મીરાં કહે શ્યામ ને....

બસ લાગતો હતો મારો પણ તું હંમેશા થી જ હતો પરાયો

વિચારું છું, તો જિંદગી માં મારી, શા કારણે તું આયો?

એતો હું જ હતી હંમેશા ઘેલી, વગર કારણે તને ચાહ્યો.

હે  કાહના, મે તો સદા તને, મારો  જ પ્રીતમ માન્યો.

ભલે બધાં કહે, મે તને ક્યારે એ પરાયો નથી જાણ્યો.

પણ વાત તો એ જ સાચી છે, મે ક્યાં તને કદી પણ પામ્યો ?

વિચારવું જોઈતું હતું મારે, તું રાધા નો ન થયો તો મારો ક્યાં થી થવાનો

પણ પ્રેમ કરવા પેહલા ક્યાં કોઈ વિચારે છે, કે તું  અલોપ થઇ જવાનો

રાહ જોઈ ને ભલે થાકી જઉં, તું થોડો જ દર્શન આપવા આવવાનો ?

તે તો ગિરિધર, તારી પ્રિયતમા ને,  સદા તરસાવી, તડપાવી;

એ તો તારા વિરહ માં હમેશા આંસુ સારતી જ આવી

રાધા હોય કે હોય મીરાં, તેં તો સદા તારી પ્રિયતમા ને સતાવી.

આવી ને જરા કાનો માં મારા, આમ કરવાનું, તારું કારણ જરા કહી જા.

આમ તરસાવિ તાડપાવી, નિષ્ઠુર થા નહિ, ઓ પ્રીતમ પ્યારા.

મે તો એકમાત્ર તને જ ચાહ્યો છે જગમાં, ઓ ગિરિધર મારા.

આવી જા, સમાવી લે તારામાં, મિટાવી દે જન્મો ની પ્યાસ, મોહન મારા; દર્શન આપ તારા.

Armin Dutia Motashaw