Sapagkat ako'y bigo,
Bigo na mailarawan ng buo,
Di ko alam kung paano,
Sa palagay ko'y di tama ang masasabi ko.

Sabihin mo mang ako'y nagbibiro,
Sa kasamaang palad, ika'y mabibigo,
Dahil wala akong balak magpatawa,
Nasa tamang katinuan, alam ang tama.

Talagang may nagbago,
At namangha ako,
Alam na kong meron nga talaga,
Ngunit bakit huli na nang aking nakita?

Ako ba noo'y nakapikit?
Di ba kita natitigan kahit saglit?
Nasa ibang mundo ba ako?
Noong mga taong nagkasama tayo.

Bakit di ko agad napansin,
Kaya ngayon, di ko akalain,
Ang paglitaw ng iyong ganda,
Ginulantang ang aking mga mata.

What is this feeling
Of longing for
Your presence
And the safety that comes with it

What is this feeling
Of wanting
Everything and nothing
All at once

What the actual ****
Am I doing
Writing out how I feel
When I'm too afraid to tell you honestly

Why do I
Fear the risks
And hide myself
Despite knowing how much I feel?

Poetry is beautiful or so they say
It's just ink - filled paper
Or typewritten chatter
Much to my dismay

You see, I think I now know what is true
Baby, word after word
No matter how absurd
Could be beautiful if made for you

11:02pm

"Goodnight".
The most consistent lie I ever say
When I pretend to sleep
But all I can do is lie awake thinking and thinking.

Why am I still up
In a corner of a room in darkness,
Headphones blasting silence
My thoughts louder than the world.

Static noise filled with jargon
Nothing
A computer screen sitting quietly
And a kid whose mind is on the run.

For an audience
Of hues and shades
Of a sea of black and gray
Don't devour me

For a mind
Of palettes that tear mentally
Of violent reds and loud violets
Don't scare me

For a piece I'll never perform
Because of how scared I am
To battle myself and the world
Don't forget me

Kay tagal nating nakasama,
Sa katunayan, mula pa noong umpisa,
Hindi byo kami tinalikuran,
Magkagulo man, di nyo kami iiwan.

Kayo ang aming naging ilaw,
Upang ang daang ito'y matanglaw,
Aming sandigan at karamay,
Lalo na sa mga pagsubok nitong buhay.

Di kakayanin ng kahit anong kalatas,
Matumbasan ang sakit na inyong dinanas,
Kahit ilang beses pa magpasalamat,
Sa mga sakripisyo nyo'y di sasapat.

Ngunit ganyan nga naman talaga,
Sa kasalukuya'y wala pa kaming magagawa,
Ngunit sana, sa paglipas ng panahon,
Umiba ang direksyon ng mga alon.

Kasalukuya'y kami'y hanggang "salamat",
Upang bigyang halaga ang pinagdaanan n'yong maalamat,
Mga bagay na kayo at kayo lamang ang makapagbibigay,
Katulad nitong tinatamasa naming buhay.

Kaya sana tanggapin nyo itong aming handog,
Galing sa'ming mga pagkataong kayo ang humubog,
Ang aming pasasalamat na tunay,
Para sa inyo, mga inang walang kapantay.

the next time you'll see me,
would be attending my party
as I am lowered slowly
while everyone says they're sorry
to the smiling me.