pero dile raw, mas ganahan siya nga mudila lang ko

Nilagot sad ko,
“Piste ka? Gusto ra nimo na ikaw lang mugwasan? TONGUE INA MO!”

Sa sobra nako kalagot, ni tindog kog nihawa,
Piskot kaayo nagka kidney stones ko tungod sa iyang alat nga bilat

Mapatay na ko, isa ka tuig nalang
Pero naa gyapon siya...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
NAA GYAPON LASA SANG ALAT NIYA NGA BILAT