Al wat jy my wys gemaak het is dat seer die selfde voel
Maak nie saak van watter oord dit spoel
Ek en pyn ken mekaar al jare
Jy het my niks nuuts laat ervaar
Daar is geen onderskeid binne my tussen jou seer en syne
Dit le nou als binne my, dis als nou myne
So wat bly oor van jou sogenoemde goeie intensies, wil ek weet
Binne n jaar of wat het jy als hier vergeet
Die bietjie wat ek gehad het, het ek met jou gedeel
Dit was nie wat jy wou he, my hart het jou verveel
Ek was net n goeie tyd wat jy op gedress het en liefde genoem
Terwl ek lee hande daar gestaan het en jou met my hele hart gesoen
Ek wens ek het harder probeer en jy het net geluister
Toe ek hard en saggies, en aanhoudend nee, nee, nee deur jou soene fluister

Altyd ’n grappie of ’n storie,
keer op keer het jy jouself neergelê,
sodat ander kon lag,
sodat ander kon leef.

Met ’n gebreekte hart perdjie-perdjie gespeel,
met ’n komplekse psige jouself gedeel.
Keer op keer vir klein kindertjies se lag,
jy — die gebreekte spieël van jou lewe,
stukkies van die donker nag,
stukkies van onvergeetbare pret.

In die groter prentjie — ’n kunswerk,
fragmente van jou liefde diep geanker
in ons harte.

’n Man sonder krag,
wat oor en oor en oor
stukkies van homself gegee het.