Natapos na uli ang ulap na makulimlim
Nariyan na ang init kasunod ay magandang takipsilim

Nagbabagang araw na pumaparoon na sa kanyang pagtago
Ang ganda ng iyong ilaw ay pagmamasdan ko

Ang pagtuyot ng dilang hindi makapagsabi ng ninanais
Saradong bibig sa maghapon habang ang tulala nama'y mga mata

Hawak ang hiram na pagasang kay nipis
Walang nang gustong bumuhay sa natutulog na diwa

Tahimik na nakikipagusap sa sarili
Ngayon lang nagawa marahil sa reyalidad ay takot

Magbulaybulay na walang kasama
Taon ring iniwasan bago tinanggap ang tunay na sagot

Siguro ay una pa lamang ay alam na talaga ang nilalaman ng puso

Pinipilit lang sa pagtanggi at pagisip upang hindi magsisi at makasiguro

Ngiting 'di pawawari kung para ba akin
Titig ng mga mata ay kunwari ay tinitipid
Siguro'y Diyos ay nakikinig na sa mga dalangin
Malapit na ang pagdating ng kasiyahang hinahatid

Napakalapit ng landas natatahakin
Ngunit napakahirap rin gawin
Ang premyo ay ang malaman ang sagot
Kapalit ay ang paglakad sa isang sigalot

Bago sana sumapit uli ang malamig kong umaga,
Aking asam ay 'yong pagdalaw sa aking panaginip
At hindi na humihiwalay ang iyong alaala,
Makulong hanggang matauhan ang pagiisip

Ang pagpawi nito sa aking nalilitong kamalayan,
Mistulang haplos sa aking napapagod na katawan
Bago pa ako uli lamunin ng sangkawalan
Mamamahinga na may saya, ang lahat ng sakit ay naibsan

Tanghali na, mulat ang araw at ang paligid ay makulay
Walang ibang makita ang mga matang mapungay
Huli na ang lahat para magtanto,
Hindi rin naman ako nararapat para sa'yo.

Muling pagtibok ng tigang na puso
Namasdan sa mga bilang na segundo
Tagos hanggang sa ikalawang pagkatao
Nang masilayan ang ganda ng isang mapagtago

Naiwan sa panaginip ang kamusmusan

Scrounging every bit of attention
Every little glance keeps her full
She wants the whole world to watch
But her soul, still unnoticed

Still searching for something she don't know, or maybe she refuses to,
Living in denial.

Too young for this,
Too young to be thinking about fate.
Innocence and wisdom couldn't just co-exist,
Life is tougher,
Life's tougher than she'll ever be.

Mata **** puno ng galit,
Hindi alam kung nakatingin ba sa iba o nakapikit?
Na sakin ay humahalinang  mapapangakit
Lagkit ng tingin sa aking damdamin ang kapit

Sa mundo **** mapangpalit
Ang tadhana mismo ang manguukit
Kaya nawa'y magbigay ka pa ng saglit
Kahit na ito sa iyo ay pilit

Pinakahihintay ang pagdating
Nagtagal na nga sa dilim
Mistulang sa kanila ay iyong inilihim
Ang iyong pagsibol sa takipsilim

Sa mainit na hininga humihingi ng simpleng pakiusap
Na ang kamusmusan ay manatili sa iyong hinaharap
Ngunit sa dinidinig palamang, sila na ay hirap
Sa mundo mo ay umaalis na ang ulap

Bilanggo, nagiipon ng problema
Naubos sakin ang iyo sanang antukin na maghapon
Sa lait ng tadhana mukha'y hindi na maipipinta
Kung puwede lamang ito ay itatago nalang sa baon.

Laging talo, lagi nalang kasing kalaban ang isipan
Ang mga bagay na gusto ay hindi parin nalalaman
Sa buhay, napakahirap ang walang pangarap
Sa buhay, mahirap ang walang makausap.

Pati siguro multo ay papatusin
Pambawas lang ng iisipin,
Para lang may makasama
Di na takot, nasanay na ata sa kaba.

Sa unti-unting kong tanong sa puso at sarili,
Na saan nga bang pasya ako nagkamali?