U noći čujem
vjetar što njiše grane,
mrsi kosu,
povija sjenke da plešu
svoju tihu igru.

Uzvici moji
utihnuli su na tren,
kao da sam daleka
i od sebe
i od svijeta.

U srcu tame
rađa se spokoj,
nježan i tih,
kao da me nebo
u svom beskraju
uzima pod okrilje.