Anak:
"Ika'y Tulang muli't muli'y binabasa ng madla,
Na 'di makalilimutan; na binabaon sa alaala
Tulang puno ng damdamin na ni nais ipabatid
At ang saknong ng pag-ibig Mo'y,
Siyang tutugma sa puso kong minsa'y naging sugatan."

Ama:
"Minsang ibinigay ko sa iyo ang pagkakataong
Unawain ang kahulugan ng kamusmusan.
Sa lupaing ugat ng iyong kaluluwa't
Siyang kanlungan ng mga pangako Ko't
Mga pangarap na laan sayo.
Bumangon ka, Anak
Ako ang Siyang sasagwan
Ako ang aabot sayo."

Anak:
"Sabay nating kinatha ang tula ng aking buhay;
Mga saknong at tugma na sarikulay,
Mga katagang baun-baon ko
Sa malayu-layong paglalakbay."

Ama:
"Pagal ka ma'y,
Nanahan pa rin sa puso ng bawat isa,
Di mo man tiyak ang katiyakan, natitiyak Ko
Na ang pag-ibig Ko'y, kailanma'y di ka iiwan.
Anak, hanggang sa huling tapon ng lupa
At huling tapon ng luha,
Hanggang sa huling liwanag
Ng itutulos **** kandila,
Hanggang sa huling pagpagpag mo
Ng sar't saring pangungulila,
Patuloy Kitang mamahalin,
Anuman ang mangyari."

Anak:*
"Singbigat ng katotohanan
At ng pangarap na mala-kalawakan,
Ito ang huling handog ng makata **** anak:
Ang mabatid kong Ikaw ang buhay na eternal
At ako'y isang kathang Ikaw ang tinitingala --
Ikaw ang dinadakila.
Ama, ako'y malaya
Ikaw ang buhay, Ikaw ang agos
Ikaw ang tagumpay;
Gisingin Mo ang diwa
Ang bugso at alab ng damdaming hilaw
Ikaw ang masundan
Nang maihain nang patas
Ang pag-ibig **** umaapaw."

#041215 ‪

Minsang ibinigay sa atin ang pagkakataong
Unawain ang kahulugan ng kamusmusan.
Sa lupaing ugat ng ating kakuluwa at
Kanlungan ng mga pangako at pangarap
Sabay nating kinatha ang tula ng ating buhay;
Mga saknong at tugma na sarikulay, mga katagang
Baon natin sa malayu-layong paglalakbay.

Pagal nga tayong nanahan sa puso ng bawat isa,
Di man tiyak ang katiyakan, natitiyak natin
Na ang pag-ibig, kailanman di tayo iiwan.

Mahal ko, hanggang sa huling tapon ng lupa
At huling tapon ng luha, hanggang sa huling
Liwanag ng itutulos **** kandila, hanggang
Sa huling pagpagpag mo ng pangungulila,
Patuloy kitang mamahalin, anuman ang mangyari,
Anuman ang mangyari.

Singbigat ng katotohanan at pangarap na kalawakan,
Ito ang huling handog ng makata **** kababata:
Ang mabatid kong ikaw ay mabuhay na eternal at
Malaya.

Minsan gagamit ng payak na salita
Ngunit ito'y uusigin ng iilan;
Minsa'y sisisid at muling hihinga
Ngunit tatadtarin ng masasakit na salita.

Kung ang pagsusulat ay pagmulat
Ba't hindi na lang maging simple sa pagpili ng bawat salita't parirala?
Ba't hindi diretsahin nang ang punto'y maging kalma?
Kung saan walang tensyon, ayos pa't plantsado.

Minsa'y wala namang nais ipahiwatig
Tanging ang letra'y nilalaro't nagiging bukambibig
Wala nga bang dahilan?
O ayaw mo na lamang lumaban?

Sa mundong ginagalawan
Hindi lahat makaiintindi
Hindi lahat makikiayon
Pagkat hindi iisa ang bida
May iilang ekstra sa eksena
Kaya marapat na handa ka.

Ang pagsulat ay malaya
Kaya naman hindi tugma ang bawat kataga
Ganyan ang nadudulot ng demokrasya
Malaya ka nga, pero hindi na maganda 'pag sobra.

Kung babasahin, minsa'y nakapapanting ng tainga
Ano ba ang ipinaglalaban sa pagtaas ng tono niya?
Ang pagsulat nga'y musika rin
Kung mali ang basa sa tono'y hindi maganda ang himig
Parang kapeng depende sayo ang magiging timpla't panlasa.

Isang simpleng mamamayan sa magulong pamamalakad
Dagdagan pa nang nagsisipagsalipadpad na dungis ng bayan
Hindi ka nag-iisa, ganun din ang pakiramdam ko.

Ngunit ang bawat Pilipino sumasabay sa himig ng Lupang Hinirang
Nasaan nga ba ang sinasabing "alab ng puso?"
Tila ang bahaging ito ng liriko'y walang saysay sa iba
Ang pluma ng ila'y wala palang tinta
Ngunit patuloy pa rin, walang nagagawa
Walang ginagagawa, walang nais na pagbabago.

Ganoon kahalaga ang pagbitaw ng bawat salita
Sa bawat punto, bawat espasyo, tuldok at kama
Mayroong layong nakapag-iisa
Mayroong sentimyentong ipinangangalandakan
Mayroong uusbong na himagsikan --
Mabuti man o masama.

Abstract/ abstrak
Mabuti pang ganyan ang pagsulat
Nang hiwatig ay pansarili lamang
Ngunit ang leksyo'y hindi manganganak
Hindi aabot sa mga apo ng bagong henerasyon.

Bale wala ang salita
Kung ang mga ito'y walang aksyon;
Bale wala ang salita..
Kung ang puso'y wala namang direksyon.

(6/28/14 @xirlleelang)

Ako po’y katulad niyo na nangaral din lamang
At layong ituwid ang ilang mga hakbang
Ngunit panganib ang siyang umabang

Itinuring na sigalot ng iba
Naging masakit sa kanilang mga mata
Kaya aking mga hakbangin ay sinawata

Inihulog sa dagat na malalim
Kung saan pag-ahon ay marilim
Tuluyang bumulusok pailalim

Maaaring ako’y hindi na makaahon
Tuluyang igugupo upang maturan din ng leksiyon
‘Di narin mahahampas pa ng mga alon

Subalit habang nariyan po kayo
Ako’y nananalig at hihingi ng saklolo
Nawa’y mapakinggan at matulungan po ako!

-10/24/2012
(Dumarao)
*My Twilight Poems Collection

Sa dilim ng silid, tahimik ang gabi,
may kandilang baliktad, sindi sa labi.
Ginintuang dahon, galing sa gubat,
hinog sa sikat, sa palad pumapat.

Lumilipad ang ulap sa loob ng bungo,
hangin na may halakhak ng panibagong mundo.
Mata’y naglalakbay sa gitna ng walang daan,
habang ang oras ay natutunaw sa kawalan.

May bulong sa hangin, tunog ay musika,
bituin ay sumasayaw sa sariling eskima.
Di lahat ng apoy ay may layong sunugin,
minsan ito’y gabay para di maligaw sa dilim.

Oktubre at Nobiembre 2015 –
Ika-14 ng Oktubre, CapSU-Dumarao 33rd Anniversary
Sa Crim. Logo-Making Contest hurado si Mi
Ika-5 ng Nobiembre, sa CapSU-Dumarao muling nagtungo
Pagkapananghalian sa 3 Kids, Transcript ni Mi pinroseso
Ika-12, sa CapSU-Dumarao parin
Career Guidance ng SAF, si Mi ay layong padaluhin!

-11/11/2015
(Dumarao)
*6th MiJo poem

Sa bubong ng gabi, humulagpos ang ulan,
Parang lihim **** ‘di ko maintindihan.
Bawat patak, isang alaala **** buo,
Lumalampas sa basang baso ng puso.

May yelong humihinga sa aking baso,
Pero ikaw ang lamig na ‘di maglalaho.
Ang ulap nagbubuga ng tagay ng langit,
Ngunit ikaw ang tama na ‘di ko ma-ipit.

Kalsadang basang nilakaran ng tanong,
Puno ng kalansay ng ‘yong mga layong.
Umihip ang hangin, nilunod ang ilaw,
Pero ikaw pa rin ang lasong umaalab sa salawal.

Malakas ang ulan, kumakanta sa bintana,
Pero ikaw ang bagyong may sariling tunog at drama.
Hindi alak ang dahilan ng hilo kong ito —
Ikaw 'yon. Sa'yo ako lasing. At buo.