Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Randell Quitain Sep 2018
sa ilalim ng mga dumaraang ulap,
kasabay ng mga walang kabuluhang numero,
ay hindi maglalahong panatilihin,
ang ningning na ito para sa'yo,
tulad ng liwanag ng buwan;
minsan ay masela't matamis.
Hindi gaanong galit at kasakiman
Ay kung ano ang kailangan namin
At higit pa sa serbisyo na totoo;
Mas maraming lalaking magmamahal
Ang watawat sa itaas
At panatilihin itong una sa pagtingin.

Hindi gaanong magyabang at magyabang
Tungkol sa watawat,
Higit na pananampalataya sa kung ano ang ibig sabihin nito;
Higit pang mga ulo ng tuwid,
Higit na paggalang sa sarili,
Hindi gaanong pinag-uusapan ang mga makina ng giyera.

Ang oras upang labanan
Upang mapanatili itong maliwanag
Ay hindi sa kahabaan ng paraan,
Ni 'tawiran ang bula,
Ngunit dito sa bahay
Sa loob ng ating mga sarili ngayon.

'Dapat nating mahalin
Ang watawat sa itaas
Sa lahat ng aming lakas at pangunahing;
Para sa aming mga kamay
Hindi malayong lupain
Darating ang mantsa ng pagkahiya.

Kung ang watawat na maging
Hindi pinasasalamatan, kami
Hindi nagawa ang kalaban;
Kung mahuhulog ito,
Kami, una sa lahat,
Kailangang hampasin ang hampas
kung ito man ay dagundong ng marubdob na panaghoy
tiyak din ay pabulong paghuhumiyaw nang walang saysay
siguro'y pagsusuka ng mga salitang walang kabuluhan;
pagaaksaya ng mga pariralang parang sitsiryang walang sustanya
mainam din namang makapaghayag ng saloobin kahit paminsan-minsan

ako'y halang at hangal
huwad at duwag
isang palalong inutil na manlilinlang
tuod, tulig,
nakukultang utak
at bibig na pugad ng kasinungalingan

kung may sasakit pa na ako'y sunugin,
mainam ding ako'y balatan ng buhay,
hubad na ibilad sa kahihiyan
at panatilihin akong humihinga pa rin.
pakiusap, gawin mo ito ng paulit-ulit hanggang sa ika'y manawa
upang kahit paano'y maramdaman ko ang sakit na idinulot ko sa iyo
at huwag na huwag kang maaawa
dahil ang kapatawaran sa akin ay karanyaang hindi dapat
naisin at panalangin kong pabalang
na buhay ko'y kitilin na lamang,
ngunit sa taong tulad ko, maging parusang kamatayan hindi sapat

alam kong pagbabayaran ko ito ng malaki
dahil hindi kita sinuklian ng mabuti
kaya't marapat lang na ito'y aking pagdusahan
binigo kita, babaeng pinakamamahal ko
at hinding hindi ko mapapatawad ang aking sarili

kung pahinulutan sana ng Maykapal na kahit huling saglit ay maibalik,
batid kong imposible man din,
mahal na mahal na mahal pa rin kita

— The End —