Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
En soms in die vroee oggend ure **** ek steeds jou stem...
wanneer ek sukkel om te slaap,
                                                                ­                                 maar my lyf deuretrek is van moegheid
                                         , voel ek nog jou sagte aanraking.

Dan ***** jy by my soos die neurie van 'n lang vergete wiegelied in die agterkop,
                                                       ­              of
die weergalming van ons gegillende stemme deur die lang gange van die lewe...

dis dan wanneer die hartseer my tref.
Dit vul die    l e e m t e s     wat gelaat is deur die    s p a s i e s     waar jou vingers altyd so
                perfek
                             In myne gepas het,

in die dooie gevoel,
oor al die plekke waar net jou aanraking
                           soms
genoeg was om elektrisiteit op te wek
                                    wat my nog vir weke speelvol geprikkel het.

Dan vorm dit saam in die [kamers] van my hart,
     waar jou n.a.a.m,
                                    jou < liefde 3
                                                         en jou ~legende*
vir altyd sal bly

... en stroom deur die vensters van my siel...
sodat ek weer 'n gesonde uitkyk op die lewe kan he.

Soos 'n magtige rivier
     loop dit by al die voue af,

       maar altyd met grasie...
en ek huil
Ek was die Suid Weste wind
wat jou wintermaande bring
, jou skimme van diepsee inwaai
om jou land ontsuimig te laat.

Ek was die ysige hand
wat jou sagte vlees knyp
en nakend onder my sagte streling
laat vries in die kou en sy ryp.

Die onaardse storm van skadu's
wat sonder ophou jou
uit jou midnag sliuimer ruk
as ek soos n besetene
in die vroegoggend aan jou deur kom pluk.

Watter vors sou jy, ag
tsja ~ so nietig
teen my kon inrig
*** sou jy kon staan
as ek my volle wendings op jou rig?

*** naief was ek om teen
jou te hammer en myself
keur op keur teen jou vas te gooi
, waar jy onomwonde staan.

Jy ~ vind ek ook toe uit~
die tafelberg van my ou bestaan.
**** jy die **** van yster-gordyn wat val en die aarde omhels ten laaste sy afwaartse versnelling.

Dit maak seer mamma...

Gewere word neergelê as ń universiële teken van hoop en vrede , maar verlang na ń lid van die geledere.

Dit maak seer mamma...

Ons was almal naïef; in ons drome was daar plek vir twee,
Ń eindelose see waar ons kon wegvaar van die ontbindinde spoke van gister, waar ons ons hande in soutwater-poele kon was iewers langs die kus van versoening...

Dit maak seer...

Niemand sou kon raai dat die jare se snellertrek en loopgraaf grawwe jou eens sagte vel kon magnetiseer nie... *** kon ek voorsien dat jy ń bietjie van die geweld gaan steel het om vir jouself te hou nie. *** sou ek weet dat jou vingers jeuk sonder die dooie staal wat dit streel nie...

Een skoot
Twee skote
Drie skote
Ń eenman vuurpelaton reën op my neer en dring deur my ope arms...
Jy het nog altyd ń plek in my hart gehad, maar nou het jy dit beset met lood en alle onskuld uitgerook met brandende kruit...

Dit maak seer...

Dele van jou hang nog swaar op al die plekke wat saakmaak en seermaak en trek my af grond toe...

Eina...

Liefde ek het altyd geweet ons het mekaar se ruë gehad... ek hey net nie geweet jy was besig om ń rooi kruis vir jou fissier op myne te verf nie...

Dit maak seer mamma...
Koebaai
'n lewe in konstruksie...
dis tog die mees logiese manier om dit te beskryf...
ons bou en bou en bou,
en toets dan die produk.

Maar aan die einde, as ons klaar gebou het...
wat is dan daarvan te kom.
                        'n Lee huis...
                                       'n stil pad...

en wat het ons van onself geleer?

En wat leer ons van die wereld en mense om ons
             , vasgevang in die stryd teen tyd...

niks nie.

Ons het net voor onself uitgekyk
                   na die vaal stene
                                   en die slukkerige sement.

Watter vreugde het dit vir ons gebring.

Niks nie.

Nee,
         ek weier.

Ons is tog hier geplaas met vrye wil.

En iewers langs die pad,
                                          raak almal die pad duister...
en word dan deur die samelewing verdoem.

Die mensdom besluit dan wat van hulle sal word...
In daardie oomblikke is God meer vergete
deur die skares wat saamdrom op die rand van die pad...
                                                                ­                                      die wat lag en vinger wys...
                                                                ­                                                      die wat klippe gooi,
                                                         as deur die wat die prentjie aanskou.

Soms kort ons 'n perspektief van uit die donker,
                          om die lig rerig te verstaan...

Soms moet ons eers die genadelose aanraking van die koue voel,
                           voordat ons die sagte streel van die son oor ons gesigte kan waardeur.

Daar le wysheid in die donker,
                                      want dit is in die donker waar jy aleen is,

                         met niemand om in jou oor te fluister wat reg of verkeerd is nie.

                                                                ­                                                      Net die wind om jou siel te sus,
                                                                ­                                               die stilte om jou uit te rus...

                                                 en niemand wat jou god kan wees
                                       of sy woorde
                                                          ­      en planne
                                                                ­                   vir jou kan uitmessel nie.

Die pad het die gevaar geraak.

Dis koud en korrupt.
                                     En ons is dankbaar,
         dat ons die kans gekry het om dit te sien,
terwyl ons stadig verswelg word deur die skadu's
                                                                ­                                             en wegsmelt in die donker...

want nou weet ons dat ons pyn maar net 'n gedeelte van die werklike hartseer was...

                                                               ­ ons is die gelukkiges...

en hulle loop op die pad na verdoemtenis
Edna Sweetlove Aug 2015
A bilingual "Barry Hodges" poem!

Ah, beloved Dachau!
Thou delightful Bavarian city of charm,
History has made thy name immortal
Yet cruel warfare has passed you by.
Thank God thy medieval streets and squares
Remain untouched by high explosives.

I took a lovely young maid there
For a weekend of rampant love,
But, after an immense meal of pork chops,
Sauerkraut, Blutwurst and Bratkartoffeln,
Her stomach exploded like a grenade
And her gorgeous body was ruined.

How cruel is life in our modern world!
As I sat weeping in the Pension Eichmann,
Looking through the contents of her wallet,
I decided to pay her a fitting tribute
By buying a night with the fat chambermaid,
Who swore she was you-know-who's ******* great-granddaughter.

O great joy, she said, since it was the low season in Dachau,
We would be joined by her bony bulimic friend Angelika
(Himmler's great-niece), two mouthfuls for the price of one,
Thanks be to God, it was the just right time of the month
For such a cosy little *******, because although I love raw meat
I am less keen on it being oozing blood, so ******* vampires.

And now for the German version!*

Ach, geliebte Dachau!
Du schöne bayerische Stadt mit Charme,
Die Geschichte hat deinen Namen unsterblich gemacht
Unt grausame Kriegsführung hat umgangen werden Sie.
Gott sei Dank, dein mittelalterlichen Straßen und Plätzen
unberührt von hochexplosiven Sprengstoffen zu bleiben.

Ich lockte ein schönes junges Mädchen dort
Für ein Wochenende der grassierenden Liebe,
Aber nach einer gigantische Mahlzeit von Schweinekoteletts,
Sauerkraut, Blutwurst und Bratkartoffeln,
Ihr Bauch explodierte wie eine Granate
Und ihre wunderschönen Körper ruiniert war!

Wie unfreundlich ist das Leben in unserer modernen Welt!
Wie ich in der Pension Eichmann weinend saß,
Beim Blick durch den Inhalt ihrer Geldbörse,
Ich entschloss mich, ihr ein passender Tribut machen
Mit dem Kauf einer Nacht mit dem großen Zimmermädchen -
Sie hat geschworen, war der illegitime Ur-Enkelin des Eichmann.

O große Freude, sagte sie. In der Nebensaison Dachau,
Wir würden uns von ihrer Freundin Angelika (Himmlers Großnichte),
Verbunden werden, zwei Bissen für den Preis von einem,
Gott sei Dank, war es die richtigen Tage im Monat
Für solch einen gemütlichen kleinen Orgie, denn obwohl ich liebe Fleisch
Ich bin weniger daran interessiert, wenn es Blut sickert. Vampire raus!
moncler herren jacken frauen und Uhren als Statussymbol für Rolex Oyster Perpetual Frauen kamen Anzeichen von Moncler Jacke Luxus in einer Vielzahl von Formen Moncler Jacken YSL Handtaschen Hermes Schals Jimmy Choos oder Manolo Blahniks im Gange ein Tiffany Armband oder Diamant-Halskette Anzeichen billig Moncler Status und Macht. Nicht nur sie sind geeignet für die Chefetage Moncler Zürich sind sie weniger auffällig als viele Stücke von Moncler Outlet Schmuck und vielleicht mehr Rolex Oyster Perpetual passend in diesen wirtschaftlichen Zeiten in denen Uhren sind nicht nur ein Zeichen von Moncler Luxus sondern ein funktionales Werkzeug sowie . Hat die Preise auf außergewöhnliche Ebenen angetrieben..

 http://www.joannaknowsomething.com/moncler-damen/moncler-damen-jacken.html sagte Reis. Durchgemacht acht oder neun Operationen jetzt. Er hat von Moncler jacketsf worden kritische [Bedingung] und wurde heruntergefahren damit ernsthafte Erkrankung verschoben. Dann legen Sie das Leder Moncler Frauen Jacke auf das Bügelbrett dafür dass die Falten nach oben zeigen. Die feuchten Tuch sollte oben auf moncler Verkauf die Falten gelegt werden. Dieses Tuch schützt Ihre Moncler Damenjacke so dass es nicht durch das heiße Eisen versengt.

Ich war 12 Jahre Coaching Basketball im ganzen Land bis ich die Gelegenheit meine erste Kopf Varsity Trainerjob bei Tamarac ohne jemals einen großen Stammbaum wie einige andere bekommen gegeben wurde. Am Eröffnungsabend von Moncler Herren meinen ersten Varsity Spiel werde ich nie vergessen die Elektrizität in der Harry Tucker Gym wie wir Chatham verärgert auf George Mardigan Court dank einer Karriere hoch 37 Punkte von Ethan Estabrooks und 27 von Ben Cuprill die das Spiel gespielt mit einem gebrochenen Fuß. Unser Rückraum erzielte 64 von Moncler Daunenjacken unsere 72 Punkte in dieser Nacht und dabei gab mir meinen ersten Sieg.

Die Aufgabe: Erstellen Sie einen originellen Stil von Moncler Jacke Kleidung für die Kombination von Technologie und Mode für tragbare Technologie gadgetfriendly Kleidung. Gab jedem Team ein $ 5.000 Kreditkarte um die Gadgets kaufen. Das Siegerteam würde derjenige der die meisten überzeugende Präsentation erstellt wie durch zwei American Eagle executives.Magna gewann erneut mit tollen Ideen und einem wellexecuted Präsentation beurteilt werden.

Die Pulver die ich aufgeführt sind leicht zugänglich so dass ich sie verwendet. Es gibt auch andere feine Pulver von Accurate Arms and Norma. Lädt Techniken sind ziemlich Standard aber wenn Sie zu Fall Leben Kopfraum es auf die Schulter zu maximieren um das Band im Gegensatz wollen. Die klassischen Tweed und Flanell sind Wollstoffe aber sie sind in der Regel schwerer als viele moncler die italienischen und anderen europäischen Kammgarne die im Allgemeinen von den meisten Herren Moncler Frauen Mode werden bevorzugt. Generell kann die Stoff-Konten für onethird zu OneHalf von Moncler Frauen die Herstellungskosten und in den Kauf einer Klage ist es so wichtig auf die Qualität der billig Moncler das Gewebe aus als es das Label oder Modedesign ist. Ein guter Stoff sieht *****.

Die Produkte die gemacht worden sind können von Moncler Mantel guter Qualität sein und Ihre Marke ist zusätzlich seriös. Diese Uhren können auf der ganzen Welt verschickt werden und Sie don brauchen um über die Zufriedenheit immer verringert stören. Reputation ist von Moncler jacketten eine große Sache in Bezug auf ein Unternehmen. Der beste Rat Die Homepagehier den ich an die Eltern die erwägen die Einschreibung sind ihre Kinder in eine der Moncler Daunenjacken diese Programme geben kann ist treten Sie zurück und machen Sie einen distanzierten Blick von Moncler Daunenjacke was los ist. Stellen Sie sich vor dass anstelle von Moncler menschliche Kinder sah man Welpen und Kätzchen an ähnlichen Behandlung unterzogen. Würden Sie sofort die Tierschutzverein?.
read more:
http://www.voucasar.info/conversa/2013/12/fut-coins-online-already-we-see-his-possible/
http://ameblo.jp/jaredbarnes/entry-11730221906.html
http://hernashville.com/
http://bhealthy.bkhush.com/dev1/content/moncler-damen-sale-am-morgen-des
Vanaand vou ek my snoesig toe
                                                                          in die soet-droom blou lug
iewers tussen die maan en die sterre...

                                                                        en as die liggies  my pla
                                   trek ek weer, soos kleintyd, die duvet oor my kop
                                                                                                    en verbeel myself dat
                                                                                                 jy
                                                             en jou honger hande
                             nie in die werled bestaan nie!!

                                                                                                                    Ek kruip dan in die sagte plekkies
                                                                                                                van ontstuimige oseane...
                                                                                                                             so tussen deur die nate van
                                                                                                   die brekende golwe...
                                                                                           en le terug as die trek
                                                                                                            van moegheid my kom haal...
                                                                                                                        en terwyl die vloeiende satyn
                                                                                                                                     my wange streel...

                                     maak ek my oe toe
                          en glimlag
Vandag vloek-groet ek die verlede
en spuug die suur naam uit
en rig ek al my groot gebede
om gistergoed ook weg te smyt

Maar koester ek die kleine vrees
in die diepste van my hart
sal more net soos gister wees
breek die ook van die smart

en deel ek in vertroulikheid
my woordsopregte eed
as more soos 'n spiel wil lyk
sal dood my uit ellende sleep

Tog, mik ek vir die kruine
- droom my silwer droom
,  vermy vergete pyne
van 'n toekoms palindroom.

Want as my lepel andersom
dieselfde as tevore lyk
wees jy ook nie te verstom
as ek na sagte doodsoen reik.
Rook hom uit met
Silwer linte teer
En nikotien
Smoor hom in
ń bredie van
alkahol en kaffiën
Sny hom uit
Met skêr of lem
Verdoof met dwelms
Die bose gees se stem...

Hy krap swaar laserasies
Wat tierstrepe verf
Oor die sagte weefsel
Van my hoof organe
En spring tussen
Sinapse totdat
Impuls ń inhirente
Sindroom word...

Skree. Hy skree. Hy SKREE.
Krap en skree en brand,
Hy brand .... HY BRAND

So Rook hom uit met
Marlboro red
En black mix
Smoor hom in
ń vat van
Russian bear en red bull
Sny hom uit
Met ń dokter se lem
Snuif hom uit in lyntjies
Dis te veel, sy donnerse stem
...
Lvice Jul 2017
Her virginity
Was a flower
You plucked her girlhood
And put it in a vase
By her bed

Reminded her
a woman's role was to love
Support the growth
of the flower
that you picked

Made sure
that she'd water it
But wouldn't dare
to do it yourself

Dug the lily
from dirt with two
fingers

Because
of its beauty
But what about
how it grows?
Mama said all men are the same.
Show her she may not be right.
Tekan Jan 2019
My klein Ouma
smeer haar liefde
soos botter

Sy smeer van kant tot kant
en gee liefde orals,
wat langsaam versmelt in die deug
van haar sagte brood

My klein Ouma se liefde
vul al die gate in die warm brood

“Niks is beter as brood nie”
Is wat Ouma altyd se

En tog, is sy verbasend klein …
Sy eet net die krummels
en gee vir ander
haar gebotterde brood
so gesond
so lekker

My klein Ouma
Vol liefde gesmeer
An Afrikaans poem written for my gran
Anita Jul 2021
Jy
My liefste mens
My beminde
Jy.

Jy is n meesterstuk.
Jy is digkuns, jy is melodie
Jy is ink en papier en woorde
Jy is n kaleidoskoop in anatomie.

Jou mond is my kompas
As my kop verdwaal
Gerroes en deur die wind verweer
Kan jou sagte woorde my veilig laat huistoe terugkeer.
Jou hare, watervalle oor die skatkamers
Waar ek my geheime neerle
Van fluisters in die donker
Tot hardop liefde opse.

Dat ek myself aan jou mag gee
My swaar, my lig, my heimwee
My gister, my more, my vandag.
My geslote deure, my trane, my glimlag.

Jou hande is sleutels wat my kamers oopsluit
En oor my gly soos water oor rante
Om hoeke om draaie
My sirkels, my vierkante
My donker steugies en oop plaaspaaie.

Jou oe is die verlede, die toekoms en nou
En as jy lag sien ek padkaarte in hulle oopvou
Wat lei na orals en nerens
Na die sterre
En na onthou.

Jou bors is my vesting.
My kaggel, my lig, my beskerming
Waar ek veilig my hart kan hou
Om saam met jou dans
Op die ritme van vetrou.

My liefste mens, my beminde
Jy is sterre oe en oop-oog droom
Jou glimlag breek, vee weg en maak skoon.
Jy maak die storm in my rustig.
Jy is die vrede na die reen...
Jy is my virewig
Blom In Blou Aug 2020
Skielike hartsbegeerte verskyn oorstelp
Verlang na bo om op berg vas soos boom
Wil staan gaan saam met dit wat is!
Sonder afwagting sonder skroom
In die lewegewende liefste Stroom
Sommer so sonderling se droom
In stralende lagge ligse verwondering
Salig met sagte wit wind wat wolk
Sonder sodanige mondige verklaring
Wil skugter skuif saam as woordlose tolk
Gewortel in aarde geplant vir liefde se bewaring
seethroughme Aug 2022
fyntjies fyntjies
dans op ‘n lem
hou die pyn
uit jou stem

liggies liggies
oor donker water
dobber vlak bo-op
sink saggies later

en dan

duik diep
deur die duister fluweel
van die sagte nagsee
gaan terug  na wat jy is
swem deur die seer

anderkant die doop
sal alles dieselfde wees
behalwe jy

blaas jou eie vlam  
smee  jouself vry
Marie Nov 2020
Einige wundervolle Dinge,
einige wundervolle Gefühle,
einige wundervolle Zeiten
wirst Du nie vergessen

ich hoffe, ich bin eins davon,
sagte das kleine Wort
Das Schiff kam wie ein fliegendes Pferd, zu einem ungenauen Zeitpunkt
Unser Matrosenbruder aus dem Pantheon der Dichter war an Bord
Jean Pierre Basilic Dantor Frankétienne D’argent
Der in Eile den letzten Akt schrieb
War zufällig wie durch ein Wunder im Hafen
Er stieg ein und verließ das Schiff, ohne zu sprechen, ohne Geld
Ohne seine Meisterwerke, ohne ein kleines Haus
So ist das Leben, wir verlassen das Schiff zu jeder Jahreszeit.

Kalfou te kindeng miwo, miba ye.

Franckétienne ist nicht weg
Er ist irgendwo, in Ravine-Sèche, Haiti, auf den Straßen
Seine Inspiration ist die Show „The Point“
Wir haben keine andere Wahl, als uns zu kümmern
Um seine Erinnerung, seine Erfindung und seine Vorstellungskraft
Franckétienne war ein haitianisches Genie, Dichter, Dramatiker und Spiralist
Kulturminister, Wortschmied, Sänger, Maler und Künstler
Sein Name war ein langer, langer Satz
Und seine Worte brachten die Leute zum Lachen bis zur Ekstase.

Kalfou te kindeng miwo, miba ye.

Zu Lebzeiten hatte er sein kleines Haus nicht bekommen
Er war ein legendäres Genie, das die Vorstellungskraft herausforderte
Die Diktatoren, das Gewöhnliche, das Ungewöhnliche und das Abstrakte
Indem er ein Mapou wurde, ein Baobab. Wendell würde sagen
Was für ein Potomitan! Was für eine Kathedrale! Was für eine Zitadelle!
Um den Sohn des Direktors von McDonald's zu paraphrasieren:
„Wenn du fällst, lerne schnell zu reiten.
Dein Fall, lass deinen Fall zu einem Pferd werden, deinem Pferd
Um die Reise fortzusetzen“, den Ausflug.

Kalfou te kindeng miwo, miba ye.

„Nach fünfzig zählt jede Minute.“
Frankétienne sagte einmal, da du gehen kannst
Jederzeit, in jedem Moment
‘Galaxy plomb gaillé‘, nicht zu weit vom Nadir entfernt
Eine unsichtbare Spur auf dem Kopf wie bei Valentino oder Tino Rossi
Frankétienne ist nicht mehr, der Künstler ist weg
Er bleibt mehr denn je ein neues Wesen
Der Riese, der Schriftsteller, der Schauspieler, der Schöpfer von Worten
Er ist in Hosenträger gekleidet wie ein großer weißer Neger
Nicht wie ein Monster aus Dr. Frankenstein. Wie ein Gangster
Ein Dieb, das Schiff kam wie ein fliegendes Pferd; es ist der Tod
der uns bedroht, als ob wir im Unrecht wären.
Wir weinen, wir weinen, und wir schreien jetzt wie eine Mutter in Trauer
Für diesen fortgeschrittenen Achtzigjährigen, für diesen Fürsten des Lichts.

Kalfou te kindeng miwo, miba ye.

P.S. Eine Hommage an Frankétienne und Familie, an Wendell Théodore
und Gesellschaft, an Radio Métropole und an alle guten Haitianer
Mein aufrichtiges Beileid an alle! Sit ei terra levis!
Dies ist eine Übersetzung von
„Le Navire Est Venu À Cheval, Ou Hommage Au Fameux Poète Frankétienne“
‘The Ship Came Like A Flying Horse or Homage to the Famous Poet Frankétienne’
‘El Barco Llegó Como Un Caballo Volador U Homenaje Al Famoso Poeta Frankétienne’
‘O Navio Chegou Como Um Cavalo Voador Ou Homenagem Ao Famoso Poeta Frankétienne’
‘La Nave Arrivò Come Un Cavallo Volante O Omaggio Al Famoso Poeta Frankétienne’


Copyright © Februar 2025, Hébert Logerie, Alle Rechte vorbehalten.
Hébert Logerie ist Autor mehrerer Gedichtsammlungen.
seethroughme Jun 2021
ons staan
voor die sagte
donker
sluier
van die dood
die lewende skaduwee
skielik so groot
een vir een
gaan ons deur
na die onsienbare
deur die poort
die dunste membraan
die diepste doop
#afrikaans
C Feb 2023
jy het soos 'n warrelwind in my lewe ingekom;
onverwags en alles omver gegooi,
maar op 'n goeie manier.
ek kan vir die eerste keer uit my buik uit lag,
my hare deurmekaar los,
en
pizza eet sonder om te huiwer.

daar is nie vlinders nie, maar 'n rustigheid oor my.
ek is só bang dié goeie tyding draai
en jy stap weg, so vinnig as wat jy gekom het.
so vou vir 'n ring, 'n belofte, uit geroeste draad.
wat rooibruin merke aan my vingers laat
wanneer die noodlot jou probeer steel.
sommer ogiesdraad,
dat dit nie regtig is nie.
maar dat my hart kan rustig raak.

vat my pinkie in joune en seël dit met 'n sagte soen
en ek sal weet - jy is hier om te bly.
Starynight Mar 20
Man sagt, Unterschiede ziehen sich an.
Man sagt, hell passt zu dunkel.

Man meint, ich mag dunkles Haar,
dunkles Haar mir am liebsten war.
Und das stimmt auch.
Und tut es weh,
dass dunkles Haar mir am liebsten war?

Die Welt machte dicht – doch du nicht.
Du öffnetest deine Arme für mich.
Angst
schlich mir ins Herz,
verdrängte meine Gedanken,
ließ mich nicht sehen, was war.
Doch das dunkle Haar mein liebstes war.

Veränderung – komisch.
Man sagte mir, es wäre besser so.
Dein Haar schon wieder dunkel,
mein Kopf verdrängend,
geblendet von einer neuen Sonne,
das Leben genießend in voller Wonne.
Doch das dunkle Haar mein liebstes war.

Veränderung wurde Alltag,
wurde normal, wurde Leben.
Dunkles Haar mein Alltag war.
Ich wollte und nicht
und wollte
und nicht.
Und noch immer
dunkles Haar mein liebstes war.

Die Welt stetig in Bewegung,
mein Kopf für immer drehend,
mein Herz nicht mehr an seinem Platz stehend.
Dunkles Haar war immer nah
und doch so fern.
In verschiedenen Farben und Texturen es war –
und doch,
dunkles Haar mein liebstes war.
~19/03/2025

— The End —