Μέσα σε όνειρα και σε εφιάλτες
Τόσες ευκαιρίες και πρόσωπα σβησμένα
Βήματα που έγιναν με βάρος και με τόλμη
Και τελικά πήγαν χαμένα

Μέσα στη ζούγκλα ένα άγριο ζώο
Που δε ζητάει ποτέ αυτό που θέλει
Βρες το κάτω από το δέρμα
Σκάψε εντός, κοίτα στον καθρέφτη

Είναι ένα παζλ που του λείπουν κομμάτια
Είναι ένα αίνιγμα που του λείπουν στοιχεία
Μια πόλη στον θόρυβο πνιγμένη
Και ποιος ο λόγος μου να μείνω;

Όπου κι αν δείχνουν τα σημάδια
Όποια κατεύθυνση κι αν δίνουν
Εκείνη─      μισεί εμένα
Και εγώ─    νιώθω το ίδιο

Most women
Want to stab me in the back
But she didn't
She was just confused
The moment she held the knife
The world went quiet
Her heart throbbed a little
Better to take the pain
Than to take a life
Right?

The world spins
or I'm the one getting dizzy
It seems
people prefer things
getting worse than staying the same

And the fever of
how funny our situation can get
is trending

And what's with being able to talk to you
when you're unavailable?
Magic I wasn't born into but grew up with
Instantly sending my feelings
without facing you


That makes it easier to do
but also harder to own it

Hard to picture my love
traveling around the orbit


And when the world spins I can look up my symptoms
And hope my words reached
and you deciphered my riddles

I wonder,
wander,
falter.

Back — forth.

Now I’m
backed in the corner.
Silence is comfortable
to move in.

For the fourth time?

Back — forth.

Running,
cowering,
to cover my back.

But love seems to burst
forth from my gut.

Back — forth.

Singing,
humming—
it’s quiet.

But it’s sweet,
and now you’re back.

And I can’t seem
to bring the strength forth.

Back — forth.