Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
devi Sep 2018
Gebroken
verslonden
kapot
de muren
de vloer
waar ik sta
het is ingestort
buiten
en van binnen

Elke steen ooit gelegd is gevormd door jouw handen
neergelegd met een precisie als geen ander
het cement zo sterk, dat het elk blok omarmde
de muren
de vloer
waar ik sta
niets anders dan puin
buiten
en van binnen

Alles omarmende warmte wat eruit raasde
alsof het nooit zo is geweest, zoekend als dwazen
hetgeen wat we ooit als een rots in de branding voorzagen
de muren zijn weggeblazen
de vloer onder mijn voeten weggevaagd
waar ik sta
niets anders dan puin
buiten
en van binnen

Oorverdovende herrie dat het maakte
toen één voor één de stenen vielen
de hemel brak open
evenals het geluid van binnen, nu buiten, schreeuwend en krakend
geen muren
geen vloer
waar ik sta
niets anders dan puin
buiten
en van binnen

Wat ooit geborgen was, staat nu vrij om te raken
zo geschiedt, het lag immers open voor de gevaren
tot de blik op de edelen haar ***** verraadde
het werd zichtbaar, de klok tegen het geheime wapen
geen muren
geen vloer
waar ik sta
niets anders dan stenen
buiten
en van binnen

Als gegeven lagen ze er voor het oprapen
een voor een tot aan de daken
met eigen handen gebouwen om te bewaken
opende het de deuren tot alle ramen
de muren
de vloer
waar ik sta
niets anders dan stenen
buiten
en van binnen

Het haard inmiddels geladen
wat koud en kil was, is met volle vuren nu rustig aan het garen
tot in elke hoek weer een keer de zachte adem heeft geblazen
lege ruimtes langzaam gehuld in verhalen
de muren
de vloer
waar ik sta
niets anders dan stenen
buiten
en van binnen

Stap bij stap is elk blok aangeraakt, vormend in lagen
van buiten naar binnen en van binnen naar buiten, het is omgeslagen
met stenen, hand gesmeden
opnieuw de warmte in gekneden
van jou overgedragen op mij, een thuis door gekregen
de muren
de vloer
waar ik sta
alleen maar juwelen
buiten
en van binnen.
lucy winters Jul 2015
Al wat jy my wys gemaak het is dat seer die selfde voel
Maak nie saak van watter oord dit spoel
Ek en pyn ken mekaar al jare
Jy het my niks nuuts laat ervaar
Daar is geen onderskeid binne my tussen jou seer en syne
Dit le nou als binne my, dis als nou myne
So wat bly oor van jou sogenoemde goeie intensies, wil ek weet
Binne n jaar of wat het jy als hier vergeet
Die bietjie wat ek gehad het, het ek met jou gedeel
Dit was nie wat jy wou he, my hart het jou verveel
Ek was net n goeie tyd wat jy op gedress het en liefde genoem
Terwl ek lee hande daar gestaan het en jou met my hele hart gesoen
Ek wens ek het harder probeer en jy het net geluister
Toe ek hard en saggies, en aanhoudend nee, nee, nee deur jou soene fluister
Written for B. Ek is jammer.
Dave Hardin Sep 2016
Lightning Strikes 323 Norwegian Reindeer

Hunters made the discovery, stealth and *****
dabbed anoraks all for nothing not to mention
a critical downwind approach and camo blend

that rendered Frode and Jørgen or Ove and Anders
invisible against rock and lichen and cloudberry
but offered little protection against thoughts sublime.

Ove, perhaps, cursing God for poor sportsmanship,
the divine equivalent of dynamiting fish, while Anders
gave silent thanks to fortune, a freezer full of steaks.
Adriaan Harms Oct 2014
Terwyl jy hom ignoreer,
Trek iemand anders sy aandag.

Die liefde val weg.
Die hartseer raak minder.
Gevoel van alleen wees is nie meer sleg.

Ja jy voel beter,
Maar ook maak dit seerder.

Jy verloor hom.
Hy verloor jou.

Se my, waar is dit wat gebou was?
Of was dit ook net n las?

Ek weet, jy weet nie wat ek se nie,
Maar nou hoef ek nie weer by jou aan te le nie.
NINI Aug 2015
rusteloosheid
en vastgeroest verdriet
niemand ziet
het lam tussen de wolven
maar ver komt het niet
waar komt het vandaan
en waar is het geboren
of zit dat tussen haar oren
als er weer eens niemand is
het aftuigen van zelf
nog hopen op meer
lichamelijk zeer
een druppel wanhoop
gemengd met wantrouwen
en al gauw, de wanemmer verzoop
in eigen tranen
dan stromen het doet
en blijft stromen voor goed
rusteloosheid
diep in de nacht
wanneer er niemand op je wacht
behalve de ster achter de wolken
geen woorden maar daden
ja dat zal het zijn
maar het tegenbewijs valt klein
woorden onhoorbaar
een jongen die lacht
het vertrouwen ontkracht
een laatste afscheidsgroet
valt niet helemaal goed
als de duisternis nabij
zoals mijn geboorte
alleen en vrij
later zeer zelfstandig
maar nog geen procent als de rest
verpest
verpest
waarom ben ik zo anders
wat is er mis met mij, zo vrij
iedereen een ander perspectief
en ik begrijp het maar niet
ook al noemen ze mij lief
de wereld redden
met iedereen erin
heeft opeens weinig zin
als het verboden blijkt te zijn
slechts een eenzijdig spel
ach, het lam weet het nu wel
tevergeefs
rennend in de ochtendzon
verscholen in een wolkenbed
de eerste straal licht
uit het zicht
uit het zicht van de wolven
waar anders heen
springend over steentjes
met sterke beentjes
alleen in de grote wei
waarin de stilte zo groot
haar hart stilletjes vergroot
zo ook de klap van pijn
de enorme val
zo jong al
de verhouding van zwaarte
en het verdragen
aan de andere kant het extreem behagen
dat is toch geen rechte lijn
maar slechts twee woorden mochten er zijn
in steen gekerfd, beroerd gepolijst
blijdschap en depressie
maar niets er tussen in
want dat had toch geen zin
voor iemand met sensitieve uitersten
bestaat geen middenin
toch levende in een wereld van het midden
zoek balans, het middelpunt
en *** men het haar ook gunt
ze was nu eenmaal als lam geboren
en niet als schaap..  (noch rund)

blind als een mol
gravend in de grond
het was haar eigen graf
waar ze uiteindelijk op stond
omringd door de vertrouwde pijn
vroeg zich af wel van haar te zijn
met borstkas gespleten door twee
het lam kreeg heimwee
stond half dood op
wachtend op één
met hart nog langzaam trekkend
lekkend
de geur van aarde in vacht
wie had deze terugkomst ooit verwacht
en het worden van schaap
in wolfskleren
wilde zich immers niet bezeren
want moe het al was
met steen gevulde buik
de val nu slechts een kras
en wist niet eens meer wat de val was
de doorn(en) uit verleden
gestoken in vers vlees
al genoeg geleden
dus besloot nu gewoon ook wolvin
je bent een wolf, meisje
je bent een wolfmeisje
met het schaap
bloedend
nog ergens binnenin
Martin Narrod Nov 2018
You sleep they come, you sleep they go. They strike it rich, they take their gold.
They stake your home, you lose your house. Their life may change, you’ll lose it all. Ouchita surplus garbanzo bonanza. Milky white thistle caterpillars encircling State Farm. Around the rosy, redness blooms. First in a scratch, then flooding soon. You they watch, they watch you halved. First, you gave up plastic bags. Now plastic straws, and soon a water tax. The facts may might farriers to make haste with maize, face fate with rays of sun plants, and laughter, goodness stitched into new seeds we need to sew. New pith to chew our speed and seed pods back into. New buckets to hide the tragedies we’ve given into. Peace test, speed test. Time’s up and the beast continues. Some starve heading the tables of ancient feasts, infeasible feats that backroom recording darkness flows to fever grips in crimson-painted streets throw whim through. Chief prisoner that we’ve turned into? Where come we when new winds throw her Earth down, to see this missing blessed ‘being where unshucks from mystery and hide of humans’ rind, polls the throes in wheat to patrol these streets, puh lease don’t let this be the sh*t new DJs push their interdigital civics' symptom just to watch their hips get prompted down.

Who wants to be prompted. Particularly not we. Not now. Not a present. Not of precedent, and certainly not with this incredibly myopic disorderly gag borderer promulgating fact-less el ordeals. Wish these weren’t our ideals? Think again.

Faster than air conditioning units plucked out from under eaves, suspense is just injustice suspect from corruptness. Untouchable blood mensches, Houdini's that’ve come straight down the drain to take The Duchess. Forget smoke relief, screens between players in the first box, and the fellas driving the hearse, box first to fifteen with a given chance to clock down at the top if there’s a draw or otherwise start in at the Bell and pick up as many two or three rounds need to be until one side forgets why it needed to stand up to be put down, so then the Reader’s can connect with a truth mercurial and persistent with which needs to be more regularly achieved. Parts in pieces, or even just pieces in parts. If we don’t start to look at the pieces we’re never gonna figure this all out. We’re never going to make it to the paper on the sidewalk reminding us why we’re wandering around waiting to find a piece of paper to tell us everything, because look left, look right, and then turn around, answers to the questions you seek have never been more available than today.
En wanneer hou ons piekniek op die maan
- daar waar die son nie meer skyn nie,
kan ek jou donker toevlug wees
as die dag se hitte steek?
en sal jy 'n skadu gooi
oor my en my lieflike hart
ons kan saam met strome swem
as die branders oor ons breek.

Voor vrees jy weer oortrek
en my noodloos in die noodlot agter laat
in 'n eensame straat, van drome
en ander herrennerings wat by my *****
van liefde en so ook my verlede
wat jy veronderstel was om te tem.

En in die gaap van stilte tyding
waar die wysers ons vermy, sing
ek my eensaam lied en vra vir jou...

**** jy die golwe huil vir die koeelronde maan?
Sien jy die spore op die strand?
Waar vat die pad van verdwaaltenis my,
anders as na Jonker se hand.

Vanaand is ek verslae.
Die maan se kind trek pêrels en rol hulle oor die hartseer berge. Vanaand le ek en dryf, terwyl ek kyk na die maan, en die sterre...

sal jy my wolkombers wees
, my glimlag pille vir kersfees,
want ek is dalk te arm
, maar ryklik met jou geseen.

Sal jy my korrel sand , my rooikruis , my boei
want my hart is reeds verweer
, keur my voor ek ook
in die see uitbloei.
Chloë May 2015
Het was herfst en vakantie. En vakantie en herfst.
En het was herfstvakantie.

Blaadjes hingen in de lucht.
Veel blaadjes hingen er, maar vooral veel liefde.
Al hing die niet, maar sprankelde en glinsterde.
Weg zijn de blaadjes en de straatjes van toen, maar kortbij is de liefde van toen en nu.
Die sprankelt en glinstert. Nog altijd, en voor altijd.

Naast elkaar in het busje als twee sterretjes naast elkaar aan een donkere koude hemel.
Het flesje de regen van de nacht.
De popcorn mijn hersens die wegsmolten.
De aanrakingen van lippen de zachte streling van de wind.

Ik denk dat vallende sterren is wat wij zijn.
Wat zijn we anders dan vol vuur en liefde vallend voor elkaar?

                                                                    DREAMYWANDERER
Dis nou die tyd om te babbel
En my mond verby te praat
, want hulle sê mos
A drunk man's words is
A sober man's thoughts...
En wie weet dalk vind ek
Die antwoorde in ń diep gesprek met myself...

Sien ek is nie een van daardie
AA lappies wat skeinheilig
Sit en slukkies suip om
Geluk onder in die bottel
Op te spoor nie.
Ek rook skaamteloos en
Omhels die intense stank
Van 10 jaar se lewe wat ek
Mors en longkanker, want
Dit herrinner my an oupa se
Skoot en *** veilig ek was
In daardie asbak woonstel
Waar ek soos white-trash eers my brood moes inspekteer vir
Indringer kokkerotte wat ook
Maar net teen ons kompeteer het
Vir ń krummeltjie kos.

Ek babbel, want wat anders kan mens doen as vrees jou aangryp as die koue staal jou hande brand -
En nee ek praat nie van lemme en inspuitings nie,
Want lemme maak merke waarvan ek reeds te veel het wat nou oor my polse uitgesprei lê en my herrinner *** swak ek was, maar *** sterk ek was... en inspuitings los ek vir die dokters en susters en die bloeddiens
Wat my leeg wil tap om een of ander sad case se lewe te red met bloed van ń bloedjie wat self nog in die verdoemtenis rond dwaal.

Ek babbel, want dis social anxiety en scary stuff om in ń kring te sit en Russian roulette te speel met al 5 van die mense wat ander van jou verwag om te wees. Want wat gebeur as ek myself in hierdie hoerasie van persoonlikhede raakskiet. *** weet ek watter een is ek as elke een die sneller swaar trek en hoop en bid vir ń blank... *** weet ek.

Kliek...
Kliek...
Kliek...
Kliek...
Bang!!

En nou babbel ek maar weer
...
Want ek het so pas agtergekom ek weet ook nie juis *** dit voel om dood te wees nie.

Wie is ek...
-*** sal ek weet

Bang!
Bang!
Bang!
...

Ek weet.
Brad Lambert Mar 2012
My bed is empty. I count the seconds down until you appear: 1...2...3 times you've asked me to leave you alone. Leave you alone? How can I let you be so cruel, so uncaring, and so completely and totally near to my voice. I can't. It's not who you are in this world-we call reality sets in and I grab my **** as the black of guilt sets in.

Black. Gray. White. What room am I in? There's ten feet of tile by ten feet heaven bound. The claw foot tub grips at the **** stained floor, fighting gravity's nagging whine. It's all too real. All too fictitiously crisp. All too false.

The ivory room slips into the field as the brown drains from the vomitorium. Bathhouses, **** me. Lesioned tricks, **** me. Loneliness, *******-off to Cair Paravel.

I'm an ice cube in an ocean. Don’t drown, don't go, just come.

Rhythm stops and I study the damage. Laying alone on my bed, skin burning with the genocide of my seed spilt for you, I realize you are gone. With the revival of my senses I realize: You are a dream. A fabrication of lust and desire. But this moment, these feelings are ever changing. This moment is real. This time it's you. Tomorrow night: Tommy Anders, Brent Everett, Mr. Corrigan! Pornstars extraordinaire.

That's all I get nowadays.
I was sexually frustrated at the time of this writing.
Thomas Steyer Jul 2021
Das Leben ist schön, aber auch schwer,
für manche zu kurz, für andere nicht fair.
Wenn es anders kommt als man denkt,
da ist der eine schon mal gekränkt.
Der andre sieht es mit Begeisterung,
so hat das Leben für ihn noch Schwung.

Aber wenn ein Virus die ganze Welt befällt
und alles zerschellt - das geht ins Geld.
Dann ist auch unser Wohlstand schon bedroht,
und die Lebensqualität gerät in Not.

Regierungen versuchen uns zu schützen,
auch mit Finanzspritzen zu unterstützen,
aber die Spritzen in den Oberarm
sehen Leugner mit größtem Alarm.

Nun dachte man, die Welt hat sich vereint
und kämpft gegen den gemeinsamen Feind,
doch gibt es Leute mit denen kann man nicht reden,
sie können alles stets anders belegen.
Sie meinen, auf die da oben kann man nicht zählen,
deren Plan sei, ihnen die Freiheiten zu stehlen.

Dieses Misstrauen könnte uns leicht zerspalten,
dann wäre ein Bürgerkrieg kaum aufzuhalten.
Wie könnten Leugner ihre Angst verlieren,
damit sie endlich neues Vertrauen riskieren?

Wir sollten gute Beispiele setzen,
uns kümmern um den Ersten und den Letzten.
So entsteht ein guter Gemeinschaftssinn
für alle Ausgegrenzten ein Gewinn.

Ein respektvoller Umgang miteinander, der oft fehlt,
ist was zählt, so sehr zählt, zählt und zählt und zählt.
meGaThOr Jul 2018
Leaving the smoke,
Those i choose Fresh VAGINAs
What are wearing on board?
still do not know
I watch and yearn for
Still containing my milk
Challenge of temporal logic
Or you will turn
In the mid-day atmosphere,
Even if there is a salt wave,
Fill the wet wood,
And Anders up the street,
anxious ....


Even if do know me Kingdom
Souleater Dec 2017
Die Nerven liegen blank,
irgendwo draußen auf der Straße, ein Penner auf der Bank
Schau mich traurig um, alle gehen einfach weiter
sind egoistisch und schauen nur auf ihre Karriereleiter...

Irgendwo anders ein Schüler in der Klasse
er unterscheidet sich in mehr als nur Aussehen und Rasse
Oberflächlichkeit im Vordergrund,
viele Narben, im herzen der wunde Punkt
Egal ob Ignoranz, Brutalität oder Worte
das Messer trotzdem das Herz durchbohrte....

Referate, Arbeiten und Praktika stehen an
Angst und Stress gehen mit dir da dran
weißt selbst nicht mehr wo vorne und hinten ist
tust was du kannst, verlierst wer du bist

Wo anders ein Träumer
wohnt bei seiner Großmutter,
sie hat Krebs und reuma
hofft sie lebt noch lange
er gibt ihr zum Abschied immer einen Kuss auf die Wange
eines Tages wird sie gehen
dann wirst du alleine da stehen
doch hab keine Angst vor dem Tag
es gibt da draußen jemand der dich mag

Hinterm Fenster ein alter Mann
fragt sich:"was fang ich nur mit dieser Rente an?"
seine Frau bereits krank,
all seine Hoffnung liegt jetzt bei der Bank
die jedoch dankend ablehnt
und ihm nur den Rücken zudreht
Medikament zu teuer, keine Versicherung gegeben,
er will doch nur gemeinsam mit seiner Frau leben.
Die Möglichkeit zu klauen, um das Leben zu retten
könnte enden im Gefängnis mit Wetten....

Zwischen richtig und falsch entscheiden
lieber daheim sitzen oder reisen ?
Gedanken, Hintergründe und Gefühle verstehen
ist bereit dafür Fehler zu begehen
denn irgendwo zwischen Angst, Stress und Wut
findest du Leute, die Liebe zeigen und das tut gut
Sei stark und du selbst
es ist egal das du nicht jedem gefällst
sommige mense siele                                                          so­me people’s souls
                                          skyn van hul                                                              ­ shine out of
                                          ligame uit                                                              ­      their bodies

anders is betrap                                                     others are trapped
                  vasgevang                              ­                                                              emb­roiled

in bitter denke                                                                                      in bitter thoughts
in bitter dade                                                             ­                           in bitter deeds
opgevreet                                                  ­                                            consumed
deur        ­                                                                 ­                               by
angst                          ­                                                                 ­           anxiety
jalousie                                      ­                                                             jeal­ousy
gierigheid                                                  ­                                            greed
onsekerheid    ­                                                                 ­                     uncertainty

opgetwis                       ­                                                                 ­        twisted up
onbewus                                                       ­                                         unaware
© jeannine davidoff 2012
Johnny Noiπ Oct 2018
A wife, however, which is at the end of the sentence
is the fact that he received his very attentive.
Life is short, Sakurasoku true faith Feburisu;
Damunamuesuto cubicle-normal life in the Trinity
Ebukondito · Teneburisu the nutritional value and
Coxiella enough socks burnetii, the bar is located
in the Sedobatto ****. || And he went to jail
after a large number of drug treatments
He appointed Labienus over the winter-a prey
in the ears of everyone and on the other side.
Now it is touched, however, form of Brief Tsui, Oracle, Alexandra, Korakuto cult, the second of FMAM,
home late night immersion. Carl Anders Anramu
in Dec. Ulysses is the daughter
of a possibility which is perfect not a fatal blow
that was deadly to vitamins. The need for vitamin
glory, of vitamins, minerals,
or the Psalms with symbolic
religious customs;
Laws sacred rite to sacrificial rites
In their rituals, ceremonies
and he took to himself a wife,
and he died, Road test. "This is life as seen
from the iconic representation." ||
And he went into jail after
a large number of disease
treatments; He appointed
Labienus over the winter -
a prey in the ears of everyone,    
and on the other side.        
Now it is touched, however,
in the form of a Brief Tsui
Oracle, Alexandra,
The Korakuto colt,
the second of FAM, the home
late immersion.        Carl Anders
in Dec
Ulysses and the daughter
of a possibility, which is perfect;
not a fatal blow that was deadly
to vitamins.      The need for vitamin!
glory of vitamins,
minerals, or the Psalms
with symbolic
religious customs;
Laws sacred
rite sacrificial rites
In their rituals,     ceremonies
and he took to himself a wife,
and he died,
Road test.
"This is life as seen from the iconic
                                         representation." |
|
Dr Peter Lim Feb 2021
Winds have died away

snow still drips from barren trees

what's in store tonight?
Tanya Mar 2017
Vandag het jy verjaar
Nog ń druppel van die bas tot die blaar
Ek het jou gaan soek in die branders
Ek het vergeet vir ń oomblik ons lewens is nou anders

Net vandag het ek gevoel
Hulle sê die eerstes is altyd ń warboel
Tog was alles weer okay
Die oomblik toe ek van die branders af ry

Mag die lewensjaar vir jou voorspoed bring
Mag jou menswese in oorvloed sing
Van hier tot daar
Ek hoop jy het lekker verjaar
AW Mar 2021
Ik meet mijn leven in gemiste kansen
Weet steeds weer te berekenen
*** anders de ander, *** anders ik anders
Was geweest
Verleden verandert het heden het meeste
Als de reden het verklaren wil
Achteraf is altijd makkelijk leren
*** je vroegere zelf je jeugd heeft verspild
Miste ik meer dan ik had mogen meemaken
Of was er toch al weinig weggelegd?
Met elke dag wordt het wachten minder
Dwingend, minder resultaatgericht
Lichtelijk verlaten kijkt de klok me weg van toen
Het leven me nog aan de voeten lag
Maar de rijkdom van de tijd
Aan mij niet was besteed
Vergeten blijft altijd een keuze van onwetendheid
AW Oct 2014
De zon gaat langzaam onder
En zakt weg in de oceaan
Hier aan de rand van de wereld
Voelt alles zwaarder aan

Of ik nu fluister, bid of schreeuw
Alleen is hier pas echt alleen
De leegte van de horizon,
Slechts de golven om me heen

Ik weet niet waar het water stopt
En waar de lucht begint
De kleuren smelten samen
Mijn blik wazig in de wind

En met de zon daalt het besef
Het leven is als een oceaan
Golven en storm zijn relatief
Als je op het strand blijft staan

Ik weet niet waar het heden stopt
En de toekomst beginnen gaat
Zelfs als alles anders wordt
Is dat vaak te weinig, te laat

Maar als de zon haar licht onttrekt
Aan de branding van mijn bestaan
Verlicht ineens van achter mij
Het schijnsel van de maan

Zo leert een lege horizon dat
De hemel de verste zee verlicht
Zelfs in het donker van de nacht
Biedt U mij helder zicht
Inspired by Psalm 139:7-10
Jou woorde is ń vlak graf
Wat doodluiters
Op my pad gevly lê
En wag en lê en lag.

Ek wat onder daglig dommel
, verlore in die uitspansel
Wat uit jou hoop lumier,
Val vinnig vir jou vangwip.
Verval in die verkeerde tydstip.

Thenatos, finato , finaal.
Jy wou nog altyd agter
Jou swart kuil wegkwyn,
En die waarheid en seerkry
En skande ontduik.
Bely jy jou donker aan my?

Ag timmer tog jou naam
In my steun en vergeet nie
Jou pedantriese woorde nie.
*** anders dan nou sal ek
Met engelstem die
Uitloop besing van pederastie.

Onthou my vir my
Donquichoterie,
Want jy is nie regtig
Lief vir my nie.
AW Apr 2015
Als een zoeklicht, opgericht
Naar een hemel vol sterren
Kruist ze lichtstralen, verhalen
En schiet verder in de nacht
Voor één moment, onbekend
Voor de lege eenzaamheid
Dan weer eindeloos, zwart

Een knipperlichtrelatie
Met de glinsterende maan
Stralend middelpunt
Van de nacht die zij zelf
Slechts bliksemsnel verlichten mag

Zij, kortstondig als de dag
En voor de maan niet anders
Dan de sterren
Die hij lichtjaren eerder
Al doven zag

De afstand onoverbrugbaar
Tussen haar en het donkerste licht
Vindt ze zichzelf
In het laatste kwartier
Terug aan de kust

De enige plek waar zijn vingers haar beroeren
Waar zijn passie in de golven
Haar op haar knieën dwingt
Waar de zwarte eenzaamheid
Haar niet langer van hem *******br>Daar waar de maan
Het tij steeds weer keert
Ons gaan weer oor die
Alfabet , numeries , strategies
Ń sikliese seerkry storie.
Dieselfde -tagoniste herhaal
En haal mekaar aan , produkte
Van verandering , ja altyd
Anders. Maar so vervlaks
Eenders soos kop teen-
Kop in een mus.

Herhaal die verhaal my
beursie Is lig en
die lig is te skerp en
Die lug is te droog

, maar ek kla nie
Ek vra nie vra nie.
My hart weet hy begeer
Net. Nie vir A nie
Nie vir F nie
Nie vir
my nie.

Wat jy kort is-
Nie altyd wat jy kry nie.

En wat ek kry...
Is verseker nie
Jy nie.
Siska Gregory Dec 2017
So ver ek loop ruik ek die droogte, die son se gebak, maar ja  ek loop met gemak, al vinniger en vinniger die pad langs.
My droom het waar geword om n ver pad langs te stap en te gesels, met wie anders as met myself, die wind, die vertes en die mindere gebergtes.
Die wind waai om my heen, dit kreun en steun, maar dit leen my n tyd vir alleen wees in my gedagtes, ag daar is net geen klagtes.
Soos ek stap lag ek klip hard want my hart voel so vry, so vry soos die wind wat my verby kry.
Dan haal ek die wind weer in en sing n lied van blydskap teenoor my Heer, my dapper Held en stap Maat.
Soos die dae verby gaan en die vertes nader kom, verstom ek my aan my hart se gejubel van blydskap en geluk.
My hart is vry so ver soos die oog kan sien, ek loop in vreugde en gemak, dag na dag  in n natuur so hard maar tog so sag.
My hart smag na my liefde, die maat van my lewe, so ewe te vroeg weg gevat, maar stap, stap hy saam en ons hou net aan en aan tot ons weer by mekaar gaan staan in n veld van omhelsing en blye verwelkoming, hand aan hand net aan die Anderkant.
Ja my hart is vry so ver soos die oog kan bedui.....
2017-11-08
Aan my liewe moeder wat n pad gestap het, hare drome waar geword het. Ek is baie lief vir mamma
Jann Oct 2018
Wir finden und verlieren uns im Moment,
Im letzten Atemzug den wir uns gemeinsam teilen
Um uns herum fängt es an zu regnen,
Es scheint, als ob die Welt wüsste wie
es in unserem Inneren aussieht.

Der kurze Augenblick zwischen Sonne und Regen,
Der kurze Moment zwischen Freude und Traurigkeit.
Es kommt und geht, das Glück zwischen zwei Menschen

Was für ein trauriger Moment, du sagtest mir wir sollen uns nichtmehr sehen
Dein letztes Bild verblasst im Tageslicht,
Zeit heilt was sie kann, doch nichts ist für immer
Und man sagt , es wird schon wieder,
Doch nichts wird wie es einst war

Die Einsamkeit von gestern nimmt mich wieder in den Arm,
Fühlt sich an wie jeder Tag,
In Gedanken bei dir, irgendwo anders
An einem Ort wo es egal ist, verloren zu sein

Es wird immer vergehen, und nie so bleiben
kommt mir vor wie damals,
Damals auf dem Balkon also du die Sterne gezählt hast

— The End —