Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member

Members

The Sick Red Carnation
27/F/Iran    Maybe it's bad that My mother's pussy Gave birth to the sick mind https://soundcloud.app.goo.gl/k3o8k 💮🌿 My Insta : @yasaman.johari💮 2 December 1996
Cadence Musick
Young girl, old heart. A melancholy mix in a world such as this.

Poems

Francie Lynch Jan 2018
These verses filled the void;
Contributions from 'round the world;
From men and women, young and old;
Creating something out of nothing.
A prosaic mosaic, a collaboration,
From HP poets, a celebration.

A blank line
Awaits my thoughts
A blank line
It’s an invitation
A blank line
Patiently empty
A blank line
It calls on creativity
A blank line
[sic writerunblocked]

To comment on this I cannot resist
The daily poem takes a new twist
At the top slot a poem that's not
A poem that doesn't exist
[sic. Martin]

For the life of me -
I cannot think the words -
refilling blanks, and slots -
not coming across, absurd -
at least, not in, so many, words
[sic Temporal Fugue]

Farts are nothing,
but previews for ****,
just like most
Movie
trailers
at
the
theatre.
[sic Hasani]

Please fill in is the Story of My Life The Invisible lines the Unseen pain I walk among the crowds but I am not there all they see is a shell when the truth of myself is withdrawn deep inside lost between the invisible lines [sic James M. Vines]

When at 12 midnight
And my heart beats a certain pace
I finally turn off the lights
As tears stream down my face
[sic jace]

the vacuum
Empty yourself of
From...
What u retain
What u contain
What u detain
What u abstain

Draw the lines of...
Your Boundary
Your territory
Your trajectory
Your sanctuary

You....
Draw your lines of action
Define your confinement
Create your vaccum

And now....
The love flows in
The bliss moves in
The happiness gushes in
[Jugnu-the-firefly]

THESE underscores from a your keyboard--
Bored-as-hell I can see
The creative act has been forced-in
This outsourced work, taking our
Outsourced words, during work-hours
[sic Sean Murray]

Lines
Lines Blank call
like void of creation to birth.
They grab my attention
luring poet mind
to commence firing away.
It fires in blasts of gratitude,
jarring empty spaces of thoughts
Phases that have no connections
until pen touches paper
or fingers touch keyboard.
Until I shout out to another writer
named Francie who inspired
to fill the void.
[sic Star BG]

i would have described my frustrations
what i expect from u
but i decide to keep my lips shut
its not what it seems
sometimes my lips cant depict my problems........
[sic Gucco]

It's a new year, yet are we, new people
although many others have been extinguished,
my star still shines and twinkles (although not as valiantly)
and so does yours
and I pray that it may twinkle,
for the longest time indeed.
[sic sincere humble cowardly Song]

Words can be over-rated,
its the blank page that often inspires,
images tumbling over themselves,
waiting to be scribed by word-squires.
[sic Pagan Paul]

Like this goose of a poem I'm holdin'
The deliberate silence of this is golden

Now don't be cheap
and don't be crass

hold your words until the last
without donkey ears your still being an a...
[sic Green Trees]

The symmetry of her eyes collapsed into the void............
....sixteen teardrops spilled on the morning sky............
............Colorless and absurd............................
............the sunrise misplaces past happiness............
Future was you
[sic Kyte]

Your poem is good but mine is better
You should feel the poem, writing doesn't matter
[sic Daman Singh]

I do nothing
Others do it for me
[sic Dennis Faulk]

To all the confusing things that roam my head and heart that I cannot read what it’s actually telling me. [sic Sara]

The eyes sees genuineness that mind yearns
The heart feels what it needs to learn,
Yet all is but God's ultimate plan!
Life amidst it's hustsles goes on and on.
[sic Saumya]

Broken Chains
Free me,break these chains of *******
Chains that bound and confine me to rules
Shackles that control me against my will
Fetters that make me submit to emotions
Irons that make me less humane,free me
Till all that's left are broken chains.
[sic Abi]

Feelings so fierce as they swarm inside
No escape as theyey spin and spin
I try to open a door
To let them out
At last, the page is blank
[sic Lin]

light for sure
shy of ardor
less is more
why try harder?
[Ian Woods]

And thus the blankness left,
And the void was filled.
Just in case you don't know what "sic" means, it's just a short way of saying I've copied and pasted exactly what was added in the comments section of the original, "The Invisible Poem: Blank Verse."
Special thanks to all the above contributors. I apologize for not asking permission to repost your verses. Any poet wishing me to delete his or her contribution can contact me to do so. But why?
Mark Addison May 2016
After taking a gulp of water, M. opens a new Word document, inhaling deeply. He begins to write a sort of Introduction or Author’s Note:

‘This is to be my first real poem. No *******, cheesy rhyming or painfully forced verbiage. I am now only a seeker of truth…’

M., having just crushed two Focalin pressed pills, rolls a five-dollar bill and proceeds to insufflate, pausing momentarily when the line is halfway finished; he exhales before immediately finishing it off. His sinus burns fiercely. There is something masochistic about his preferred method of ingestion w/r/t pills. And but with a sudden albeit expected (in fact, M. was utterly beholden to it) rush of vitality, M. spends the next ten minutes finishing his half-page poetic manifesto [sic] (which term he actually wrote as a heading. “Poetic Manifesto”, that is), before beginning what he considers to be the first stanza. He likes that the location of the beginning of his poem is ambiguous. And so he begins thusly, consciously avoiding conventional rhyme scheme, instead opting for what he considers to be abstract.

‘My first poem, ostensibly an attempt at catharsis, was in fact a failed expression of my latent desire to be accepted. For today it’s a poem and last week a novel; tomorrow I’ll ferociously ******* some fashionably obscure, formidably pretentious prose [sic]. Consuming all but absorbing nothing…’

If he is to discover vicious truths [sic] in his writing, he cannot hold anything back. He thinks of a double-entendre using the word ‘blunt’, but decides not to employ it. Perhaps yesterday. Suddenly, M. begins to ruminate on his poem from the day before, which had earned him the opposite of acclaim from his peers. He must simply do the opposite of what he had done before! When he resumes writing, M. eventually begins to subconsciously fall back into the 12-syllable AABB rhyme scheme of his yesterday’s poem.

‘…Perhaps the following phase will stick for more than a wretched week.
Why have I wasted words on wan, vapid, wheezing lines
Of sickeningly phony, sophomoric, pseudo-sentimental ****?
Surely you see the salient theme,
That from which I hide,
Refusing to acknowledge life’s flaccid, tan **** as it floats in front of me,
Beckoning me forth,
A one-eyed, furiously fetid viper...’

M. chortles at his alliterative stanza’s ending. ‘This is how I write,’ he mutters to himself, maintaining a straight face. He writes without pause for nearly an hour. He is pleased.

‘…A generalist—that’s what I tell myself I am,
Because simply knowing a few facts,
Even for forty or fifty fields,
Is surely worthy of that
Respect which is given to those men and women
Who earn it by grinding away
At that which determine the sycophant vermin
Is worthy of lifting a lash…’

Hours pass. The poem approaches two thousand words in length. After taking a truncated cigarette break (the break, not the cigarette, was truncated), M. continues where he left off.*

‘…Believe you not for a second the frost-bitten-phallus,
That Freudian façade [sic],
The false faces I display to fake friends
Whose frequent fornication
Fills my mind with fossilized fleas,
******-spiritual formication [sic]
For which there’s no vaccine…

…Once I’ve come down from the mountainous apogee atop which I sit,
Calmly surveying the ever-receding landscape through the lens of fleeting euphoria
Which, fading faster always, gives way to—no, I will not say it—I refuse to legitimate her lies.
As I descend with increasing speed,
specters of judgment torment me into insanity…
    
B  r  e
a   t  h
     e  ;

...this feeling I simply cannot bear—
their sirens threaten to burst my eardrums.
Although it’s undoubtedly pathetic,
I can no longer lie to myself;
I desire the approval
of those specters
who haunt
m-
e
...’

M. begins to hyperventilate, panicking at his embarrassment at publishing such a bad poem the day before. He grasps his heart, which is beating out of his chest. The fear of cardiac arrest simply increases his anxiety. Laying down on the ****-carpeted floor, M. attempts to meditate, imagining this to be how it might feel to do TM on *******. Minutes then an hour pass.
Suddenly, a much-welcomed epiphany presents itself to M.; as if it fluttered through his window and hovered, eerily still in the way that only hummingbirds can be, just in front of his face. So obvious does it seem (the epiphany) that he begins to laugh maniacally in the pitch of a female voice either pre-pubescent or near-dead; a kind of


YEE!    

YEE!      

YEE!    

HEEEE!

HE!

HEE!                      

HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!


sound.
After minutes of uncontrollable mirth, M. holds his abdomen and makes the lugubrious [sic], delirious noises of tired suffering. After a few more YEE’s and HEEEE’s escape, he begins to regain control, trying not to focus on what he’d realized w/r/t futility as it relates to shame, but certainly ensuring that he won’t forget. M. sits in his chair with a old-man grunt, the sort of noise over which wives divorce their husbands.
He sips water.
M. opens a new document and begins to type:


For what do we write, we talentless wretches?
To publish some
gooey garbage
in hopes
that some fleet of demonic tween-age sociopaths
adopts our work as part of the canon of cuntiness?  

Not we, the veritable “un-poets”,
Our haphazardly-conceived writing stinks,
No, it reeks of fetid, smegmatic phalluses;
Of a ****** of maniacal madmen,
Blue-balled after an abysmal night/morning
Tossing crumpled ***** of money
At Patti’s plump-lipped, positively putrid-looking

&&&&               *****               &&&&

In an I-95 truck stop;
“Taste **** and *****
At Trucker Tom’s ***** Taphouse
                                        Where friends meet
                                            and literally throw money
                                              into syphilitic snatches.”

We write for the duty of identity,
We who might be found with a serious face on,
Writing rhyming, rhythmic,
quasi-**** lines of lead-heavy, snobbish lifeforce-larcen.
The sort of **** that keeps you from getting up in the morning.

But of course we are writers, as sure as the sea
Is blue, the day is long, who daresay that I am wrong?
And he who
doth [sic] dare,
I point to that long
******* I posted
ere the day began.
There lies his evidence though it belongs in the can.
Sometimes when you get drunk and write you're able to reach levels of truth and realness that are elusive to the sober mind. This was obviously not one of those times, but I think the result is sort of interesting. The poem sort of depended on a weird format which is not possible on HelloPoetry, but it was intended to have the same effect as the 'B  r   e
           a  t
           h  e   '
or whatever in the middle.
Andrew T Hannah Apr 2014
Praeludium in via ...

Vidi heri mane quando ridebam coloribus egregiis,
Eradere auro , trans tabula caeli , tentorium ...
Excelsus super omnes montes mundi mole fratres
Nimborum desertum , ubi non sit humana exsuscitatur .
Et non vidi nobili altitudo futura ...
Bonitas terribilis Vidi , *** indomitus.
Et peregrinare in ea carne existimarem Semel tamen divina ,
Nunc datum est scire , et non confundamur ab eo opus .
Ambulavitque *** Deo, quod nunc facio , et passus est ... accentus
Proditio amor et passionibus , quamvis non recipiat ecclesia ,
Divinitatis naturam , ne occulta omnia confitentur ?
Audis tu solus in universo ab duces ineptum
Ipsos victu pascuntur finguntur mendacii .
Sed ambulavit in vobis, ex ea ipsa mundi redivivi ,
Proelia ante hos annos multos, in carne nostra, amissis vate sacro .
Nos sequi vestigia veterum monumentis, ut ostensum est ;
Quia ex nihilo nati sumus , et adhuc in filiis tuis, ac spatium vivendi ,
Latebunt , quo melius in manifesto , vultus ingenio tegmina.
Ego sum primus , et consilium ... Memini tamen alta urantur
Humanis uti licet , *** aliena michi negotium.
Lorem quid ad ignorantiam et extra ,
Quia vidisti me in tenebris, in ardentem rogum meum .
Si sustinuero , praeire , ubi angeli labuntur ...
Quis autem, si non satis est dedicata piget.
Irrisorie , quoniam ego scio quod salventur , et saepe etiam ,
Post tantum est **** , et sic esset forma in re firmatam ?
Imago Dei , huc ad nos omnes in sanguine ipsius ,
A primis ad ultima, ut alpha et omega, gladius acutus .

Prologus : ( Os meum labitur )

Puer fui servus ad aras tam sacras ,
Hymnis immaculatorum : et absque iniquitate .
Quod *** ipse portabat diadema thons nudus ...
Expositum Spiritus meus, qui intellexi gravitatem.
Quis credit sanctum profanae habitu virtutum
Et illi qui in eo sunt ut carnifices ovis ad occisionem ,
Innocentes cogit induere larvis ad porcellana et operuerunt capita sua ,
Et filii eorum diriperent pueritia , vinctus catenis rudis .
Sicut teenager : ambulans in naturis hominum omnium adprobante ,
Et egressus est a me omnes, qui violatores extiterunt in coinquinatione verebatur .
Angelo fidem reperto cecidi inveni sanctitati
Nomen meum in ea , et curet abluitur dubium inveni .
Venit ad nuptias, et omnes dedi uxorem proditione ,
In solutione huius coniunctionis nostrae et sine intervallo in solitudinem imposuit ?
Traiectus mortalis caro mea reliquit me solum in sanguinem ,
Cor ejus scissum est , absque omni cultu ex ordine funem .
Angelus autem meus et leniat iras mansit dolori
Mea lux, in vigiliis, in nigrum, quod est victa ,
Admonens quia carnis mortalitate ... maxime
Angelus vult me et tremor et durum accepimus.
Et ego factus sum quam ... traumas vitae ac lacrimis
Et dimisit , in specie quae sunt post , veluti a me plagas .
Nox deinde calor intensior saunas percipimus ...
Sicut est mihi in choro , relictum est , nisi ab illo esse extensum ,
Et invicem tradent , et mortalem , ut impunita essent, sed numquam mihi ...
Non tradent ; effundam spiritum meum , et non totum .
FYLACTERIUM creare ex omni me , et oculus innocens ...
Quod amari posco sum ​​ut carbo margarita alba et nigra ;

Section I : Sacrificium Doll

Part I : ( litus sanguinem )

Ne revoces me pupa enim priscis recesserunt cavernam
Sunt inanima appetant , non realis forma in utero ;
A puero bibere rubeam ore exploratores in vastissimam taberna ...
Dum nati psallens FARRATUS agros effusi .
Vadimus ad domum Dei , in plagis , in magna pecunia debetis ...
Hoc non est ad oras Nunc cruore manant strigitu rubra de memoria , polluetur .
Nulla est enim me primus ad ignitionem gloriae ...
Quando autem mens aeterna , in omnibus placentes, causabatur laetitiam .
In stellis ibi verba quae ego volo inauditum revocare,
Quia descendi ita pridem apud venire primum ?
Sollicitus purus fabrica MYSTICUS chaos genitus antiquorum
Mitti expectant limine signa magica.
Interdictum revertatur in carminibus meis , Licinius, ut audacia ,
Quia oblitus est mei fere est: nunc originem , ut tragici.
*** filii bibere, et se abscondunt nati seorsum
*** aquæ in sanguinem, et super triticum, et arefecit fœnum, et humida !
Signum quod venturum est mutare et laboro mentem.
Facies in luna ALLUCINOR in metu torquetur , horror ...
Dumque in fauces manu stare super pectus
Inter ordines diu frumentum umbra nigro ambula
Genus servo meo animas infantium .
Aestas flavescunt, Phoebe caelesti audent .
Mea sola mcestas lupus sonitum audiri potest ,
Et *** feris leo in pontumque moueri relinquere ...
A natura mihi dolet cupio concupivit paradisus reducat .
Vidi terram terror , ut sanguis in sinu
Ater sanguis in terra , quae facit viventia ululare ...
Sicut **** habet stultitia non dicam prava vel !

Part II : ( Crucifixo et Inferorum Animas Excitat)

Nam inertis est gemere pupa altari parato, in sacrificium,
In lapidem calcarium, et in cavernam, ubi sunt wettest fingit arcus !
Un - res sunt, sed etiam *** vivit in vulneribus animae , ut in glaciem ,
In horrore frigoris fictilem , ita *** pedibus non vocavit.
Serpentipedi mucrone subrecto , remittit praecise a pupa in collo ,
Et non potest dici , quia non habet pupa voce clamare.
Puer, et egressus est a tabernam , aspectus eorum quasi a naufragii vile ...
Ut curem hominem a superioribus agentibus , corpus totum mundum.
Infra in concavis locorum asperitate visa petram
Magna voces resonare in tenebras , et vocavit nomen tacuit.
Eripuit animam trahit nauta Multo gregis
Ubi aereum reddet unicuique antiquum signum desideratum .
Et venit ad bibendum aquas illas vitae malis mederi ...
Porcellana , et liberatus a vinculis mortis obscuris sentiat frigore ;
Animas in captivitate , unde nemo mortalium loqui
Sed statim liberavit remotis perforabit clavi ...
Omnis **** , qui dicitur Golgotha ​​, olim in cruce positus .
Omnis autem mulier quoque, ad quod omnes tales sunt tormento
Et facta est , dum consummaretur sacrificium insita primum sic infirma est,
Et intantum ut nisl tot annis perpessi .
Signati post fata diu Quod murus ignis in Terra ,
Stigmatibus ferre posset ita etiam multa futura!
Quod signum erat in manu mea, ut labatur pes meus, et dimittam ...
Tamen adhuc vetera perseverare illusionibus , et non possum excitare multos .
Ego, qui iam tantum conligati Lorem ferrum quid reale,
Factaque est infinita in dolo : Ego sum ​​, et desiderio erat pax.
Nam et ego quod negas , nisi aspera ac rudia mei liberatione ;
Angelus liberavit me , et nunc inter saevus sigillum frangere conantur .

Part III : ( The Return of lux)

Qui a mortuis Surrexit , frigidior , ubi de somno , ultrices in somnis , per
Et obliti sunt intelligentiae invocatum est super sancta miserunt innoxia verba ...
Et inde apud hominem , ut maneat MYSTICUS sequuntur revertamur ,
Ea aetate in inferno commemoratione praeteritorum.
Qui suscitavit eis manum meam , et pugionem eius lumen gloriae,
Relicta meae effercio fluere sanguis subito currere libero.
Ex profundo flamma surgit millennial amisso puella puer ,
Quæ est angeli redivivam sinit luce clarius ostendit .
Et omnis qui non occaecat oculos ad intima ;
Infideles , in momento temporis ponere in obprobrium .
*** stellae ab Diua sacrorum opera voluntatis
Dum coccineum limen transeat , lucem adfert .
Momento enim omnes in caelo et in terris sunt ,
Sicut dies longus tandem inclinatus ante noctem veniat .
In tenebris , claritas multo maiorem et perfectiorem descendit ,
Eorum, qui dum in nomine meo orbata est devium.
Sicut incensum in conspectu angelorum ira animos eorum , occlusum ...
Ferrum IRRETUS texturae talis effugere nequeunt carcerem
Nam quicquid occaecat vidit lucem et scindit
Nisi quia in templis revellens mortalibus irae.
Et , postquam ipsæ fuerint fornicatæ infidelium , ut uoles, petulans ,
Et factum est in excogitando dogma , quod de ratione immemor ?
Horrendum non fides sit , tamen ita fecisse ,
Ante finem exspectent praemia petunt .
*** enim , ut est in paradisum suscipit dereliquerunt ...
Imago autem libertatis quam servitutis et negotio.
Nimia tempus extractam converterat a gladio:
****, ut spectet ad salutem in lucem , caeca lumina sua .

Antiphon alpha :
Quia hoc est ut , barbaris quoque innocentiae gentilitium mendacium vendere ...
Numquid et vos vultis emere , aut aliquam nunc forsitan putas,
Ad sciendum neque rationi consentaneum neque aetate sapientes ...
Quod si non moverent malles *** saltare!
Pleni sunt somnia noctes ; Dies mei tantum ...
Ego ad bis et quem maxime diligebam , in purpura quoque , et aprico occasus .
Ego autem haec imago non ad tangere memoriam tot ,
Qui replet in sanguinem furoris me , et frigidam desiderio finis .
Et considerandum est quod *** in ultima desperatione rerum , in cuius manu mea, equo et pilos in ore gladii ,
Nam ni ita esset, nunquam tamen inde trans familia .
Sed abusus est , ut fuit, et quidem instar caedentes sepem
An ut reliquos omnes transcendunt omnia , amice!
Ego superfui , transfiguravi ascendi in fine est ,
Multo magis quam erat, non plus quam diruere animus .
Sed tamen , quia speravi in solitudinem , ut a somno exsuscitem ancillam meam in flamma ...
Ardet , o superi, ut arbitror , usque uror dissiliunt!
De caelo et magis obscurant vestris, et tridentes, et contritio ,
Audio furorem tympana caelo antiqui gigantes hiemes.
Dii irascantur et ecce valide erutas ,
Uvasque calcantes Angeli hominis Illi autem vinariis ageretur ...
Recordatus sum in omnibus navigantibus battleship galaxies ,
In die ortus nubes inter exaestuans, quod ' vaporem ...
Depopulari Sodomam et Gomorrham, ad contumelias !
Ibi eram: et *** impiis non perire denique gemitu.
Ut illuderet mihi : et populus , quia ego bonus sum male velle ,
A Deo est, quam diu tot mala ferre cogetur .
Ego autem non sum solus , quia multa in eo et detorqueri
Deus remittit, nam adhuc sed non est intellectus ;

Section II : Hostiam de Spider

Part I : ( Rident Primus )

Caelum non egerunt pœnitentiam super ulcus nigrum est furore , et in indignatione, et in iustitia :
Et factus sum caro , quamvis intellectus non mortale .
In antro loca , quæ transivi , et dæmonia multa discurrunt ,
Et locis minus adhuc amor in search of a provocare .
In quo autem in craticiis tectoria atria mea, et thronus fuit stabilis ...
Et super collem , ubi dolorum laborum animae perit labor in mundanis ,
Transcendi vincula et consilio fidelium expectabo laudatur.
Ignis et sulphur et, semper est dextera arderent super altare ?
Ridentem cogo faciem meam : non enim veni , ut velle,
Ut in hora *** iam iuvenem, *** proposito aureum ...
Quæ pro impenso super solidum, pretium quis ,
Qui autem non cognovit , quomodo cupiam sibi solvere ...
Furor solitudinis nascitur ira nascitur ex malitia,
Qui autem contemnunt me , quia sine causa Provocantes me .
Quid est **** , impunitatem , ne quis putaret se excusat ;
Quam sapere , *** culturis tuum: mergi , in balneis , in ardentem .
Loquor de inferno, qui est infidelis nescis ?
Neque enim suis oculis effossis clavorum ...
Loquor cruciatus qui daemonia fecerunt superat .
Primus erit mihi dolor meus *** omnis fera voluntas ut ratio ...
Ut qui me conspui caro quod ambulans ,
Nescis modo larva facies mea , abscondens se.
Attendit ad illa nihil nisi insipientis solis erratur in sonis cantus
Tantum numerus ratus e fratre soror .
Sed in caelestibus quae sine causa nata est incestus est alchemical ?
Habitat in me peccatum occultum compages sǽculo.
Sit mihi vim inter gentes auditus est ABSURDUS musica ...
Spiritus meus qui regit omne simile est genitus.

Part II ( vindicta aurum )

In hortos, in quibus cupiditas sanguis rosaria semina ,
I , in manu eorum , qui esurit Quorum sitit aquam surgit !
In quaerere dilectionis affectum bestiis pavi eget
Quid faciam ut pudeat , habet me non elit .
O **** , quo impune ausu palamque vociferari ,
Quod amor sit ex me credis , et me opus manuum tuarum ,
Ut timidus , et cucurrit ad me latere turba depravari ,
In simulata excellentiam tuam , et ipse te vile animal .
Coniunctio oris linguae quasi telam laqueari
Si fieri potest araneae ; et fugiet a turpis ut octo pedes nidum ...
Et *** jam non calidus humanitatis indignum ,
Cogitans te meliorem quam reliqui descendes !
Ut vitae pretium millies , tibimetipsi .
Creaturam factus sum nocte expectant te aranea heu !
Nolite putare quia ego audirem . utrumque stridens cruris ...
Odium ductor tuus , et equi ejus , et ascensorem ejus .
Et in vestra web Video vos, Quirites immune ungues acuti ,
Ad toxicus venenum , quod oculis non potes, nisi te , octo ...
Ex quo bases Caesios sine timore, et sic primum
Ut dolores tuos comedat vos accendentes ignem caelum ;
Detur paenitentiae venia , quae dicis omnia cogit , ne superare dolores ,
Qui tibi semper, quæ videtur , non est potentia ad non noceat .
Et ascendit ulterius sapere plus pavoris tui ...
Numquam puerile ludibrium ulla facta .
Omnis domus tua dissolutae horologiorum ad socium non est ?
In desertis chaos est gaudium, ut si quod habuerunt.
Surgit in novum ordinem , nemo potest negare chaos genitus locus ,
Dum descendes perdunt, muneribus laesae.

PARS III ( Ultimo Rident)

Et sic videtur quod Angelus se et ante deam
Angelus autem nominis vocare aliquis tenuerit formarum.
Et qui in illis est , maiora sunt, ego saepe ad extraneas ,
Fingunt enim se perfectum , ignorant eorum saevitum ,
Num amor crustacea tam veteri quam in praedam , et mendicum ,
Quod minus quam tuum est , quam sumpsi eaque cibum ...
Est autem tarn coquina sicut clibanus tua vadit et ora
Ipse, ipse est extra te praemium virtutis tuae chores ,
Sicut enim res suo cuidam negotium , qui meretricem ... Lorem ipsum leve,
Putas praemium amaret , et mendicum , falli te .
Quid autem vocatis me alienum **** ... amor est malum , et hoc pudet,
Et similiter anima atque animus , quibus tandem corpus infirmare.
Vides tantum larva ... sub aspectu nisurum
Larva ut me in tenebris tenebris latet .
Circa collum tuum habebis , ut falsae aestimationis pendet a mortuis, et corona ,
Quia sterilis tibi relinquo mundum , Intenta ancillæ.
Consurgitur in excitate de reliquis abire tibi , qui sunt cognati mei
De manibus eorum procul offendant pedes vestri ?
Qui manet in coemeterio quasi mortui
Non tollere incorruptione Nimis tibi dubium .
Hue tacito lachrymis virgines flere ...
Ad mea, et robur , in quo praeda, gregibus rursum super vias hominum ,
Ad eos qui non ineptis metus mutetur ,
Aureus transmutare non magis quam plumbea nocte dies ;
Quod verum est de fine , qui scit ... Alchemist
Magistra rerum artes a me in profundum.
Ágite , quod sum aggressus creatura placet mutare ...
Ut res sunt nostrae demiurgorum lasciva oscula enim calidius ?

Omega Antiphon :
Non est autem in Utopia , non videtur quod ...
Donec ut nosmet ipsos cognoscimus prima quaerimus imaginem .
*** et in sacrificio sui ipsius , a volunt reddi obsequium ...
Qui ad reformandam et divina se , *** Leo renata agnus mitis !
Sicut in Christo, ex parte in qua invocatum est cicatrix, et vulneratus est ...
Sed simplex conversio ad dissimilis vultus nolui .
Memini dolore meo, ut acer et vehemens ...
Donee tantum possum emissus dolor servare sensu caret.
Quomodo potest aedificare paradisum non est, nisi in se mutant ;
Mutare ante mutatum esse non est in medio ; quae est in via .
Qua ad paradisum , et oportet eam, et non deficiunt,
Ne ad caelum, nisi quam nos aedificare illud infernum iniustitiis nos .
Utopia , non ruunt ad genus humanum, nisi a te, tu es qui habitavit ?
Nisi quod est extra omne malum quod in se corrumpunt ,
Manifestum enim est , nisi malum, quod mundatam ab omnibus malis moribus.
Tunc malitia faciatis abstulit senex super pluteo tom .
An non intellegat , quid est salvator ...
*** diceret quod non omne quod simplices filii ingredi
Regnum caelorum , et inde ad delectationem pertinere ...
Et quomodo potes perfrui , si tibi placet , cauillando crudelis ?
*** aurora tempore domini nituntur hominum planeta ...
Numquam imaginandi praecipiet ut discat primum voluntatis.
Non armorum vi , nec inutile mandatum ...
Sed *** modestia , et misericordia ; ergo qui ad cor suum in satietatem,
Gáudii innumerabiles et celebrationibus quae causa ?
Sed animus intendatur dolores peccatum lacus.
Ubi plausus rotundum vt quilibet sensus ?
Modernitatem iocabitur ullum definitum ornare.

Section III : sacrificium sui

Part I : ( hortos perditio )

A ziggurat sublatus est , arenosa in calidum lateres , quos coquetis in igne ...
Septem fabulae in caelum, sicut turris Babel ,
Quod in solitudinem, et in
This is how this poem is meant to be read. In it's original form.
Latin is nothing but the purest form of expression when it comes to language.