Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Kayla universe Apr 2020
My pain is trending on Twitter.

It went viral and I guess they loved the bitterness of my words.

If only they knew where it came from...  

My pain is trending on Twitter.

I cried and cried so many nights and they all replied with a like.

My pain is trending on Twitter.
I don’t get much sleep because lately, I’ve been really sad so I write to feel a little better and I hope these poems help you deal with whatever you’re going through. ❤️❤️
IMCQ Apr 2020
My skin contains your every utterance.
Your malcontent,
Your affronts.
My failures.

It's a love so bitter.
I'm weak to it.
The scent,
It lingers.

I bleed through the bandages.
My hands,
Impossible to grasp.
You let me fall.

We hurt together.
Harmonious are the cries and whimpers.
While you tear yourself apart,
I pour myself into you.
Love is the problem and solution.  The journey and the reward.  Never give up.
Matt Apr 2020
A sleepless night as I lie awake
Searching vastly for a reason
Murmur of a distant memory
Incoming yet another season.

A meal shared with a smile
Welcoming touch, it didn’t last
Jealousy kept close but far from denial
Left with nothing but the past

Vulnerabilities, anxiety, pain
Sharing a variety of emotions
Experiences, past lovers, promises made in vain
Little did I know I’d never see her again

Miscalculating an ardent lover
Simultaneously a sociopathic
Materialistic, manipulative
Herself above another

My interest sufficed
Despite no good things to gain
She had me bested
I could no longer be the same

Misty eyes while typing on a blurry screen
Willpower gained to sever the connection
Letting her go in a painful scene
A bittersweet goodbye
One more step in the right direction.
Hey guys, I’m still having a bad time with love. But thank you all for reading. For those that I follow, please don’t stop writing. You’re an inspiration.
Tocz Laurenio Feb 2020
dilaw na dyaket ang suot mo noon
habang ako ay nananahimik
hindi makaimik
at pinagmamasdan ang bawat sinag ng dapithapon
na sinasala ng kinulayang bintana
kung saan ay sa aking mga mata na ngayon lamang nakakita ng ganda ay biglang napatunganga

dilaw na dyaket ang suot mo noon
at ang unang naitala
sa listahan ng mga napuna ng aking mga mata at biglang napatunganga na nga

nang dahil sa bawat tupi ng manggas
at bawat kusot ng bulsa ng dilaw na dyaket **** naisipang ipakita sa silid ng mga kaluluwa

mga kaluluwang akala ko ay mabibigyan kong buong pansin ngunit heto, napatitig na rin

ako'y napatitig na rin

napatitig sa dilaw na dyaket mo
at hindi ko mawari kung paano
pero ang dilaw na dyaket **** nakabalabal sa iyong kay liit na katawan ay humihila pababa sa iyong mga balikat
nakakibit
hindi man lang kayang mapaakyat ang iyong pagpapakalálo
napapaliit
ang tikas ng iyong pagkatao

hindi ko rin mawari kung paano
pero ang dilaw na dyaket mo ay para bang napabalabal na rin sa akin
at mula noon, ang bawat tupi ng manggas at bawat kusot ng bulsa ng aking puso ay handa nang aminin na ikaw ay naging isang

anghel

ang dilaw na dyaket mo ay naging iyong halo
at ang bawat tupi ng manggas at bawat kusot ng bulsa nito ay naging mga pakpak mo at ikaw ay naging isang

anghel

ika'y naging
anghel sa aking isipan
marikit na imahe sa aking kaloob-looban
munting sigaw sa buong kalawakan
o, munting anghel ko, nais ko na sanang isigaw:
nakikita mo ba?
nakikita mo ba kung paano kita nakikita?
nakikita mo ba kung paano kita sinasamba?
nakikita mo ba kung paano kita sinisinta?

oo, sinisinta, dahil
munting anghel ko, o, mahal kita
mahal kita, o, munting anghel ko

mahal kita
at ang bawat tupi ng manggas at bawat kusot ng bulsa ng iyong pagkatao
mahal kita
at ayaw kong manatili ka lamang sa isipan ko
mahal kita
at nais kong ako ang magpabalabal sa iyong puso
at nais kong ako ay maging iyo

at nais kong mahalin mo rin ako

ngunit, o, munting anghel ko, natakot ako
natakot ako na
kung ilalahad ko ang lahat ng mga ligaw na alaala ko sa iyo
ay huhusgahan mo ako
kung hayaan kong buksan mo ang aking mga pinto
ay matatakot ka nang makita mo ang nilalaman nito
kung ipakita ko sa iyo ang lahat ng mga tupi ng manggas at mga kusot ng bulsa ng aking puso
ay magugulat ka at lilisanin mo ako

kaya heto, ang munting anghel ko ay nanatili sa isipan lamang
ang marikit na imahe ko ay nanirahan sa kaloob-looban lamang

ang munting sigaw ko ay naging bulong lamang
isang bulong na nagsasabing:
o, munting anghel ko, mahal kita,
o, munting anghel ko, pangarap kita,
ngunit, o, munting anghel ko, natatakot akong sa piling mo'y ako'y madulas
at tuluyang mawala ka.

maroon na dyaket ang suot mo kanina
noong ako ay naarawan ng sikat ng umaga
at ng tawa ng ilang mga kahalubilo't kasama
at naroon sa gitna ng aking sariling mga tawa ay nakita kita
ngunit may kasamang iba

at siya'y ika'y inakbayan
at ika'y siya'y nginitian
at ako'y napaisip nang biglaan
kayo ba?
kayo ba?
kayo ba?

napakwento ang kaibigan ko:
alam mo ba,
ganun na nga
sila na
magdadalawang-linggo na.

hindi naman sa nasaktan ako
pero parang ganoon na nga.

hindi naman sa napatigil bigla ang tibok ng puso ko
pero parang ganoon na nga.

hindi naman sa nadurog ako nang mapansin ko na ang sukat ng maroon na dyaket mo ay mas sakto sa iyo at hindi niya nahihila pababa ang iyong buong pagkatao at siguro ito ay dahil siya ang kasama mo at hindi ako kaya para bang siya na ang nakabalabal sa iyong puso at ang bawat tupi ng manggas at bawat kusot ng bulsa ng kaniyang puso ay napaibig na sa iyo—

pero parang ganoon na nga.

ganoon na nga
dahil kayo na nga

kayo na
kayo na
kayo na.

ganoon na nga
dahil siya ang kasama mo

hindi ako
hindi ako
hindi ako.

siguro kung hindi ako natakot

siguro kung hindi ako natakot na ilahad ang lahat ng mga ligaw na alaala ko sa iyo
ay hindi ka na mananatili lamang sa isipan ko

siguro kung hindi ako natakot na hayaang buksan mo ang aking mga pinto
ay mapapabalabal ko na ang iyong puso

siguro kung hindi ako natakot na ipakita ang lahat ng mga tupi ng manggas at mga kusot ng bulsa ng aking puso
ay ako na'y magiging iyo

siguro kung hindi ako natakot na madulas sa piling mo
ay mamahalin mo na rin ako

ngunit ayan na nga, o, munting anghel ko, natakot ako
at ayan na nga, o, munting anghel ko,
lahat ng ito ay hindi ko na nasabi sa iyo
at ayan na nga, o, munting anghel ko,

baka tuluyan nang mawala ang dilaw na dyaket mo sa buhay ko

maroon na dyaket na ang suot mo
ngunit ang dilaw na dyaket mo pa rin ang nakatatak sa isipan ko
at ang bawat tupi ng manggas at bawat kusot ng bulsa ng dilaw na dyaket mo ay nakabalabal pa rin sa aking puso

aking puso na nadurog, at patuloy na nadudurog hanggang ngayon
nang dahil sa dilaw na dyaket na suot mo noon

dahil sa dilaw na dyaket na suot na ng iba ngayon
Filipino translation: "Yellow Jacket". A Filipino spoken word poem.
Michael R Burch Apr 2020
Nature, The Leveler: a Coronavirus Poem
by Michael R. Burch

The nature of Nature
is bitter survival
from Winter’s bleak fury
till Spring’s brief revival.

The weak implore Fate;
bold men ravish, dishevel her ...
till both are cut down
by mere ticks of the Leveler.

Keywords/Tags: nature, survival, bitter, coronavirus, plague, winter, spring, fate, weak, bold, time, clock, tick, ticks, levels, leveler, Apocalypse, Armageddon
Kevin Jan 2019
When you gaze upon me,
Tell me what you see?
Squinted eyes and crooked smile,
Or buried misery?
I hide these wounds,
I hide them well,
They seeth beneath,
And burn like hell,
Don't pry that door,
Nor turn that handle,
Peak not in windows,
My life in shambles,
My hate is boiling,
The kettles black,
I'm ****** again,
and can't hold back!

Alas, I'm free of your ****** cage,
And now you too shall share my rage,
You can't control me, little boy,
The spread of misery does bring me joy,
I take the things you claim to cherish,
And twist them til they seem nightmarish,
You asked me once, what do I feel?
It's ,
Taste that coldness you're turning numb,
No wait, the suffering has just begun!
You shall not quit, you spineless wretch,
I throw out anguish for you to fetch,
You chase it down and pounce upon,
Now bring back what I have thrown,
Your teeth sunk deep into this bone,
This bone of hate, filth, and decay,
Now it is your turn to slay.
And breathe... breathe...

I smell it on you, like perfume,
This scent of hatred that you exhume,
It's curled and wicked, it permeates,
This rage, it smolders and conflagrates,
Flesh curled from bone, seared away,
Lash with tongue, til hearts are flayed,
Wound and strike and desiccate,
Released from chest is all my hate!
Eyes roll back, this ecstasy,
My soul, now cleansed, is now set free,
My words and hate I must now sheath,
Beware, my friends, what lurks beneath.
Dez Apr 2020
Sin has a lovely face
but a bitter taste
Touch her you can
But you never know where you will land
Mystic Ink Plus Oct 2020
And
When asked
What was the harsh thing you ever said?

For that
Bip
Bip
Bip
He/She replied
Genre: Humor
Theme: Did you listen?
Note: Then you may have understood.
Ash C Apr 2020
Why
Sometimes I can't pick apart why
Why I choke on the bitterness of my own hurtful words
I want not to see you, but I can't imagine life without you
Why when you enter, my being goes rigid
Like a wooden board that won't snap, but will hurt when tempted
Both you and the board
misakamikoto Apr 2020
timpla ng kape
mas gusto ko'ng matamis
sayo'y mapait
Next page