My kinderjare was
Soetsappige drome
En ek het weggesluimer
Agter suiwer onskuld,
Met ń krag van geloof
Wat my oortuig het dat
My God ook jou God is...

Dat elke pad ń onnodige
Veiligheidsgordel verg
Dat elke beursie ń oneindigheid van R20
Note besit het en dat
Elke graf leeg was na die derde dag

Dit was deur die verskillende stadia van bogenoemde
Uiltjies knip wat my
Tot die meerderheids
Besef van addolosensie gebring het.
Selfs al het ek teen ń
Eksponensiële spoed
Ń volwasse begrip ontwikkel
,Was my redenasie oor die
Hiernamaals nog vaag
Met slaap in die oog

Eers toe daar een
langs my Val
En tien aan my sy
Het die drakoniese deun
Van die doodswek my
Uit my snoesige slaap geruk.

Met elke groef wat nuwe
Paaie teer vir my trane,
Elke silwer randjie wat
Lostrek van die donker wolke
En op my hoof kom rus
Soos die koue staal
Van ń koningin se swaard
Wat my inlyf in die
Sidderende realiteit van grootword en lewe

Nou is die droom verby
Nou staan ek op
En vrees om plat te val...
Ek oes en saai
Met ń bekommernis of my ploeg iets sal maai...
Nou word paaie ń lang gebed
Ter beskerming van my hart
Wat ek so maklik uitdeel
En beursies ń kommoditeit
Wat skree van die honger
Soos die mense van ń land
Wat al sy geloof verloor het...

Nou brand die sand my voete
En die seesout droog my vel...
Nou word wraak ń amp
En liefde ń kombinasie
Van gifte en giwwe
, maar ek sal nooit weet
Wanneer is dit wat nie...

Nou word lewe ń gebed.
Ek het ophou my
Kinder rympies sê,
Nou bid ek pynlik swaar
En hoop dat God
Nog genade vir my en
vir jou Sal hê

Amen

*** praat jy met 'n nagmerrie stem
waar jou uitroeptekens soos 'n slu foks-stem
in 'n koue marmer gaap besterf?

*** druk ek my ore toe
as my hande agter my rug gebind is
met drade van sielsdiep verse?

7 biljoen stemme , maar joune rys uit:
'n metaal orkes in 'n wereld van vyandlike vriende
en godslasterlike psalm-gesange.

*** droom ek stukke van jou op
in al die gifte van 'n barmhartige maan
wat my geliefde aan die bitterbessie bosse hang?

Ek probeer verwoed om my monsters
soos silwer gekwaste honde te verdrink
, maar selfs in die beursie-tapper lawaai water
is hul swem tegniek onverbeterlik.

Vergewe my stilswye en klapperwoorde
, maar ek sukkel om my drome te deel
met klaasvakie kerels wat hulle
voetspore ongeskonde laat
en liederlike drome aandra.

Ek bevraagteken soms die vraagtekens
en die puntlose stellings wat
tenstrydig die onbeperkte moontlikhede kortknip...

Soms wonder ek...
soms droom ek...
soms hoop ek...
-maar ek skrik altyd wakker
, altyd.

O graunt O God that when I do descryue
Lustrous Selene, Qheene of sable night,
Readers by reading sie the Qheene aliue
Shining with lighte as beautifull as bright.
God-giuen gifte of beavtie is the sight
Of her who shineth like a falling starre
Maintaining still her place in heauens height
High up aboue whair heavens orbits are.
Aboue our heads so neare and yett so farre
Shineth the goddesse faire since auld lang syne.
The troubadours melodious repertoire
He doth performe within her silver shine.
Romance doth quick the pulse and pull the tide:
The loue of God is giv'n unto his bride.

Lawrence Hall, HSG
[email protected]

              Avon Man and the Mystery of His First-Best Bed

                   I gyve unto my wief my second best bed…

          -Attributed to Shakespeare in his will. Or Churchill. Or
          Milton. Or Elvis. Or Some Famous Man. And Shakespeare
          was secretly a Catholic. (No, he wasn’t.) (Yes, he was.) (No, he
          wasn’t.) (Yes, he was; I read it on the InterGossip.)

That second-best bed doesn’t matter a pop
Those anyones whoever slept in it are deads
Memorialized as dashboard bobbleheads
At Ye Olde Anne Hathawaye gifte shoppe

Kinge Richarde nevere cryede, “mye kyngdome fore ye bedde!”
Yea, goode olde Sirre Erpinghame joked, “Now lye I like a kynge”
So what’s the deale withe the firste-beste bedde thynge?
Thatte seconde bedde is where the Widowe rested hir hedde

Ande thusse ye scholares maken withouten cessatione
Unsupportede argumentes and allegationes