და შენს სიტყვებში მე ვხედავ სევდას,
გარბიხარ ისე არც იხედები,
და თუ ოდესმე მე კარს გამიღებ,
დამპირდი რომ ისევ გაიფურჩქნები.

მაგრამ იცოდე დასასრული აქვს,
ყვავილიც ჭკნება სანამ მოკვდება,
და ჩვენს ოთახში, სადაც სიცხეა,
უკანასკნელი ნოტიც გაქრება.

ჯაზი დამთავრდა. სიჩუმე დარჩა.
ყვავილები კი ყვითლად გადახმა.
ჩემი სუნთქვაც კი მიწამ დაფარა,
შენამდე მხოლოდ სევდამ დამფარა.

აღარასოდეს,
აღარასოდეს...
მხოლოდ საფლავზე ჩრდილი დაგხვდება,
და სიყვარული, მოწყალე სიჩუმით,
ლარს ფონ ტრიერის კადრებად დარჩება.