🙏GURUS

G... Gifts of understanding n knowledge, grants us our Gurus

U... Universe entire, teaches us varied things, in so many different ways

R... Religion, humanity, spirituality, very many different faculties they teach

U... You, O Gurus, are a boon to humanity. Grateful n thankful we are, unto you all.

Armin Dutia Motashaw

Sam Bahadur,
The bravest of brave... You will always live in our memory n our heart...

Of the Indian Armed Forces,
You are n shall continue to remain, an integral part.

Armin Dutia Motashaw

ओ विधाता,

हे भगवान, या  अल्लाह, ओ खुदा, पूरे जग के, इस  श्रृष्टि के मालिक, जो भी हो तेरा नाम

बिनती है, याचना है तुझसे दाता, बस करना तू इंसानियत के नाते, हमारा यह छोटा सा काम;

हाये रे किस्मत,किसे सुनाएं, कहां जाके सुनाए, हम इस टूटे हुए दिल के दुखड़े;

मंत्रीयो ने, तंत्रीओ ने, मौलवी, पंडितों ने, कर दिए है इंसानियत के छोटे छोटे टुकड़े ।

जल जाता है दिल, उदास हो जाती है आत्मा, जब देखती हूं, आम लोगोके रोते हुए मुखड़े ।

Armin Dutia Motashaw

🫢

नकाब

बच्चपनमे,सरकस में हमने देखा ही है, जोकरों को; लगाते है वो ढ़ेर सारे नकाब ।

और बच्चों को उनकी करामात प्रदशित कर के, उत्पन करते हैं उनमें अनगिनत ख्वाब ।

पर हमारे निजी जीवन में भी, हमारे असली चेहरे पर होते है, दो या तीन नकाब ।

असली चेहरा हमारा, हम छुपा के रखते है, पर दिख जाती है कभी कभार, हमारी असली झलक !

बाहरवाले देखते है हमारा नकाब, जो पहनके, उन्हे हम दिखाना चाहते है, एक जूठी झलक।

इंसान कितने भी चेहरे  मोहरे बदले; सच्चाई देख सकता है हमारा रब, क्योंकि विशाल है फलक।

लाख छुपाएं हम अपनी असलियत, वो तो देख ही लेता है, भांप ही लेता है हमारी असलियत।

पर्दा कितना भी कीमती और हसीन क्यों न हो, पर रबकी आंखे है तीक्ष्ण, देख लेती है हर किसी की असलियत ।

तो फिर हम इंसान, क्यों पहनते है यह नकाब? शायद दूसरों को पता नहीं चल सके हमारी असलियत ।

Armin Dutia Motashaw

🙏
OUR LIFE, A RIVULET

Our life is like a rivulet; going through a constant change; dashing alone, through paths difficult n rough

Picking up many relationships on the way, some good, some bad, some mild, some angry n gruff

Needs a rivulet to turn into a  river; n then to reach her destination final, to the Sea  so mighty, really huge !

Rest she just cannot, it's a winding journey, meandering, but there is no going back, no refuge !

A bumpy jumpy childhood, followed by a carefree or stressful youth; then perhaps it flows smoothly for a while;

She sometimes gets a chance to happy be; to gracefully flow; and at life, satisfactorily smile

Then again as youth recedes,  relatives also part, into many factions at the delta, she is now broken !

These parts big and small, all into the mighty ocean submerge; it is now that a rivulet, that has turned into a river is, finally unified, in Heaven awoken.

Armin Dutia Motashaw

😡

અગ્નિ વર્ષા

માનવની મૂર્ખતાને લીધે, આગ વરસાવી રહ્યું છે ગગન

પોતાના સ્વાર્થ માટે, લોભ, લાલચ માટે, એને ઉજાડ્યું આ સોહામણું ચમન


મૂર્ખ માનવે જો સાચવી હતે લીલોતરી, તો એને આજે દઝાડતે નહીં, આં અગન

શા કાજ, આટલું સ્વાર્થી અને ચંચળ બનાવ્યું છે ઓ દાતા તેં, આં માનવ મન ?

પોતાનો ફાયદો થાય જ્યાં, ત્યાં માનવ ભૂલી જાય છે, ધરતીને સાચવવાનું, તને દીધેલું વચન

પણ ભગવંત, દાઝે છે ગરીબના પગો, એને તો આપજે થોડી ઠંડક, ભલે હોય એ ક્ષણ બે  ક્ષણ !

અમને આપજે સદ બુદ્ધિ, વાવીએ ઝાડો અસંખ્ય; કોઈ એક વાવે, તો કોઈ ડઝન બે ડઝન.

Armin Dutia Motashaw

🫢

વિધવા

લીલી છમ ચુંન્ડી મારી ફાડીને ચિરી નાખી, જેના ઉપર હતા રંગ બે રંગી પુષ્પો અનેક

શણગારો મારા કાઢી નાખી, બોડી બામની જેવી કરી નાખી, કાપી નાખી બાહ મારી એકે એક

વેરણ છેરણ થઈ ગયું બધું, વિરાન કરી નાખ્યું જીવન હર્યું ભર્યું , સાંભળીયા નહીં મારા ચિત્કાર

હવે બચી છે કેવળ છબી પહેલાની, બનાવી હતી એને પ્રેમથી; હતો કોઈ મારો સાચો એ કલાકાર

આજે જ્યાં ઘિંચ વણ હતું, ત્યાં છે રેતીના રણ, ફળ, ફૂલ, પંખેરુંને પણ કરિયા માનવીએ બેઘર

એક નવોઢાને બનાવી દીધી માનવીઓએ મળીને, એક રસ હિન વિધવા, મારી ખંજર

Deforested land looks barren like a widow, sans colour n jewellery.

Armin Dutia Motashaw