نامعلوم است منزلِ مقصودِ من،
فقط در راہِ سفر، روان و سرگردانم۔
گاهے می‌ایستم، گاہے خسته می‌شوم،
لیکن ہنوز در امیدِ رسیدن، نالانم۔

منزل بہ تأخیر است، مگر راہ باقی،
فکر می‌کنم کہ باید ہمیشہ روان باشم۔
منزل برسد یا نہ، کس دانَد؟
شاید این راہ رفتن، خود منزلِ جان باشد